Fractionele flow reserve calculatie vanuit 3D quantitatieve coronary angiography en TIMI frame count

Bij patienten met stabiel coronairlijden bevelen de actuele richtlijnen aan
alleen te revasculariseren (percutane coronaire interventie [PCI] of coronary
arterie bypass graft [CABG]) in hemodynamisch significante coronair lesies. De
gouden standaard voor het bepalen van de hemodynamiek van een lesie is
fractionele flow reserve (FFR). FFR is de intra coronaire druk distaal van een
stenose gedeeld door de aorta druk, tijdens maximale coronaire vasodilatatie
(geinduceerd door adenosine toediening). Een FFR < 0,8 wordt beschouwd als
hemodynamisch significant en rechtvaardigt revascularisatie. Voor de FFR meting
is een intra-coronaire pressire-wire die distaal van de lesie de druk meet
vereist. Studies bevestigen dat revascularisatie obv FFR ten opzichte van
visueel bepaalde stenose ernst betere uitkomsten heeft. Echter, FFR wordt nog
maar beperkt toegepast, mogelijk vanwege de extra procedurele verrichtingen en
de kosten.

Recent is een nieuwe techniek ontwikkeld die de FFR berekend obv metingen met
quantitatieve coronairangiography (QCA-FFR). Voor deze techniek is geen
intra-coronair pressure-wire nodig. Hierdoor wordt het bepalen van de FFR
minder invasief met dientengevolge minder peri-procedurele complicaties
risico's. Het heeft als potentie de toepasbaarheid van FFR te vergroten en het
aantal onnodige revascularisaties te verminderen.

1. Om prospetief de feasibility van QCA-FFR te bepalen in ons catheterisatie
laboratorium.
2. Om de correlatie en overeenkomst van QCA-FFR ten opzichte van de
conventionele pressure-wire FFR te bepalen.

Indien de resultaten van bovenstaande onderzoekvragen succesvol blijken zal
deze pilot-studie dienen als opzet voor een grotere.

Potentiële studie kandidaten zijn patiënten die verwezen worden voor
coronairangiogram. Alleen als er tijdens de hartkatheterisatie een invasieve
FFR gemeten wordt, blijft de patient in de studie. De patiënten die een
coronairangiogram ondergaan zonder dat een FFR wordt gemeten, worden
geexcludeerd van de studie. De klinische bestluitvorming wordt niet beinvloed
door deze studie omdat het besluit tot meten van de FFR gebaseerd is op het
klinisch oordeel van de interventiecardioloog en alleen de invasieve FFR als
leidraad gebruikt wordt.

Tijdens een regulier diagnostisch coronairangiogram worden meerdere
oriënterende angiografische projecties gemaakt vanuit verschillende hoeken om
de doorgankelijkheid van de coronair arterien te bepalen. Voor QCA-FFR zijn
twee angiografische projecties nodig met > 25º verschil tussen beide. Deze
projecties zullen vanuit de orienterende projecties worden gehaald.
Tijdens de bepaling van een reguliere FFR, wordt adenosine toegediend om
maximale vasodilatatie te induceren. Ten tijde hiervan wordt de FFR bepaald mbv
een pressure-wire die de druk distaal van de stenose meet. Voor QCA-FFR wordt
tijdens de hyperemie 1 extra contrastbolus gegeven en vervolgens 1 extra
projectie van desbetreffende coronair arterie gemaakt.

Post-processing van de verkregen data wordt gedaan met gevalideerde software
(QAngio XA 3D research edition 1.0, Medis Special BV, Leiden, the Netherlands),
wat beschikbaar is binnen het LUMC. De berekening van de QCA-FFR wordt gedaan
door een onafhankelijke observator die de invasieve FFR waarde niet weet.

Patienten worden blootgesteld aan een geringe hoeveelheid extra straling en
contrastvloestof. De extra straling wordt geschat op 0,7mSv extra (staat gelijk
aan 7 x-thorax onderzoeken). Het risico op contrastnefropathie wordt zo klein
mogelijk gehouden door alleen patienten te includeren met een goede nierfunctie
(eGFR>60 ml/min).