Arterial spin labeling om cerebrale autoregulatie te meten - een bewijs van het principe

De cerebrale hemodynamiek is van belang in verschillende onderzoeksdomeinen en
speelt een rol bij verschillende ziekteprocessen (bijv. de ziekte van
Alzheimer). Een van de regulatie-mechanismen is de cerebrale autoregulatie,
welke door middel van vaatverwijding/vernauwing de doorbloeding relatief
constant houdt bij wisselende perfusiedrukken. Huidige meetmethoden schieten te
kort in de 'ruimtelijke' informatie, slechts op het niveau van een hersenhelft
is inzicht in de regulatie van de hersendoorbloeding.
Een voordeel van MRI is dat de ruimtelijke informatie veel groter is. Echter
schiet de tijdsresolutie nog tekort. Als dit opgelost zou kunnen worden, wordt
het inzicht in de regulatie van hersendoorbloeding stukken beter. Er kan dan
naar verschillen tussen regio's gekeken worden, wat mogelijk verschil in
verschillende ziekteprocessen aan het licht kan brengen. Wij hebben een
sequentie ontwikkeld die mogelijk met een betere tijdsresolutie de
hersendoorbloeding kan meten. Ook is er recent een bloeddrukmeter (NIBP)
aangeschaft die non-invasief de bloeddruk in de MRI kan meten.
Hoe goed de sequentie en de NIBP werken en de betrouwbaarheid van de metingen
zijn echter nog onbekend.

Aantonen dat veranderingen in bloeddruk en hersendoorbloeding (geinduceerd door
ademhalen in vast tempo en de koud-water test) gemeten kunnen worden in de MRI,
met gebruik van de nieuwe NIBP en de nieuwe MRI-sequentie (rASL)

De deelnemers ondergaan op dezelfde dag 2 metingen, 1 in de MRI en 1 in het
hemodynamische lab.
Bij beide wordt de bloeddruk & hersendoorbloeding gemeten. In de MRI met de
MRI-sequentie & de NIBP. In het hemolab wordt de hersendoorbloeding met
reguliere technieken (TCD & NIRS) gemeten en de bloeddruk met de Finapres.
Er wordt eerst 5 minuten in rust gemeten, vervolgens 5 minuten met ademhalen in
vast tempo (0.1 Hz). Dit wordt afgesloten met de koud-water test, waarbij de
proefpersoon na 2 minuten rust gedurende 3 minuten zijn/haar hand in een bak
met ijswater houdt.

Het onderzoek heeft geen direct voordeel voor de proefpersonen. Echter, de
belasting is ook minimaal, met een bezoek van ongeveer 2 uur (waarvan 30 min in
MRI). Alle metingen worden niet invasief gedaan en vereisen weinig inspanning.
De ijswater-test is vervelend maar is niet gerelateerd aan schade of andere
gezondheidsrisico's. Daarom is onze inschatting dat er verwaarloosbaar risico
is.