De genetische basis van genderdysforie

Bij genderdysforie is er sprake van een incongruentie tussen het toegewezen
geslacht bij de geboorte en de ervaren genderidentiteit. De etiologie van
genderdysforie is grotendeels onbekend. Studies vanuit verschillende
biomedische disciplines - endocrien, genetisch, neuroanatomisch - suggereren
dat genderidentiteit waarschijnlijk het resultaat is van een complexe
interactie tussen biologische, omgevings- en culturele factoren. Verschillende
studies suggereren erfelijkheid van genderdysforie. Met name een studie door
Heylens et al. beschreef een 39.1% concordantie voor genderidentiteitsstoornis
(gebaseerd op DSM-IV criteria) in 23 monozygote tweelingparen maar geen
concordantie in 21 dizygote en 7 man/vrouw tweelingparen. Een specifieke
genetische oorzaak van genderdysforie is niet bekend. Genen die
hormoonreceptoren of enzymen betrokken bij de steroidogenese coderen lijken
goede kandidaatgenen en zijn onderzocht maar de studies rapporteren
tegenstrijdige resultaten.
De meeste studies zijn verricht bij volwassenen met genderdysforie, die een
heterogene groep vormen. De etiologie van genderdysforie is mogelijk niet
gelijk bij al deze personen; bij sommigen spelen sociale of sexuele factoren
mogelijk een belangrijke rol. Adolescenten met early-onset genderdysforie
vormen een meer homogene groep en genetische factoren zijn mogelijk een
belangrijker determinant van genderdysforie in deze groep.

Het identificeren van genetische veranderingen die genderdysforie veroorzaken.

Observationele studie

Belasting: 1 venapunctie. Bij patienten zal de bloedname voor DNA gecombineerd
worden met een bloefafname tijdens de behandeling in het kader van routinezorg.
Risico: geen
Voordeel: geen