Farmacokinetiek van haloperidol bij ouderen na orale en intraveneuze toediening

Postoperatief delier bij ouderen is een ernstige, veel voorkomende complicatie
met verstrekkende gevolgen zoals verhoogde mortaliteit, toename van cognitieve
stoornissen en institutionalisering. Het voorkomen van een delier biedt daarom
grote voordelen voor zowel de patient als zijn omgeving. Profylactisch gebruik
van haloperidol is in enkele studies onderzocht, maar leverde verschillende
resultaten. In de ene studie werkte haloperidol wel beschermend, terwijl dit in
de andere studie niet het geval was. Omdat in deze studies verschillende
haloperidol doseringen, toedienroutes en toedienmomenten zijn onderzocht, zou
een verklaring hiervoor in de farmacokinetiek van haloperidol kunnen worden
gezocht. Door verschillen in dosering en toedienroutes is het goed mogelijk dat
de bereikte haloperidolconcentratie in de hersenen op het moment van opereren
onvoldoende was om een beschermend effect te bewerkstelligen.
Aangezien de farmacokinetiek van een geneesmiddel verandert bij het toenemen
van de leeftijd als gevolg van veranderingen in lever- en nierfunctie, de
vetdistributie en de doorlaatbaarheid van de bloed-hersen barriere kunnen
farmcokinetische gegevens van gezonde volwassenen niet worden geextrapoleerd
naar ouderen. Daarnaast zijn er ook geen gegevens over de farmacokinetiek van
haloperidol in de hersenen beschikbaar.
De farmacokinetiek van haloperidol bij ouderen is nog nooit onderzocht. Om hier
inzicht in te krijgen wordt dit in deze studie onderzocht. Zowel na orale als
na intraveneuze toediening wordt de concentratie van haloperidol in het bloed
en de cerebrospinale vloeistof bepaald zodat met behulp van NONMEM een
farmacokinetisch populatiemodel voor ouderen kan worden opgesteld.

Opstellen van farmacokinetisch populatiemodel (nonlinear mixed effects
model/NONMEM) dat de perifere en de centrale farmacokinetiek van haloperidol in
ouderen na orale en na intraveneuze haloperidol toediening beschrijft.

Open gerandomiseerd interventie onderzoek.

Eenmalige profylactische behandeling met 3 mg haloperidol oraal of intraveneus toegediend.

Tot op heden zijn er geen farmacokinetische haloperidol studies bij ouderen
gedaan. Daarnaast zijn er ook geen gegevens over de farmacokinetiek van
haloperidol in de hersenen. Om vast te kunnen stellen hoeveel haloperidol en er
moet worden gegeven en wanneer dit moet worden toegediend is inzicht in de
farmacokinetiek van haloperidol bij ouderen noodzakelijk.
Ouderen met een heupfractuur die hiervoor een operatie moeten ondergaan hebben
een verhoogd risico op het ontwikkelen van een delier. Profylactisch gebruik
van haloperidol wordt volgens de richtlijnen toegepast bij patienten met een
verhoogd risico op delier. In studies waarin lage doseringen haloperidol
vergelijkbaar met de 3 mg dosering in deze studie werden gebruikt, werd de
haloperidol goed verdragen.
Heupfractuur patienten worden geopereerd onder spinaal anesthesie, tijdens deze
procedure kan zonder extra belasting voor de patient een spinaal katheter
worden geplaatst, waaruit de CSF monsters kunnen worden afgenomen. Een
intraveneuze katheter zal worden geplaatst voor het toedienen van de
pre-operatieve medicatie, vervolgens kunnen hieruit de bloedmonsters worden
afgenomen waardoor de patient niet steeds opnieuw hoeft te worden geprikt. Na 3
dagen zullen beide katheters worden vewijderd.
Infectie, bloeding en neurologische schade kunnen optreden als gevolg van het
inbrengen van een spinaal katheter, echter gebaseerd op onderzoeken waarbij
spinaalkatheters langdurig werden gebruikt voor pijnbestrijding is het risico
hierop zeer laag. Daarnaast zullen patienten dagelijks worden gescreend op
infecties of bloeding van de spinaalkatheter. Verder kan hoofdpijn optreden
indien er lekkage van liquor vocht optreedt. Deze is over het algemeen mild van
aard en verdwijnt binnen enkele dagen.
De spinaalkatheter kan daarnaast worden gebruikt voor de toediening van
pijnmedicatie, waardoor de opiaatbelasting voor deze patienten wordt verlaagd.
Voor deze studie zijn geen extra visites of opnames in het ziekenhuis nodig.
Ook worden er geen vragenlijsten of dagboeken bijgehouden.