Adaptie en Seriële Afhankelijkheid in de Perceptie van Lijnoriëntatie in Autisme Spectrum Stoornis

Hoewel de nadruk bij de beschrijving en diagnose van Autisme Spectrum Stoornis
vaak ligt bij de sociale kenmerken en gedragskenmerken van de stoornis, wordt
autisme ook gekenmerkt door atypische perceptie. Er is zelfs geopperd dat de
atypische perceptie deels de andere symptomen van autisme kan verklaren.

Sensorische informatie, zoals visuele input, is ruizig. Veel input is ambigu en
kan op meerdere manieren geïntepreteerd worden. In normale perceptie lost het
brein dit op met behulp van 'priors' - een intern model van de wereld wat
continu afgestemd wordt op ervaring en verwachting. Met behulp van priors vindt
het brein de beste intepretatie voor ambigue input.

Volgens een recente hypothese worden de perceptuele karakteristieken van
autisme veroorzaakt door 'hypo-priors'; het interne model is te breed. Door
hypo-priors zou de integratie van het model en de visuele informatie minder
succesvol zijn. Ambigue input kan daarom minder goed geïntepreteerd worden. Dit
zou kunnen verklaren waarom veel mensen met autisme aangeven dat ze de wereld
als stressvol beleven en waarom veel autisten houden van routine en
regelmatigheid.

Adaptie is nauw verbonden met priors: input stelt de prior bij, wat invloed
heeft op hoe de input die volgt geïntepreteerd wordt. Als er inderdaad sprake
is van hypo-priors in autisme, zou de prior minder goed bijgesteld worden en
zou er dus minder adaptie moeten plaatsvinden. Door adaptie te meten kunnen we
dus iets zeggen over de priors.

Een aantal gepubliceerde studies vinden inderdaad minder adaptie in autisme.
Echter vinden andere studies dit effect niet. Gebaseerd op de bevindingen is
gesuggereerd dat laag-level adaptie intact is, terwijl hoog-level perceptuele
effecten minder plaats vinden in autisme.

In dit onderzoek gebruiken we een uniek paradigm waarmee zowel hoog-level
(seriële afhankelijkheid) effecten als laag-level (adaptie) effecten bestudeerd
kunnen worden. Hiermee hopen we de discrapantie tussen de resultaten bevonden
in andere studies op te lossen.

We verwachten dat laag-level adaptie intact is in autisme, terwijl er op een
hoger level van processing verschillen zijn tussen individuen met en zonder
autisme, namelijk dat er in autisme minder integratie is van huidige en eerdere
input.

De resulten van deze studie geven mogelijk duidelijkheid over hypo-priors in
autisme, en daardoor over de aard van atypische perceptie in autisme. Dit zou
kunnen leiden tot de ontwikkeling van interventies en therapieën die zich
richten op sensorische verwerking in kinderen en adolescenten met autisme. Als
de atypische perceptie inderdaad bijdraagt aan de andere symptomen van autisme,
zouden deze therapieën ook een effect kunnen hebben op deze symptomen.

Deze observationele studie maakt gebruik van een cross-sectionele opzet waar
twee groepen met elkaar worden vergeleken.

De belasting die komt kijken bij dit onderzoek is relatief laag. Proefpersonen
komen 1 keer naar het Donders Instituut voor een afspraak die een paar uur
(ong. 3 uur) duurt. Tijdens deze afspraak doen ze een paar taken van de WISC of
WAIS IQ test en doen een computertaak op de computer. Beide duren ongeveer een
uur en zijn haalbaar voor de doelgroep.

Als de deelnemer autisme heeft, wordt bij de ouder of verzorger een Autism
Diagnostic Interview afgenomen. Dit duurt ongeveer uur tot anderhalf uur. De
minderjarige deelnemer is hierbij niet betrokken.

Proefpersonen vullen 2 vragenlijsten in (max 30 minuten totaal). Hun ouders
vullen 3 of 4 vragenlijsten in (ong. 1-2 uur). De vragenlijsten zijn
gestandaardiseerde vragenlijsten die in wetenschappelijk onderzoek worden
gebruikt. Deze mogen proefpersonen en hun ouders thuis invullen, wanneer het
hen uitkomt (maar voor een bepaalde deadline). Dit geeft proefpersonen meer
vrijheid.

Het risico van dit onderzoek is verwaarloosbaar. Er vindt geen interventie
plaats en er worden geen medische middelen of apparaten gebruikt. Geen van de
procedures brengt enig risico met zich mee.

Deze studie maakt gebruik van minderjarige deelnemers, omdat de sensorische
karakteristieken van Autisme Spectrum Stoornis vooral prominent zijn tijdens
ontwikkeling. Het zijn deze karakteristieken die we willen onderzoeken,
waardoor het nodig is om adolescenten te benaderen voor dit onderzoek. Hoewel
deze adolescenten niet direct baat heben bij deelname, kan de kennis die met
deze studie vergaard wordt gebruikt worden om neuropsychologische behandelingen
te ontwikkelen die specifiek hulpzaam zou zijn voor deze populatie, waarbij de
ontwikkeling nog niet is afgerond. Volwassenen zijn een minder geschikte
onderzoekspopulatie, omdat 1) de sensorische karakteristieken van autisme
mogelijk minder of helemaal niet aanwezig zijn in deze populatie en 2) de
behandelingsmethoden die ontwikkeld zouden kunnen worden waarschijnlijk minder
effect zouden hebben op een post-ontwikkeling populatie.