De klinische, microbiologische, radiologische en hematologische evaluatie van implantaat oppervlakte decontaminatie door middel van zandstralen tijdens de niet-chirurgische behandeling van peri-implantitis; een gerandomiseerd gecontroleerde studie

Peri-implantitis is een infectieuze aandoening van de weefsels rond
tandheelkundige implantaten. Dit heeft tot gevolg dat de ondersteuning van het
bot veloren gaat en tevens leidt dit tot klinische tekenen van ontsteking
(bloedingen en / of pus na sonderen). Diverse niet-chirurgische en chirurgische
behandelingen zijn beschreven in de literatuur, waaronder mechanische
verwijdering en medicatie gerichte therapie (lokaal gebruik van chloorhexidine
en systemische antibiotica), voor het verwijderen van bacteriën en
decontaminatie van het implantaatoppervlak. Ondanks deze verschillende
behandelingsstrategieën, is de meest effectieve niet-chirurgische
behandelmethode van peri-implantitis nog onduidelijk. Daarom is de zoektocht
naar een mogelijk effectieve behandelmodaliteit nog steeds noodzakelijk. Een
voorbeeld van zo'n potentieel gunstige behandeling zou het gebruik van
zandstralen kunnen zijn. Moderne zandstraalapparaten en hun specifieke poeders
voor subgingivale toepassing worden steeds belangrijker in de context van
onderhoudstherapie. Het is aangetoond dat ondersteunende therapie bestaande uit
reiniging en decontaminatie van implantaten en suprastructuren met zandstralen
leidt tot betere klinische resultaten dan conventionele mechanische
ondersteunende therapie. Voor de niet-chirurgische behandeling van
peri-implantitis, is zandstralen alleen nauwelijks onderzocht. In reeds bekende
studies waren de aantallen klein en verschilde de gebruikte studie methoden.
Als peri-implantitis onbehandeld blijft kan dit uiteindelijk leiden tot verlies
van het implantaat. Bovendien wordt gedacht dat peri-implantitis, zoals
parodontitis, tot systemische effecten kan leiden. De verwachting is dat de
ontstekingslast, bestaande uit bacteriën en ontstekingsmediatoren die in de
systemische circulatie terecht komen, gerelateerd is aan de hoeveelheid
ontstoken peri-implantair weefsel. Hoe groter de hoeveelheid ontstoken
peri-implantair weefsel, hoe groter de hoeveelheid (en kans op) bacteriën en
ontstekingsmediatoren die in de systemische circulatie terecht komen.
Op basis van deze overwegingen is het doel van deze studie om de klinische,
microbiologische en röntgenologische effect van decontaminatie van het
implantaatoppervlak tijdens de niet-chirurgische behandeling van
peri-implantitis met zandstralen, te onderzoeken. Daarnaast zullen
hematologische monsters worden geanalyseerd om de invloed van peri-implantitis
op systemische inflammatoire parameters te evalueren.

Het primaire doel van dit gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoek is om de
effectiviteit van implantaat oppervlakte decontaminatie met zandstralen te
vergelijken met het gebruik van ultrasoon instrumentarium tijdens de
niet-chirurgische behandeling van peri-implantitis.
Het secundaire doel van dit onderzoek is om het microbiologische,
röntgenologische en radiologische effect van de behandeling te evalueren.
Tevens wordt de invloed van peri-implantitis en behandeling hiervan op
systemische ontstekings parameters geëvalueerd.

Dit protocol bestaat uit een enkel-blind, gerandomiseerd gecontroleerd klinisch
onderzoek (RCT) waarin een selecte groep volledig edentate patienten (patienten
met een volledig kunstgebit in de onder- en bovenkaak) in aanmerking komt voor
hematologische evaluatie.

Alle patienten met peri-implantitis zullen niet-chirurgisch worden behandeld. Patienten ontvangen een volledige parodontale en peri-implantaire behandeling door een professionele mondhygienist in een of meerdere behandelingen (afhankelijk van de parodontale gezondheid). Patienten zullen door middel van randomisatie worden toegewezen aan de test of controle groep. In de test groep zullen implantaten worden gereinigd door middel van het gebruik van de zandstraler. In de controle groep zullen implantaten gereinigd worden met een ultrasoon apparaat (dit is standaard therapie). In zowel de test als controle groep, zal de restdentitie (gebit) gereinigd worden door middel van ultrasone apparatuur en hand instrumentarium. Direct voor het subgingivale reinigen zullen alle patienten hun mond spoelen met 0.12% chloorhexidine + 0.05% cetylpyridinium chloride zonder alcohol (Perio-aid®) voor 30 seconde met als doel het verminderen van de intra-oral bacteriele belasting. Klinische, microbiologische en radiologische data zal worden verzameld voor behandeling (T0) en 3 maanden na behandeling (T3). Patienten met een succesvolle behandeluitkomst op T3 (geen bloeding/pus na sonderen en pockets dieptes < 5 mm) zullen worden geëvalueerd 12 maanden na behandeling. Patienten met een onsuccesvolle behandeluitkomst komen in aanmerking voor het chirurgische behandelprotocol (zie begeleidende METC aanvraag). Daarnaast zullen bij 20 edentate patiënten, die voldoen aan de inclusie voor de niet-chirurgische behandeling, monsters voor hematologische evaluatie worden verzameld op baseline (voor niet-chirurgische behandeling, T0) en 3 maanden na de niet-chirurgische behandeling (T3).

Naast de reguliere bezoeken (intake en 3,6,9,12 maanden follow-up) zullen alle
patiënten een extra afspraak krijgen voor alleen onderzoeksdoeleinden. Andere
data zal worden verzameld gedurende de follow-up bezoeken (klinische,
microbiologische monsters, digitale intra-orale lichtfoto's en röntgenfoto's).
De selecte groep patiënten die deelneemt in de hematologische evaluatie krijgen
nog twee extra afspraken voor onderzoeksdoeleinden alleen (voor en na
niet-chirurgische behandeling). Deze groep zal in totaal 8 in plaatst van 6
afspraken krijgen.