Vaststellen van het optimale longvolume met de laagste mean airway pressure gedurende het recruiteren en het weaningen van hoog-frequente oscillerende beademing bij kinderen

High-frequency oscillatory beademing (HFOV) is een alternatieve vorm van
beademen die frequent wordt gebruikt bij de zorg voor kritisch zieke neonaten
en kinderen als de conventionele manier van beademen faalt.
Het bepalen van de recruiteerbaarheid gedurende HFO beademing is moeilijk en
wordt momenteel gestuurd door subjectieve klinische parameters zoals SpO2 en
bloeddruk.
Met deze studie willen we de hypothese testen dat gedurende HFO beademing, na
het recruiteren van de long, het RIP signaal en het gemeten teugvolume
bruikbare meetinstrumenten zijn om de laagst mogelijke CDP bij een adequaat
longvolume te bepalen bij kinderen met ARDS.

Het primaire doel is om de associatie tussen het eind expiratoir longvolume,
gemeten met RIP en EIT te bepalen en de veranderingen grafisch uit te zetten op
de druk-volume curve gedurende het stapsgewijs verlagen van de CDP bij een
gerecruiteerde long. En dit vervolgens te correleren met de klinische gegevens
van de mate van long recruitering (SpO2 and Pa O2) met als doel de
sluitingsdruk van de long te voorspellen voordat deze effectief samenvalt.

Prospectief, observationeel onderzoek zonder invasieve metingen

Er zijn geen voordelen voor de patienten die deelnemen aan dit onderzoek.
We beschouwen de risico's van dit niet-therapeutische onderzoek acceptabel en
de belasting minimaal.
Dit is op de volgende argumenten gebaseerd:
•Bloed afnames vinden plaats via een reeds geplaatste arteriele afnamelijn. Er
zijn geen extra arteriele of veneuze bloedafnames nodig.
•Alle parameters die worden verzameld worden real-time afgelezen van de
beademingsmachine, monitor of longfunctie toren. EIT, RIP en diafragma
activiteit analyses vinden naderhand plaats.
•Voor de EIT metingen worden 16 electrodes rond de borstkas geplakt. Diafragma
activiteit wordt met drie electrodes op de borstkas gmeten. Voor de RIP
metingen worden twee eleastische bandjes rond de thorax en de buik van de
patient geplaatst. De electrodes zijn vergelijkbaar met de ECG plakkers die in
de dagelijkse praktijk worden gebruikt. Dus de belasting is minimaal