Gerandomiseerde open-label-, multicenter-, farmacokinetische studie met parallelle behandelgroepen en enkelvoudige dosis naar rVIIa-FP (CSL689) bij patiënten met congenitale factor VII-deficiëntie

Onderzoek naar PK, veiligheid en verdraagbaarheid van CSL689 (rVIIa-FP) bij
patiënten met congenitale factor VII-deficiëntie

- de PK van FVIIa-activiteit van 2 CSL689-doses bij patiënten met congenitale
factor VII-deficiëntie evalueren
- de farmacokinetische eigenschappen van FVIIa-activiteit van CSL689 bepalen
- de veiligheid en de verdraagbaarheid van intraveneuze toediening van CSL689
evalueren

Gerandomiseerde open-label-, multicenter-, fase I-studie met parallelle
behandelgroepen naar de farmacokinetiek van CSL689 bij patiënten met
congenitale factor VII-deficiëntie.

Enkelvoudige dosis NovoSeven (25 µg/kg) of van plasma afgeleid FVII (30 IE/kg) en enkelvoudige dosis CSL689 (100 of 300 µg/kg)

Op dag 1 krijgen patiënten die in aanmerking komen, een enkelvoudige dosis van
hun gebruikelijke vervangingstherapie (NovoSeven rFVIIa [25 µg/kg] of pdFVII
[30 IE/kg]), gevolgd door bloedafnames voor farmacokinetische analyses
gedurende maximaal 48 uur. Na een uitwasperiode van >= 48 uur zullen de
patiënten worden gerandomiseerd naar een enkelvoudige dosis van 100 µg/kg
CSL689 of naar een enkelvoudige dosis van 300 µg/kg CSL689, gevolgd door
bloedafnames voor farmacokinetische analyses (0 tot 48 uur na toediening van
CSL689). Tijdens de studie zullen de gebruikelijke veiligheidsgegevens worden
verzameld, met follow-upbezoeken om de potentiële vorming van remmende
antilichamen te evalueren.

Op basis van gegevens uit de niet-klinische veiligheids-, farmacologische en
toxiciteitsstudies vormen de ontwikkeling van antilichamen tegen het
geneesmiddel en trombo-embolische complicaties de potentiële risico*s die
verband houden met CSL689. Hoewel uit bewijsmateriaal in gepubliceerde
literatuur de kans gering blijkt, bestaat er ook een zeer klein risico dat
patiënten met congenitale FVII-deficiëntie remmende antilichamen tegen CSL689
ontwikkelen na hun behandeling met de vervangingsfactor.
Geen van deze risico*s werd waargenomen in de eerste studie bij mensen, waarbij
30 patiënten werden blootgesteld aan CSL689 in doses groter dan die voorgesteld
voor de huidige studie (tussen 140 en 1000 µg/kg lichaamsgewicht).

Niet-klinische studies en de eerste studie bij mensen (CSL689_1001) hebben
aangetoond dat CSL689 een gunstig PK-profiel heeft in vergelijking met de
producten die momenteel beschikbaar zijn. Het gebruik van een vervangingsfactor
met een verlengde t1/2 in vergelijking met de FVIIa-producten die momenteel
beschikbaar zijn, zou dan ook langere periodes mogelijk moeten maken tussen de
opeenvolgende behandelingen voor patiënten met congenitale FVII-deficiëntie.
Maar aan studie CSL689_1001 namen gezonde vrijwilligers deel. En hoewel de
verzamelde PK-gegevens als representatief kunnen worden beschouwd voor het PK
profiel van CSL689 bij hemofiliepatiënten, kan deze redenering niet worden
uitgebreid naar patiënten met congenitale FVII-deficiëntie. Daarom is de
huidige PK studie nodig.

Het PK-profiel van CSL689 dat op basis van de huidige studie kan worden
opgesteld, zal de verdere klinische ontwikkeling van CSL689 als
vervangingstherapie voor de behandeling van acute bloedingen en voor profylaxe
ondersteunen. Door de verlengde t1/2 wordt verwacht dat behandeling met CSL689
minder vaak nodig zal zijn. Dat zal dan weer een positieve impact hebben op de
therapietrouw en de last van patiënten en artsen verminderen.
De baten-risicoverhouding van de studie wordt aanvaardbaar geacht voor de
deelnemers.