Meten van de ademarbeid bij kunstmatig beademde kinderen

Het geleidelijk verminderen van de ondersteuning door de beademingsmachine is
de meest gebruikte manier om kinderen van kunstmatige beademing te ontwennen.
Dit wordt bewerkstelligd door middel van het verlagen van het aantal door de
machine geleverde beademingsslagen. Vaak wordt dit gecombineerd met pressure
support. Daarnaast wordt veelal gebruik gemaakt van de techniek "sprinting".
Dat wil zeggen dat dagelijks volledige beademing wordt afgewisseld met spontane
ademhaling ondersteund met pressure support (pressure support ventilation).
Verondersteld wordt dat op die manier de ademhalingsspieren worden getrained
zodat een kind eerder definitief van de beademing af kan. Daarbij wordt ook
aangenomen dat er een betere verdeling van het teugvolume in de longen wordt
bewerkstelligd. Beide manieren van ontwennen worden naast elkaar gebruikt.
Desondanks is niet duidelijk wat de mate van ademarbeid is die een kind levert
tijdens beide manieren van ontwennen.
Ademarbeid kan op verschillende manieren gemeten worden. De klassieke manier is
door middel van het berekenen van het oppervlak onder de oesophageale
druk-volume curve. De referentie waarde is 0,5 - 1,0 J/L. Daarnaast kunnen
alternatieve klinische parameters gebruikt worden zoals het oesphageale
druk-tijd produkt (PTP). en het oesophageale druk-frequentie product (PRP).

Het primaire doel van dit onderzoek is om de mate en verloop in de tijd van
ademarbeid gemeten op de klassieke manier te vergelijken tussen pressure
support ventilation en beademing met een lager aantal beademingsslagen geleverd
door de machine. De secundaire doelen zijn om te vergelijken de mate en verloop
in de tijd van alternatieve parameters voor de mate van ademarbeid (PTP en
PRP), de mate van gaswisseling dmv de PaO2/FiO2 ratio en de verdeling van het
teugvolume over de long te vergelijken tussen pressure support ventilation en
beademing met een lager aantal beademingsslagen geleverd door de machine.

Prospectief, observationele studie zonder invasieve metingen.

De belasting is minimaal en de risico's zijn te verwaarlozen omdat bloed wordt
afgenomen via de reeds aanwezige arteriele lijn, druk in de oesophagus wordt
gemeten met behulp van de reeds aanwezige maagsonde, er geen invasieve metingen
zijn, en er niet wordt geinterfereerd met het klinisch behandelplan van de
patiënt. Het plakken van 16 plakkers rondom de borst van de patient ten behoeve
van het non-invasief meten van het teugvolume kent een minimale belasting en
een verwaarloosbaar risico.