Hoeveelheid en functie van witte bloedcellen bij mensen met een DPD deficiëntie

Dihydropyrimidine dehydrogenase (DPD) is het eerste en snelheidsbepalende enzym
in de afbraakroute van uracil en thymine naar respectievelijk dihydrouracil en
dihydrothymine. Een DPD deficiëntie is een autosomaal recessieve ziekte welke
gekenmerkt wordt door sterk verhoogde concentraties van uracil en thymine in de
urine. Bij patiënten met een DPD deficiëntie blijkt het klinisch beeld erg
variabel te zijn. De fenotypering van een DPD knock-out muis liet zien dat er
sprake was van sterk verlaagde aantallen witte bloedcellen, met name verlaagde
concentraties van lymfocyten. Dit suggereert dat er sprake is van een probleem
in de aanmaak of functioneren van B of T-lymfocyten. Op dit moment is het niet
bekend of ook bij DPD patiënten er sprake is van een verstoorde aanmaak en/of
functie van de witte bloedcellen.

Het onderzoeken of DPD patiënten een verstoorde aanmaak/afbraak en/of functie
hebben van witte bloedcellen in het bijzonder die van de B en T-lymfocyten.

Prospectieve cohort studie

Er zijn geen extra risico*s vergeleken met de standaard bloedafnames en de
belasting van deelname aan de studie is minimaal voor de patiënt. Indien de
hematologische afwijkingen, zoals waargenomen bij de DPYD-knockout muis, ook
worden waargenomen bij DPD patiënten, dan hebben we laten zien dat het hebben
van een DPD deficiëntie gepaard gaat met een verstoord immuunsysteem. DPD
patiënten hebben dan een mogelijk vergroot risico op infecties en kanker en het
de behandeling en monitoring van DPD patiënten kan hierop worden aangepast. De
klinische presentatie van DPD patiënten blijkt dan ook meer diverse te zijn dan
tot nu toe bekend en het kan dus zijn dat bij patiënten met infecties of kanker
vaker naar een DPD deficiëntie gezocht moet gaan worden.