Studie R-FACT
Risico factoren voor erythrocyten-transfusie-gemedieerde alloimmunisatie: een case cohort studie

Alloantilichamen tegen rode bloed cel antigenen kunnen na rode bloedcel
transfusies lijden tot ernstige klinische consequenties zoals afbraak van het
donorbloed. Eenmaal dergelijk gevormde alloantilichamen geven tevens meer
logistieke problemen bij het (tijdig) vinden van bloed dat in zo'n patient niet
afgebroken wordt. Preventie van alloantilichaam vorming tegen rode bloedcellen
zou mogelijk zijn door steeds uitgebreidere matching tussen donoren en
patienten na te streven. Dit is echter duur en ingewikkeld. Het onderzoek
probeert hiervoor in de plaats factoren en patienten te identificeren die een
hoog of hoger risico hebben op alloimmunisatie. Patienten met een op die manier
geidentificeerd hoger risico op alloimmunisatie na een transfusie kunnen we dan
a priori reeds beter gematched bloed geven. Dit zou een grote stap voorwaarts
voor de transfusiegeneeskunde betekenen.

In het onderzoek bestuderen wij het verband tussen potentiele klinische,
omgevings en genetische risicofactoren en de kans op alloimunisatie(s) tegen
lichaamsvreemde rode bloedcellen bij mensen die rode bloedcellen ontvangen.

Met het in kaart brengen van deze risicofactoren hopen we patienten te kunnen
identificeren die als ze een transfusie nodig hebben meer in detail getypeerd
bloed moeten ontvangen in tegenstelling tot patienten die zulk extra getypeerd
bloed waarschijnlijk nooit nodig zullen hebben.

Het betreft een retrospectief patient-controle onderzoek.

Zeer lage belasting: De benaderde getransfundeerde patienten wordt gevraagd een
korte vragenlijst te beantwoorden, 1 maal een veneuze bloedafname van 25 ml te
ondergaan of 1-maal wangslijmvlies te doneren.
Het risico van een venapunctie is te verwaarlozen.