Detectie en Diagnose van AtriumFibrilleren: verbeterde opportunistische opsporing in patiënten in de huisartsenpraktijk en evaluatie van drie manieren van irregulaire pols detectie. Een cluster gerandomiseerde trial met daarin diagnostische studies.

Atriumfibrilleren (AF) is een onregelmatig hartritme, waarbij electrische
signalen chaotisch worden gegenereerd in de atria in plaats van in de
sinusknoop. Dit verandert de bloedstroom in de atria, waardoor de kans op
vorming van thrombi groter wordt. De prevalentie van AF is meer dan 3.5% bij
65-plussers. AF kan ernstige gevolgen hebben: de mortaliteit is hoger, de
kwaliteit van leven is minder en er is sprake van een vergroot risico op
hartfalen en beroertes. Door adequate antitrombotische behandeling neemt het
risico op beroerte en overlijden af. De zorgkosten voor beroerte staan in de
top tien van de ziekten die het meeste geld kosten, 2.2 tot 4.4% van de
landelijke zorgkosten worden hieraan besteed. AF is vaak asymptomatisch,
waardoor het vaak pas ontdekt wordt als er al een beroerte is opgetreden.
Vroege ontdekking van AF zou deze ernstige en prijzige gevolgen dus kunnen
voorkomen.

De studie heeft twee primaire doelen:
1. Een schatting van het aantal mensen met AF dat extra gevonden wordt bij een
case finding protocol bij mensen van 65 jaar en ouder.
2. Een vergelijking van drie methoden om AF te detecteren.

Cluster gerandomiseerde studie met daarin een cross-sectionele diagnostische
studie. De duur van de studie is één jaar per praktijk.

In de interventiepraktijken vindt geoptimaliseerde case finding plaats. Gemarkeerde patienten die de praktijk bezoeken zullen de drie indextesten ondergaan. Deze testen zijn pols palpatie, een electronische bloeddrukmeter met algoritme voor AF detectie (eBPM-AF) en een hand-ECG. De gouden standard is een standaard 12-afgeleide ECG. Bij een negatieve uitslag uit het ECG voor AF, wordt gedurende twee weken een Holter meegegeven om paroxysmaal AF op te sporen. Patienten die een Holter mee naar huis nemen, zullen thuis ook driemaal per dag metingen met een hand-ECG verrichten. In de controlepraktijken wordt reguliere zorg geboden.

Er zijn geen risico's verbonden aan deelname. De belasting bestaat in de
interventiepraktijken uit het ondergaan van de diagnostische testen. Bij alle
patienten zal de pols worden gevoeld en zullen metingen worden verricht met de
eBPM-AF en het hand-ECG. Bij een deel van de patienten wordt het 12-afgeleide
ECG uitgevoerd. Deze patienten zullen in het geval van een negatieve uitslag
ook worden gevraagd om een Holter en hand-ECG gedurende twee weken mee naar
huis te nemen. De Holter kan ongemak veroorzaken. In de controlepraktijken is
er geen sprake van een belasting of risico bij deelname.