[11C]MeDAS PET: Een niet-invasieve scan om de afbraak van myeline bij personen met Multiple Sclerose te meten

Multiple sclerose (MS) is de belangrijkste oorzaak van neurologische klachten
en beperkingen op jongvolwassen leeftijd. MS is een ziekte waarbij de
isolatielaag rond zenuwen (myeline) in de hersenen en het ruggenmerg wordt
aangetast, wat leidt tot neurologische symptomen. Indien er onvoldoende herstel
van de myelineschade plaatsvindt, raken zenuwuitlopers onomkeerbaar beschadigd.
De huidige behandelmethodes voor MS zijn gericht op het stoppen van het
inflammatie proces dat geassocieerd is met de beschadiging van het myeline.
Deze behandelmethodes zijn echter alleen in staat om verdere myeline
beschadiging te verminderen en zijn niet in staat om de neurologische symptomen
te behandelen. Methodes die myeline herstel bevorderen zijn erg belovend, maar
zijn nog onderhevig aan onderzoek. Het visualiseren van myeline schade en
herstel zorgt voor een preciezere analyse van het ziekteproces en versnelt de
evaluatie van nieuwe behandelmethodes. Hoewel MRI een goede manier is voor het
diagnosticeren van MS, kan er met behulp van MRI geen myeline gekwantificeerd
worden. Onlangs hebben wij in MS diermodellen aangetoond dat myeline schade en
herstel gevisualiseerd en gekwantificeerd kan worden met behulp van PET imaging
met de nieuw ontwikkelde tracer [11C]MeDAS. Nu willen we graag [11C]MeDAS PET
beschikbaar maken voor klinisch onderzoek naar de myeline dichtheid in de
hersenen en de ruggenmerg. De scan procedure zal gevalideerd worden in
patiënten met progressieve MS en gecorreleerd worden met MRI resultaten.

In dit project zal worden onderzocht wat het juiste protocol is om middels
[11C]MeDAS PET scan myeline in de hersenen en ruggenmerg van MS patiënten te
meten.

Bij 5 patiënten, bekend met SPMS, en bij 5 andere patiënten met PPMS wordt
gedurende 70 minuten een [11C]MeDAS PET scan van de hersenen en het ruggenmerg
gemaakt. Gedurende de scan worden bloedmonsters uit een infuus in de slagader
genomen om de radioactiviteit in het bloed en de afbraak van het [11C]MeDAS
over de tijd te meten. Deze procedure geeft de meest betrouwbare resultaten,
maar is zeer tijdrovend en belastend voor de patiënt. Met de resultaten van dit
uitgebreide scanprotocol, kunnen we echter een vereenvoudigde maar toch
betrouwbare scanprocedure ontwikkelen die we voor alle volgende scans kunnen
gebruiken. Voor een dergelijke scan is dan geen continue bloedafname meer
nodig. Ten slotte zal de PET scan binnen een week bij dezelfde patiënten worden
herhaald om de reproduceerbaarheid van de methode te bepalen. In deze korte
periode worden geen veranderingen in myeline schade verwacht, waardoor de scan
hetzelfde resultaat zou moeten geven.

Er worden 2 [11C]MeDAS PET scans gemaakt om de uitvoerbaarheid en de test-hertest variabiliteit te onderzoeken van deze myeline beeldvormende methode. De eerste [11C]MeDAS PET scan wordt gedaan met slagaderlijke bloedafname en de tweede [11C]MeDAS PET scan zonder bloedafname. Ook wordt er een MRI scan gemaakt voor de co-registratie van de PET beelden en voor het verkrijgen van anatomische informatie voor het bepalen van regionale [11C]MeDAS opname.

Voor de PET-scan krijgt een deelnemer een injectie meet een zeer kleine
hoeveelheid [11C]MeDAS, waarna de scan wordt gemaakt. De radioactiviteit in het
contrastmiddel verdwijnt snel, zodat de patiënt na de scan direct naar huis
mag, de radioactiviteit is dan al uitgewerkt. Een PET-scan is daarom een
onderzoek met een laag risico. Tijdens de PET scan wordt de radioactiviteit in
bloed gemeten. Hiervoor moet een infuus in een slagader worden aangebracht. Dit
kan pijnlijk zijn en daarom wordt lokale verdoving toegepast. Tijdens de MRI
scan wordt een contrastmiddel (gadolinium) ingespoten. Deze contrastmiddelen
zijn in gebruik sinds de jaren 1980 en worden goed verdragen door de overgrote
meerderheid van de patiënten.