Validatie van CT Angiographie en / of Magnetic Resonance Imaging-markers voor karakterisering en kwantificering van atherosclerose in de halsslagaders in vergelijking met d.m.v. chirurgie verkregen monsters.

Atherosclerose is een systemische ziekte die de gehele arteriële boom ongemerkt
kan beïnvloeden. Vaak is de eerste klinische manifestatie beroerte,
myocardinfarct of plotse dood. Beroerte is de op twee na belangrijkste
doodsoorzaak in de westerse wereld en de belangrijkste oorzaak van blijvende
invaliditeit. Atherosclerose bij de carotisvertakking is in 20-30% van de
gevallen verantwoordelijk voor ischemische beroerte. Sinds het verdere begrip
van het pathologische mechanisme van atherosclerose zijn er vorderingen gemaakt
bij de beeldvorming van deze veel voorkomende ziekte.
Histopathologische studies hebben aangetoond dat het merendeel van de
hartinfarcten en beroerte het gevolg zijn van een atherosclerotische plaque die
erodeert of scheurt en een trombo-embolische gebeurtenis veroorzaakt op de
plaats of stroomafwaarts van de verstoorde plaque. Interessant is dat de
meerderheid licht tot te stenig is.

Cerebrovasculaire accidenten zoals transient ischemic attack (TIA) en beroerte
zijn gerelateerd aan de omvang van de stenose in de arteria carotis intern, bij
symptomatische en asymptomatische patiënten (2-4). In het afgelopen decennium
is echter erkend dat de kwetsbaarheid van plaques veel belangrijker is dan
plaquegrootte voor de ontwikkeling van acute gebeurtenissen (5). De erkenning
van de rol van de kwetsbare plaque in de ontwikkeling van cardiovasculaire
gebeurtenissen biedt een nieuwe mogelijkheid voor een betere risicobeoordeling.

In de vasculatuur van de halsslagader zijn hoog-risico- of symptomatische
plaques die met een dunne fibreuze dop, intraplaque ontsteking of bloeding en
een lipide-rijke necrotische kern (LRNC). Ultrageluid (US) en
computertomografie-angiografie (CTA) hebben zich bewezen als nauwkeurige
modaliteiten om de aanwezigheid van atherosclerotische ziekte in de
carotisvertakking te beoordelen en de ernst van stenose te beoordelen (6). Door
de inherente superieure contrastresolutie heeft multi-sequentie MRI bovendien
het potentieel om plaque-structuur in symptomatische patiënten (lipide,
hemorragie, fibrotisch weefsel en calcium) in de halsslagaders te identificeren
en te meten en om plaquevolume en -volume van verschillende te kwantificeren.
componenten (7-10). LRNC, zoals vastgesteld met MRI, is gerelateerd aan de
aanwezigheid en de omvang van ischemische cerebrale laesies 11.
Contrast-versterkte plaquebeeldvorming verbetert de differentiatie van de LRNC
van fibreus weefsel12-13. Bovendien kunnen MR-beelden verkregen tijdens
toediening van contrastmateriaal worden gebruikt om de mate van
plaqueontsteking te kwantificeren. Ons doel in deze studie is om het vermogen
van CT en / of MRI om het bloedvatlumen te verbeelden, om
bloedstroomparameters, verschillende plaque-componenten en plaque-morfologie
van een atherosclerotische plaque in de halsslagaders te beoordelen. In dat
geval zouden CT en / of MRI informatie kunnen verschaffen over de kwetsbaarheid
van plaques en het risico van toekomstige gebeurtenissen. Het zou
therapeutische beslissingen kunnen beïnvloeden. Bovendien kan de ontwikkeling
van atherosclerose worden bestudeerd door bloedstroomparameters te relateren
aan de morfologie en samenstelling van de plaque.

Het onderzoek zal worden gedaan in het Erasmus MC, een observationeel
diagnostisch onderzoek met een enkel centrum onder 150 patiënten met acute
symptomatische stenose in de halsslagaders van 18 jaar en ouder. Alle patiënten
zijn gepland voor carotis endarterectomie (CEA) in het Erasmus MC. Deze
populatie die een chirurgische operatie zal ondergaan, wordt gekozen om de
reden dat het mogelijk zal zijn om de CT- of MRI-scan te relateren aan de
verwijderde carotis atherosclerotische plaque (gouden standaard).

CT-angiografie en MRI kunnen informatie verschaffen over het lumen, de
bloedstroom en / of de samenstelling van de plaque en de morfologie.

1) Validatie van CT-angiografie en / of MRI-markers om de verschillende
componenten van de atherosclerotische plaque in de halsslagaders te
identificeren door vergelijking met histologische monsters.
2) Evaluatie van de ontwikkeling van plaque door de MRI-afgeleide
stromingsparameters te relateren aan de plaksamenstelling en morfologie op
histologie, en door de plaksamenstelling te relateren aan de morfologie van
plaques.

Een observationele diagnostische onderzoek .

Er zijn geen risico's verbonden aan deelname aan dit onderzoek. De totale last
van deze studie is één MRI-onderzoek bij patiënten die in het ziekenhuis zijn
opgenomen voor een CEA.

De bijwerkingen van het MRI-contrastmiddel (Gadobutrol) zijn zeldzaam en zijn
onder andere misselijkheid (0,25%), braken (0,05%), urticaria (0,04%), gevoel
van warmte, tachycardie, lokale zwelling(voor elke 0,03%), duizeligheid , jeuk,
vasodilatatie, jeukende keel (voor elke 0,02%) en hoest, dyspneu, blozen,
netelroos, gegeneraliseerde jeuk, droge mond, roodheid van het gezicht, gevoel
van warmte, huidaandoening en verergerde misselijkheid (voor elk, 0,01%).

Van de 14 299 patiënten kwamen twee ernstige bijwerkingen voor (0,01%), die
door de behandelende arts als waarschijnlijk werden beschouwd in verband met de
toediening van adobutrol;
Eén patiënt had een ernstige anafylactische reactie en de ander kreeg jeuk en
zwelling in de keel.

In de meeste gevallen treden bijwerkingen direct na contrastinjectie op en
daarom blijven patiënten 30 minuten na injectie in het ziekenhuis. De
toediening van de contrastmiddelen is relatief veilig en bijwerkingen zijn
zeldzaam.

Patiënten met een renale klaring (eGFR) van minder dan 30 ml / min ontvangen
het contrastmiddel MR niet. Er zijn geen andere tests, onderzoeken of
vragenlijsten.