Glucose controle tijdens en na maaltijden, lichamelijke inspanning en gedurende de nacht door een draagbare kunstmatige alvleesklier, APPEL 5

In eerdere studies hebben we de haalbaarheid getest van een bihormonaal,
reactief, closed loop systeem zonder maaltijdaankondiging. Dit systeem voor
automatische regeling van de bloedglucose van patienten met type 1 diabetes is
zowel in het ziekenhuis (APPEL 1 en 2) als 48 uur in de thuissituatie van
patienten getest (APPEL 3). Na de APPEL 3 studie is het systeem verkleind tot
iets groter dan een smartphone. Dit kleine prototype is gedurende 3 dagen in de
thuissituatie getest (APPEL 4). De resultaten van de APPEL 4 studie laten
vergelijkbare mediane glucosewaarden zien voor de controle behandeling
(insulinepomp) en de kunstalvleesklier, maar de tijd in euglykemie (3.9-10
mmol/l) was verbeterd voor de kunstalvleesklier ten opzichte van de controle
behandeling. Na de APPEL 4 studie is de kunstalvleesklier op enkele punten
verbeterd zodat patienten beter in staat zullen zijn om het systeem zelfstandig
te gebruiken.

Het belangrijkste doel is het onderzoeken van de werkzaamheid van de
kunstalvleesklier in de thuissituatie gedurende twee weken. Secundaire doelen
zijn het onderzoeken van de veiligheid van het systeem; de tijd bepalen dat het
algoritme van de kunstalvleesklier actief is; de nauwkeurigheid van de continue
glucose metingen bepalen; en het onderzoeken van kwaliteit van leven en
tevredenheid met de behandeling.

Het onderzoek is een multicenter, gerandomiseerde cross-over studie. De
hoofdstudie wordt vooraf gegaan door een beperkt aantal pilottesten waarin de
punten die veranderd zijn in de kunstalvleesklier getest worden.

De interventie is geautomatiseerde regeling van de bloedglucose door de kunstalvleesklier gedurende twee weken. Het systeem maakt gebruik van twee subcutane glucosesensoren, twee subcutane infusiesets en bevat twee infusiepompen en een gepatenteerd reactief controle algoritme. Gedurende 4-6 dagen voor de interventie worden de patiënten getraind in het gebruik van de kunstalvleesklier waarbij ze het systeem onder begeleiding van het onderzoeksteam thuis gaan gebruiken. De controle behandeling bestaat uit de standaard behandeling van de patiënt (insulinepomp behandeling of glucosesensor met insulinepomp behandeling). De pilottesten bestaan alleen uit het interventie gedeelte.

De patiënten zullen de kunstalvleesklier met de subcutane glucosesensoren en
infusieset moeten dragen. Daarnaast worden ze gevraagd om een dagboek bij te
houden met vingerprikken, maaltijden en activiteiten. Deze studie brengt geen
grote risico's met zich mee. Een mogelijk risico is het toedienen van de
verkeerde hoeveelheid insuline of glucagon, waardoor er hypo- of hyperglykemie
kan optreden. Dit kan het gevolg zijn van het falen van het controle algoritme,
een technische storing in het systeem of onjuiste metingen met de
glucosesensoren. Het risico voor de patiënten is zo klein mogelijk gemaakt door
middel van meerdere controle maatregelen. Het systeem bevat een controller en
een aparte veiligheidsprocessor en er zijn verschillende alarmen in het systeem
gebouwd. De patiënten kunnen op afstand gevolgd worden (telemonitoring
systeem). Dit volgsysteem waarschuwt het onderzoeksteam in geval van te lage of
hoge bloedglucose, technische storingen of onbetrouwbare glucosemetingen. Het
profijt voor deelnemende patiënten is een mogelijk zeer goed ingestelde glucose
tijdens de studie. Het nut van deze studie is echter meer in het algemeen: ten
behoeve van de ontwikkeling van een draagbare kunstalvleesklier voor
geautomatiseerde regeling van de glucose.