Een fase 2, multi-centrum, open-label onderzoek naar Tremelimumab bij patiënten met vergevorderde solide tumoren.

Tot op heden is er geen standaard behandeling beschikbaar voor patiënten met
blaaskanker, alvleesklierkanker of drievoudig-negatieve borstkanker welke
progressief of refractair zijn na eerstelijns behandeling.

Zowel het PD-L1 als CTLA-4 eiwit spelen een rol in de suppressie van het
immuunsysteem welke de tumor gebruikt om te ontsnappen aan het immuunsysteem.
Verschillende studies laten zien dat *immuun checkpoint blokkade* m.b.v.
gerichte monoklonale antilichamen (vb. mAb tegen CTLA-4 en/of PD-L1) zorgen
voor een verbeterde T cel activatie wat kan leiden tot een tumor response.

In deze studie wordt de werkzaamheid (op basis van progression free survival,
PFS) en veiligheid van tremelimumab monotherapie (mAb CTLA-4) bepaald in de
behandeling van verschillende solide tumoren (blaaskanker, alvleesklierkanker
of drievoudig-negatieve borstkanker). Indien er progressie optreedt tijdens de
tremelimumab behandeling of in de FU-fase van de studie kan er een
herbehandeling gestart worden met tremelimumab, MEDI4736 monotherapie (PD-L1
mAb) en MEDI4736 + tremelimumab combinatietherapie.

Het bepalen van de werkzaamheid (op basis van objective response rate) en
veiligheid van tremelimumab monotherapie in de behandeling van verschillende
solide tumoren (blaaskanker, alvleesklierkanker of drievoudig-negatieve
borstkanker).

Een fase II open label onderzoek voor het bepalen van de werkzaamheid (op basis
van objective response rate) en veiligheid van tremelimumab monotherapie bij de
behandeling van verschillende solide tumoren (blaaskanker, alvleesklierkanker
of drievoudig-negatieve borstkanker).

Patienten worden 12 maanden behandeld met tremelimumab monotherapie. Indien er
binnen de eerste 12 maanden progressie optreedt kan de behandeld arts kiezen om
de patient de volgende behandeling te geven:
- Tremelimumab monotherapie
- MEDI4736 monotherapie
- Tremelimumab en MEDI4736 combinatietherapie
Waarna bij de vervolgbehandeling een stabiele ziekte wordt geconstateerd, kan
de patient nogmaals 12 maanden behandeld worden.

* Tremelimumab monotherapie: 750 tremelimumab via een intraveneus infuus elke 4 weken gedurende 7 cycli gevolgd door 750 mg elke 12 weken gedurende 2 cycli. * MEDI4736 monotherapie: 1,5 g MEDI4736 via een intraveneus infuus elke 4 weken gedurende 12 maanden (in totaal 13 doseringen) * MEDI4736 en tremelimumab combinatie therapie: 1,5 g MEDI4736 via een intraveneus infuus elke 4 weken samen met 75 mg tremelimumab via een intraveneus infuus elke 4 weken (4 doseringen in totaal). Vervolgens gaan patiënten verder met 1,5 g MEDI4736 monotherapie via een intraveneus infuus, elke 4 weken, te beginnen op week 16, om in totaal 12 maanden behandeld te worden (9 doseringen in totaal).

Patiënten worden op verschillende dagen tijdens het onderzoek onderworpen aan
de volgende behandelingen: - anamnese (bij de screening ook medische
voorgeschiedenis) - lichamelijk onderzoek - WHO performance status - vitale
functies (bloeddruk, hartslag, ademhaling, temperatuur) - lengte - gewicht - CT
of MR scan -ECG - bloed en urine onderzoek - afname biopt (indien
noodzakelijk), zwangerschapstest
Bijwerkingen, gezien in patiënten, veroorzaakt door inname van tremelimumab
zijn: diarree, jeuk, huiduitslag, vermoeidheid, overgeven, misselijkheid,
verminderde eetlust, hoofdpijn, maagpijn, koorts, ontsteking van de dikke darm.
Gerelateerde en ernstige bijwerkingen, gezien in patiënten, veroorzaakt na
inname van tremelimumab zijn: diarree, overgeven, uitdroging, ontsteking van de
dikke darm, misselijkheid.

De bijwerkingen die zijn gezien bij toediening van beide onderzoeksmiddelen
tegelijk of met MEDI4736 alleen zijn vergelijkbaar. De kans op het ontwikkelen
van deze bijwerkingen, en de ernst ervan lijkt groter indien de middelen
tegelijk worden gegeven dan bij toediening van MEDI4736 alleen.

Bijwerkingen, gezien in patiënten, veroorzaakt door inname van MEDI4736 en
tremelimumab zijn:
Diarree, huiduitslag, verhoogde waarden van ALT en AST, hepatitis,
vermoeidheid, misselijkheid, kortademigheid, verminderde eetlust, koorts,
hoesten, pijn in spieren en gewrichten, overgeven, colitis, pneumonitis,
hypothyroidie, hyperthyroidie, nierproblemen, problemen met het zenuwstelsel,
pancreatitis, hypofysitis, bijnierinsufficientie, allergische reactie.