Erfelijke slechthorendheid in Nederland: opsporing van genetische oorzaak en klinische karakterisering.

Veel van de veroorzakende gendefecten voor syndromale erfelijke
slechthorendheid zijn al bekend. Echter, met name voor niet-syndromale
erfelijke slechthorendheid is de meerderheid van de veroorzakende gendefecten
nog onbekend. Dat betekent dat bij ~70% van de patienten met erfelijke
slechthorendheid het gendefect nog niet gevonden kan worden bij routinematige
DNA diagnostiek. Het weten van het erfelijk defect is van belang ten eerste om
de erfelijkheid van de aandoening aan te tonen. Tevens kunnen patienten meer
gegrond erfelijkheidsadvies krijgen en een meer betrouwbare prognose, en kan in
een vroeg stadium het onderscheid tussen syndromale en niet-syndromale
slechthorendheid gemaakt worden. Tot slot kan op basis van het genetisch defect
besloten worden of een cochleair implantaat de patient ten goede kan komen.

Het doel van deze studie is het verzamelen van een groot cohort patienten met
voornamelijk niet-syndromale erfelijke slechthorendheid. In dit cohort zal
gezocht worden naar het genetisch defect, in eerste instantie naar mutaties in
bekende 'doofheidsgenen' en als die uitgesloten zijn, zal gezocht worden naar
nieuwe genen betrokken bij slechthorendheid. Daarnaast zullen we de klinische
karakteristieken per genetisch defect nauwkeurig in kaart brengen. Het
verrichten van dergelijk onderzoek in een groot cohort zal ervoor zorgen dat
we: 1. accuraat erfelijkheidsadvies kunnen geven aan patienten, 2. een meer
betrouwbare prognose kunnen geven, 3. nieuwe genen kunnen ontdekken die
erfelijke slechthorendheid veroorzaken, 4. een nieuwe strategie kunnen
ontwikkelen voor routinematige DNA Diagnostiek voor erfelijke slechthorendheid
in de toekomst, en 5. meer inzicht krijgen in de (dys)functie van het binnenoor

Patienten zullen benaderd worden door hun behandelend KNO artsen, klinisch
genetici of audiologen. De normale diagnostische onderzoeken (otoscopie,
tympanometrie, pure tone audiometrie, spraakaudiometrie) voor patienten met
slechthorendheid zullen uitgevoerd worden, en eenmalige bloedafname (25 ml)
voor routinematige DNA diagnostiek voor erfelijke slechthorendheid zal gedaan
worden.
De patient zal speciek voor dit onderzoek een vragenlijst krijgen, met vragen
over gehoor, evenwicht en afkomst van de grootouders. Daarnaast zal de patient
gevraagd worden toestemming te geven voor verder onderzoek naar de erfelijke
oorzaak als er bij DNA diagnostiek geen mutatie gevonden wordt.
Een klein aantal patienten zal gevraagd worden om extra niet-invasieve
gehoortesten te ondergaan om het ziektebeeld in meer detail in kaart te
brengen.

De belasting voor de patient omvat alleen de eventuele extra gehoortesten
(duur: 1 uur). De overige onderzoeken vinden sowieso plaats in het kader van
diagnostiek.