Een onderzoek naar de haalbaarheid van een behandeling met S-1 (Teysuno) en oxaliplatin bij mensen met slokdarmkanker die een operatie van de slokdarm hebben ondergaan

Slokdarmkanker is de 8e meest voorkomende vorm van kanker en staat op de zesde
op de lijst van oorzaken van sterfte aan kanker. De uitkomst van de behandeling
is slecht met een totale 5-jaars overleving van 10% wereldwijd. De incidentie
neemt toe vanwege de toenemende incidentie van adenocarcinoom. Het resultaat
van resectable slokdarmkanker kan worden verbeterd door multimodale
behandeling. Perioperatieve chemotherapie van maagkanker is nuttig gebleken,
maar het voordeel van adjuvante therapie na neo-adjuvante chemoradiotherapie
gevolgd door chirurgie bij slokdarmkanker is niet bekend. Ook kan adjuvante
behandeling na grote gastrointestinale chirurgie moeilijk zijn om te voltooien.
Gezien de behoefte aan verbetering van de behandelingsresultaten van
slokdarmkanker en de voordelen van perioperatieve chemotherapie bij maagkanker,
zullen wij in deze studie de haalbaarheid van adjuvante behandeling met S-1 en
oxaliplatin SOX beoordelen als adjuvante behandeling bij patiënten met
slokdarmkanker.

In dit onderzoek wordt gekeken of het mogelijk is om patiënten die behandeld
zijn voor slokdarmkanker aanvullende chemotherapie te geven. In deze studie zal
binnen 16 weken na de operatie gestart worden met een behandeling met
chemotherapie bestaande uit S-1 en oxaliplatin. Onderzocht wordt hoeveel
patiënten deze behandeling af kunnen maken. Als behandeling haalbaar blijkt te
zijn, kan in groter verband worden onderzocht of deze behandeling leidt tot een
verbetering van de genezing van slokdarmkanker.

Prospectieve haalbaarheidsstudie

Behandeling met zes kuren S-1 en oxaliplatin.

De belangrijkste vraag van dit onderzoek is haalbaarheid van extra aanvullende
behandeling van oesophagus tumoren na de operatie. Uit literatuur studies
blijkt dat aanvullende behandeling met chemotherapie rondom de operatie va
maagkanker een positief effect heeft op de ziektevrije overleving. Wanneer
blijkt dat het haalbaar is om na de operatie aanvullende therapie te geven kan
worden onderzocht of dit de overleving positief beïnvloedt. Voor de toekomst
kan dit onderzoek en het aanvullend onderzoek op tumorweefsel en bloed ook
nuttige gegevens opleveren voor andere patiënten.

Het is mogelijk dat de patiënt bijwerkingen ondervind van de gebruikte
middelen. De bijwerkingen zijn uitgebreid onderzocht bij patiënten die
behandeld zijn voor andere vormen van kanker en deze chemotherapie wordt over
het algemeen goed verdragen.

Ook betekent medewerking aan het onderzoek dat de patiënt gedurende een periode
van 18 weken zes keer naar het ziekenhuis moet komen voor controle en voor het
infuus met oxaliplatin. Tevens neemt hij/zij gedurende twee van de drie weken
van een kuur twee maal daags tabletten in.

Voor start van elke kuur wordt bloed afgenomen (ongeveer 5 ml per keer) om te
controleren of het lichaam voldoende is hersteld om de volgende kuur aan te
kunnen. Verder wordt tijdens de eerste twee kuren extra bloed afgenomen (123 ml
in het totaal; ongeveer 7-8 eetlepels ) om de opname en afbraak van S-1 in het
lichaam te meten en onderzoek te doen naar factoren die de bijwerkingen en de
werkzaamheid van de behandeling kunnen voorspellen. Deze extra bloedafnames
vinden plaats in het ziekenhuis voorafgaand aan de inname van S-1 en een half
uur, één uur, anderhalf uur, drie uur, vijf uur en acht uur daarna. Vervolgens
wordt hiervoor nog één keer op een willekeurig moment later in de eerste of
tweede week van de kuur bloed afgenomen.

Zowel het bloedprikken als het infuus inbrengen kan licht pijnlijk zijn en
leiden tot een blauwe plek op de prikplaats. De patiënt heeft een kans op
bijwerkingen van de S-1 en oxaliplatin. Mochten deze bijwerkingen onverhoopt
toch ernstig zijn, dan kan het zijn dat de patiënt moet worden opgenomen in het
ziekenhuis.