Neuronale representaties van mentale inbeelding en het effect van neurofeedback training: een 7T fMRI studie

Mensen met het 'locked-in' syndroom (LIS) verliezen bijna alle motor aansturing
terwijl hun cognitie intact blijft, met als gevolg dat zij opgesloten zitten in
hun eigen lichaam met beperkte of geen mogelijkheid tot communicatie. Door
middel van Brain-Computer Interfaces (BCIs) en het lezen van hersen activiteit
is het mogelijk om communicatie in LIS patiënten te herstellen. Een mogelijke
communicatie BCI decodeert hersenactivatie patronen welke gegenereerd worden
door hersen functies zoals het visueel inbeelden van symbolen of het inbeelden
van handbewegingen. De classificatie accuratie van het decoreren (en daarmee de
accuratie van de controle over de BCI toepassing) profiteert van meer
consistente hersenactivatie patronen. Door mensen te trainen met feedback op de
hersenactiviteit (d.w.z. neurofeedback), denken we dat hersenactivatie patronen
meer consistent worden en dus een stabielere aansturing vormen voor een
communicatie BCI.

In deze studie willen we onderzoeken of het mogelijk is om de spatiele
activatie patronen, welke gegenereerd worden door mentale inbeelding,
consistenter te maken (te versterken) door middel van neurofeedback. Daarnaast
bestuderen we de neurofeedback parameters die een invloed hebben op het
spatiele activatie patroon.

Dit is een observationele studie met invasieve technieken (functionele MRI) met
verschillende experimentele groupen en een controle groep.
De studie hanteert een pretest-training-posttest design waar proefpersonen
neurofeedback ontvangen als training.

Er zijn geen bekende risico's verbonden aan MRIonderzoek. Er wordt geen
contrastvloeistof of straling toegediend. MRI onderzoek is pijnloos. De
procedure kan als oncomfortabel worden ervaren door kleine spiersamentrekkingen
als gevolg van het magneetveld of doordat proefpersonen stil moeten liggen in
een tunnel met kleine diameter.