De immunohistochemische karakterstieken van de geobstrueerde humane blaas

Het overactieve blaas syndroom (OAB) is een symptomen complex van urgency en
frequency, met of zonder urgency urine incontinentie. Het is een veel
voorkomend probleem met een duidelijk negatieve impact op de kwaliteit van
leven van patienten. Veel potentiele oorzaken en bijdragende factoren zijn in
het kader van OAB onderzocht. Één van deze factoren bij mannen is obstructie
van de blaas door benigne prostaat hyperplasie (BPH). Ondanks de vraag naar
behandeling van OAB klachten zijn er ook veel patienten met symptomen die niet
goed behandeld kunnen worden. Het behandelingsregime in het geval van BPH en
detrusor overactiviteit (i.e. OAB klachten met op urodynamisch onderzoek
detrusor contracties tijdens de vulfase van de blaas) niet eenduidig.
Tegenwoordig worden anticholinergica gebruikt voor behandeling van OAB
klachten.
Gedurende de laatste tientallen jaren is er uitgebreid onderzoek gedaan naar
OAB en detrusor overactiviteit, echter voornamelijk in dieren. Ratten en
cavia's zijn in het verleden het vaakst gebruikt in dit onderzoeksveld, echter
het is belangrijk om te benadrukken dat er duidelijke structurele en
functionele verschillen tussen deze diersoorten en de humane situatie zijn.
Ratten hebben met name een ander mictiegedraad, terwijl cavia's voornamelijk
anders reageren op bepaalde stoffen in de blaas (o.a. prostaglandines). Om de
voorgenoemde redenen is het van belang om nu ook de immunohistochemische
karakteristieken van de humane blaas in kaart te brengen en te relateren aan de
functie van de blaas. Hierbij willen we ook deze kenmerken vergelijken bij
verschillende fase van obstructie (OAB vs. volledige urine retentie).

Het primaire doel van de studie is om de immunohistochemische karakteristieken
van de blaaswand en urethra te beschrijven en mogelijke microanatomische
verbindingen tussen zenuwen, ganglia en interstitiele cellen in de humane blaas
te onderzoeken. Het tweede doel is om te onderzoeken in welke mate deze
karakteristieken verschillen voor geobstrueerde normoactieve, geobstrueerde
overactieve blazen en blazen na volledige urineretentie. Tevens willen we de
microanatomische karakteristieken van de blaas in kaart brengen middels
twee-foton microscopie.

In deze multicenter studie worden de immunohistochemische karakteristieken van
de (geobstrueerde) humane blaas en urethra beschreven. Blaas en urethra weefsel
van patienten die electief een open suprapubische prostatectomie volgens
Hryntschak zullen ondergaan ivm benigne prostaat hyperplasie worden hiervoor
gebruikt. Tijdens de operatie, waarbij de blaas wordt geopend aan de anterieure
zijde, wordt een blaasstrip van de anterieure blaaswand weggenomen (diameter
van 5mm met een lengte van 15mm). Dit vindt plaats aan één van de zijden
parallel aan de incisieplaats van de blaas. Alleen histologisch normale regio's
van de blaas, dus zonder tekenen van maligniteit of prominente inflammatie,
worden gebruikt voor deze studie.

De verwachting is dat deelnemende patienten geen extra complicaties ten gevolge
van de studie ondervinden. In principe zijn er ook geen geplande aanvullende
bezoeken aan de poli Urologie. patienten worden wel gevraagd om één extra
vragenlijst in te vullen die gericht is op klachten gedurende de vullingsfase
van de blaas.