Respons evaluatie van lymfklierkanker na orgaantransplantatie met 18F-FDG-PET/CT en minimale restziekte, een multicenter multinationaal haalbaarheidsonderzoek

Post-transplantatie lymfoproliferatieve aandoening (PTLD) is een ernstige
complicatie na solide orgaan (SOT) en hematopoietische stamceltransplantatie
(HSCT), geassocieerd met significante morbiditeit en mortaliteit. De initiële
behandeling bestaat uit afnemende immuunsuppressie en monotherapie met
rituximab. 18F-flurodeoxyglucose positronemissietomografie / computertomografie
(18F-FDG-PET/CT) is essentieel geworden om de remissiestatus te beoordelen,
beslissingen over de wijziging van de behandeling te nemen en terugval te
identificeren bij patiënten met PTLD. In het geval van een positieve
18F-FDG-PET / CT na rituximab, wordt de behandeling geëscaleerd met R-CHOP.
18F-FDG-PET / CT-resultaten met valse positieven worden echter vaak gemeld en
hebben een beperkte prognostische waarde (positief voorspellende waarde van 38%
negatief voorspellende waarde van 92%). Minimale overblijvende ziekte (MRD) uit
circulerende tumor DNA (ctDNA) fragmenten treedt op onder de
detectiegrenswaarde van 18F-FDG-PET / CT. Met een bloedmonster kan men MRD
theoretisch vervolgen. MRD kan een vroege responsindicator worden die gebruikt
wordt om de behandeling te begeleiden. We zullen de haalbaarheid van
MRD-monitoring bij PTLD-patiënten onderzoeken en een verkennend onderzoek
uitvoeren om te evalueren of MRD-monitoring kan worden gebruikt om de
ziektestatus te bepalen tijdens de behandeling en vroege responders van (niet-)
responders te identificeren.

1 - Vaststellen van de haalbaarheid van MRD-detectie met behulp van next
generation sequencing (NGS) op circulerend tumor-DNA (ctDNA) van PTLD-patiënten
met behulp van een genpaneel dat eerder werd gebruikt in diffuus grootcellig
B-cellymfoom (DLBCL)
2 - Het mutationele landschap van PTLD verkennen door middel van whole exome
sequencing en het genenpanel van de studie valideren
3 - Onderzoek naar de dynamiek van ctDNA bij diagnose, interim en aan het einde
van de behandeling in relatie tot rituximab en R-CHOP-behandeling
4 - Vergelijken van ctDNA-abundantie met 18F-FDG-PET / CT-resultaten bij
patiënten die reageren op therapie versus refractaire of relapsing-patiënten.

Dit is een exploratief prospectief multicenter, multinationaal cohortonderzoek.

Weefselbiopten worden uitgevoerd bij diagnose als onderdeel van routine
diagnostiek. 18F-FDG-PET/CT-scans en bloedafname voor EBV-metingen bij
diagnose, na 4 of 8 kuren met rituximab en na R-CHOP-therapie zijn
standaardbehandeling. MRD-metingen zullen worden uitgevoerd op bloedmonsters
gekregen bij de diagnose en na de 4-cyclus rituximab. In geval van responsieve
ziekte zal MRD worden bepaald na de 8e cyclus van rituximab. In het geval van
een niet-reagerende aandoening, zal MRD worden bepaald na 2 en 4 cyclus van
R-CHOP.

Er worden geen ernstige bijwerkingen verwacht van een routineuze venapunctie
uitgevoerd door gespecialiseerd personeel.