Voorspellen van het succes van een mandibulair repositie apparaat bij obstructief slaapapneu

obstructieve slaap apneu (OSA) is de meest voorkomende slaapgerelateerde
ademhalingsstoornis. Deze wordt gekenmerkt door partiele of volledige collaps
van de bovenste luchtwegen. Deze collaps kan door meerdere oorzaken ontstaan,
waaronder craniofaciale anatomie, eigenschappen van de weke delen, leeftijd,
obesitas en geslacht. Er zijn verschillende behandelmethoden, waaronder
operaties, beugels en beademingsapparatuur zoals CPAP. Behandeling met een
'slaapbeugel' of MRA (mandibulair repositie apparaat) is uitgebreid beschreven
en een geregistreerde, veel toegepaste behandeling. De keuze voor een MRA als
behandeling van OSA is vaak gebaseerd op de ernst van de ziekte (uitgedrukt in
de apneu/hypopneu index, AHI) en op de status van de dentitie van een patient.
Of een MRA effectief is als behandeling kan pas enkele maanden na initieren van
de behandeling worden vastgesteld. Tot op heden weten we niet goed welke
patientkarakteristieken kunnen voorspellen of MRA-behandeling effectief gaat
zijn. Het fenotyperen van patienten voor starten van behandeling met MRA kan
dan ook een grote verbetering zijn de in de behandeling van patienten met
sympomatisch OSA.

Het primaire doel van ons onderzoek is het vaststellen van een set
patientkarakteristieken die de effectiviteit van behandeling met een MRA bij
sympomatisch OSA kunnen vaststellen. We willen op basis van de uitslagen van
deze studie hiervoor een in de dagelijkse praktijk toepasbaar predictiemodel
opstellen om de succeskans te berekenen.

Het betreft een multicenter, prospectieve observationele studie waarbij we ten
minste 380 patienten - die (standaard)behandeling met MRA starten - zullen
includeren gedurende een periode van 6 tot 12 maanden. Middels multipele en
logistische regressie analyse kunnen we voorspellende factoren voor
MRA-behandeling van symptomatisch OSAS vaststellen.

gezien MRA reeds een geregistreerde, standaardbehandeling is voor OSA, leidt de
toepassing hiervan bij onze studiepopulatie niet tot aanvullende risico's naast
de bekende bijwerkingen van MRA-behandeling. Hoewel met name bij ernstig OSA de
meest gebruikte behandeling CPAP is, is niet bewezen dat MRA in deze
patientengroep niet effectief kan zijn. Behandeling met MRA kan wel leiden tot
meer frequente polikliniekbezoeken dan een andere behandeling, omdat de MRA
getitreerd moet worden tot maximale effectiviteit wordt bereikt. Alle patienten
ondergaan bovendien een laterale schedelfoto voor het meten van craniofaciale
kenmerken en een tweede (en mogelijk derde) polygrafie (slaaponderzoek) om de
AHI tijdens slapen met een MRA te kunnen vaststellen.