Neoadjuvant AXITINIB plus AVELUMAB bij patienten met gelokaliseerd niercelcarcinoma en matig tot hoog risico tot terugkeer

Niercelcarcinoom (RCC) is goed voor 3% van de volwassen maligniteiten en vormt
95% van de niertumoren. Chirurgische complete resectie is momenteel de enige
curatieve behandeling van RCC, inclusief patiënten met lokaal gevorderde RCC of
beperkte gemetastaseerde ziekte. Deze patiënten hebben echter een hoog risico
om lokaal recidiverende ziekte en systemische progressie te ontwikkelen.
Patiënten met een hoog risico zonder bewijs van ziekte na volledige resectie
kunnen daarom baat hebben bij adjuvante en neo-adjuvante systemische
behandelstrategieën die primair gericht zijn op het verlengen van ziektevrij
(DFS) en uiteindelijk totale overleving (OS). Vasculaire endotheliale
groeifactorreceptor (VEGFR) -getargete therapie heeft verbeterde
progressievrije overleving (PFS) en OS in gemetastaseerde RCC. Onlangs heeft
immunotherapie een superieur OS aangetoond in vergelijking met everolimus bij
patiënten met gemetastaseerd RCC. Immuuncheckpoint-remmers worden momenteel
onderzocht in combinatie of met een op VEGF gerichte therapie bij patiënten met
niet eerder behandelde metastatische RCC tegen de huidige standaard, sunitinib.
Preklinisch en vroeg-klinisch onderzoek suggereert echter dat er een
aanzienlijk grotere therapeutische werkzaamheid van neoadjuvante immunotherapie
is in plaats van een adjuvante benadering om metastasen op afstand na primaire
resectie van de tumor uit te roeien. Dit heeft geresulteerd in verschillende
neoadjuvante fase I / II-onderzoeken die momenteel aan de gang zijn. Wat
betreft de tumorreductie door voorbehandeling, is aangetoond dat axitinib
effectiever is dan sunitinib bij het vergelijken van onderzoeken die met elk
geneesmiddel zijn uitgevoerd. Het immuunmodulerende effect van axitinib is
echter slecht gedefinieerd. Omdat behandeling met axitinib en anti-PD-L1 een
mogelijk synergisme zou opleveren, werden twee fase Ib onderzoeken uitgevoerd
om de veiligheid, farmacokinetiek en farmacodynamiek van avelumab, een
monoklonaal antilichaam tegen PD-L1 of pembrolizumab, een monoklonaal
anti-PD1-middel te evalueren antilichaam, in combinatie met axitinib te
bepalen. De eerste resultaten van het responspercentage en veiligheidsprofiel
gepresenteerd op ESMO 2016 waren veelbelovend met objectieve responspercentages
van 67-70% en toxiciteitsprofielen zoals gezien met VEGFR-behandeling. We
stellen een fase II-studie voor van de combinatie van axitinib met avelumab als
neoadjuvante therapie bij patiënten met hoog-risico, niet-gemetastaseerd RCC.

Deze studie is overgegaan naar CTIS onder nummer 2024-515825-27-00 raadpleeg het CTIS register voor de actuele gegevens.

De effectiviteit bepalen van de neoadjuvante behandeling van axitinib en
avelumab in patiënten met gelokaliseerd niercelcarcinoom met medium tot hoog
risico op terugkeer

De studie is opgezet als een open label, monocentrum, fase II studie met een
arm van neoadjuvant axitinib met avelumab gevolgd door een complete
verwijdering van de nier in patienten met medium tot hoog risico lokaal
gevorderd niercelcarcinoom

6 cycli neoadjuvant axitinib en avelumab gevolgd door een nefrectomie

De proefpersonen krijgen extra behandelingen die totaal 12 weken duren en
waarvoor ze vaker naar het ziekenhuis moeten komen. Door de neoadjuvante
behandeling kunnen er bijwerkingen ontstaan.