De effecten van transfusie van rode bloedcellen bij kritisch zieke patienten II

Een transfusie met rode bloedcellen is één van de meest toegepaste interventies
op de Intensive Care en de klinische winst hiervan wordt als algemeen bekend
beschouwd. Het wordt echter steeds duidelijker dat een transfusie ook negatieve
effecten heeft. De mechanismen die ten grondslag aan deze effecten liggen zijn
grotendeels onbekend, maar kunnen gerelateerd zijn aan stoornissen in de
bloedvoorziening van weefsels na transfusie, veroorzaakt door een versneld
'wegvangen' van rode bloedcellen uit de bloedsomloop en door binding van rode
bloed cellen aan de vaatwand, wat gemedieerd wordt door inflammatie. Deze
klaring wordt gemedieerd door *eet me* signalen, zoals phosphatidylserine (PS).
Als we met voorgestelde studie correlaties vinden tussen expressie van PS en
verhoogde klaring en vaatwandbinding, biedt dit aangrijpingspunten om het
transfusiebeleid of de opslagmethode van bloed te verbeteren.

Het effect van een erythrocytentransfusie bepalen op de expressie van PS in
kritiek zieke patiënten met en zonder inflammatie.

Een single-center prospectieve cohort studie

Het wordt gedacht dat de schadelijke effecten van een transfusie groter zijn
in ernstig zieke patiënten. Daarom is een studie in deze specifieke
patiëntenpopulatie nodig. Patiënten ontvangen erythrocyten opgeslagen volgens
het standaardprotocol. Patiënten voor wie moeilijk bloed te verkrijgen is (bv
door een zeldzame bloedgroep) worden niet geïncludeerd. Het bloedproduct zal
voor transfusie gelabeld worden met biotine (B8) waarmee de cellen na
transfusie geïdentificeerd kunnen worden middels flow cytometrie. Labeling
vindt plaats onder steriele condities volgens reeds bestaande protocollen. Na
transfusie kunnen antistoffen ontstaan tegen biotine. Deze hebben geen
klinische relevantie en herhaalde blootstelling aan intraveneus biotine heeft
geen gevolgen. Het risico door de metingen is erg klein, omdat het beoordelen
van de microcirculatie en de echocardiografie niet-invasieve methodes zijn en
bloed wordt afgenomen uit een lijn die de patiënt toch al heeft in verband met
de standaardzorg.