Bepalen van dunne vezel neuropathie met confocale cornea microscopie bij patiënten met sarcoïdose

Onlangs is erkent dat dunne vezel neuropathie (DVN) veel voorkomt bij patiënten
met sarcoïdose en dat het mogelijk de
achterliggende oorzaak is van de slechte gezondheidsgerelateerd kwaliteit van
leven. De exacte prevalentie van DVN bij sarcoïdose blijft tot nu toe onbekend,
maar er zijn onderzoeken beschreven waarbij de prevalentie tot wel 70% was. DVN
tast alleen
de dunne gemyeliniseerde A* en ongemyeliniseerde C-zenuwvezels aan, ook wel
bekend als respectievelijk de dunne somatische
en autonome vezels. Met normale zenuwgeleidingsonderzoeken, worden alleen de
dikke gemyeliniseerde vezels getest. Dit maakt
dat DVN een lastige aandoening is om te diagnosticeren gedurende de
standaardonderzoeken. De diagnose van DVN is momenteel
enorm onderschat, door het gebrek aan een gouden standaard en bewustzijn van
specialisten. De meest gangbare methodes voor
de diagnose van DVN zijn zenuwgeleidingsonderzoeken en EMG, om polyneuropatie
uit te sluiten, de rimpeltest, huidbiopten en de
kwantitatieve sudomotore axon reflex test. Huidbiopten laten een verminderde
hoeveelheid intra-epidermale zenuwvezel dichtheid
zien in patiënten met DVN. Confocale cornea microscopie (CCM) is een relatief
nieuwe techniek. Net als huidbiopten brengt het de
zenuwdichtheid van de dunne vezels in kaart. Ondanks bioptie en CCM
vergelijkbare gevoeligheid en specificiteit tonen, heeft CCM
een paar grote voordelen. Het is een snelle, niet-invasieve techniek, het heeft
een grotere reproduceerbaarheid en kan meerdere
malen herhaald worden in dwarsdoorsnede en in longitudinale studies. De data
kan het handmatig, semi-automatisch en
automatisch geanalyseerd worden. Bovendien, is er mogelijk een relatie tussen
de dunne zenuwvezel dichtheid in het hoornvlies en
de mate van symptomen. De omslag voor CCM van onderzoeksdomein naar klinisch
domein wordt momenteel belemmerd door
gebrek aan de vereiste van specifieke training om de microscoop te bedienen en
beperkte bekendheid van de
microscoop. Deze studie draagt bij om het ziektebeeld DVN beter te specificeren
aan de hand van fenotypes en zo mogelijk gerichter diagnostiek in te zetten.
Daarbij willen wij de diagnostische meerwaarde van de CCM te ondersteunen,
middels nieuwe resultaten. Aanvullend willen we sudoscan en bloeddruk metingen
uitvoeren. Op deze manier worden ook 2 type autonome dunne zenuwvezel functie
getest. op die manier zijn er voor alle fenotypes bijpassende meetmethodes om
te bepalen of de fenotypes inderdaad onderscheiden kunnen worden.

Primair doel:
- Valideren van huidige gepresenteerde cut-off values dunne vezel lengte, dunne
vezel dichtheid, de hoeveelheid dunne vezel vertakkingen en de mate van vezel
kronkelingen in het hoornvlies van patiënten met geïsoleerde sarcoïdose en
patiënten met sarcoïdose en DVN.

Secondaire doelen:
- Diagnostische meerwaarde van de rimpeltest bepalen
- Diagnostische meerwaarde van de sudoscan bepalen
- Diagnostische meerwaarde van bloeddruk metingen bij veranderen van
lichaamshouding
- Valideren van verschillende DVN fenotypes met verschillende meetmethodes

Dit is een prospectief observationeel onderzoek naar nieuwe sarcoïdose
patiënten die naar de interstitiële longziekten (ILD) afdeling van het St.
Antonius Ziekenhuis worden verwezen met verdenking op sarcoïdose.

De deelnemers moeten de dunne vezel neuropathie screening lijst (SFNSL)
invullen met 21 meerkeuze vragen, op een
visuele-analoge schaal de mate van pijn aangeven op 2 punten en de rimpeltest
uitvoeren. Zenuwgeleidingsonderzoek en EMG wordt uitgevoerd om polyneuropathie
uit te sluiten. Bloeddrukmetingen bij positie veranderingen worden gemeten om
de autonome functie van dunne zenuwvezels te meten. Op de vragenlijsten na,
zijn deze testen allemaal onderdeel van de standaard zorg. Voor de
temperatuurdrempelwaarde test wordt met behulp van een thermode verschillende
temperaturen aangeboden op de duimmuis en op de voet. Hierbij worden geen
schadelijke temperaturen aangeboden. Het huidbiopt is een veilige en makkelijke
procedure die op de afdeling dermatologie als standaardzorg wordt toegepast.
Ernstige ongewenste effecten worden niet verwacht en een verhoogd risico op
morbiditeit en mortaliteit is verwaarloosbaar beschouwd. Nadelige effecten
kunnen zijn: bloeding, blauwe plekken, allergische reactie op verdoving en
littekenvorming. De sudoscan heeft 2 elektrodes waartussen de weerstand wordt
gemeten. De meting is non-invasief en kan in 10 min worden uitgevoerd. de
bloeddruk metingen zijn routine metingen welke in verschillende houdingen
binnen 10 min gemeten worden. Voor de CCM worden oogdruppels toegediend op de
ogen die gemeten worden. De CCM metingen duren 2 minuten. Ernstige ongewenste
effecten worden niet verwacht en een verhoogd risico op morbiditeit en
mortaliteit is verwaarloosbaar beschouwd. Mogelijke negatieve effecten van de
CCM zijn infectie en schaven van het hoornvlies. Om dit risico te
minimaliseren, wordt de lens continu gedesinfecteerd. Patiënten met epitheel
defect, zweren of epitheliale basale membraan cornea dystrofie hebben een
verhoogd risico op schaven. De verkregen informatie heeft een enorm grote
toegevoegde waarde voor de diagnose van DVN bij patiënten met sarcoïdose.
Verwacht wordt dat verschillende fenotypes inzicht geven in de enorme spreiding
van de verschillende uitkomstmaten. Tevens wordt verwacht dat CCM een
betrouwbare, non-invasieve en snelle methode is om DVN te diagnosticeren.