Een gerandomiseerd, dubbelgeblindeerd parallelle groepen studie met enkele doseringen om de farmacokinetiek en farmacodynamiek van PB006 te vergelijken met Tysabri® bij gezonde vrijwilligers

De sponsor ontwikkelt een middel (PB006) dat hetzelfde is als Tysabri. Als
onderdeel van medisch-wetenschappelijke onderzoeken om de gelijkheid van beide
middelen te bevestigen, wil de Sponsor PB006 vergelijken met EU-goedgekeurde en
VS-gelicentieerde Tysabri.

Tysabri is een middel dat in Europa en de VS is toegelaten voor de behandeling
van Multiple Sclerose (MS) en in de VS ook voor de behandeling van de ziekte
van Crohn. MS veroorzaakt een ontsteking in de hersenen die zenuwcellen
beschadigen. Symptomen van MS kunnen zijn: problemen met lopen, gevoelloosheid
van het gezicht, armen of benen, problemen met zicht, vermoeidheid, uit balans
of licht in het hoofd voelen, problemen met de blaas en darmen, problemen met
denken en concentreren, depressie, plotselinge of aanhoudende pijn, seksuele
problemen, stijfheid en spierspasmen.

De sponsor ontwikkelt een middel (PB006) dat vergelijkbaar is met Tysabri®
(natalizumab, hierna aangegeven als Tysabri). Als onderdeel van
medisch-wetenschappelijke onderzoeken om de gelijkheid van beide middelen te
bevestigen, wil de Sponsor PB006 vergelijken met EU-goedgekeurde en
VS-gelicentieerde Tysabri.

Het doel van dit onderzoek is uitzoeken hoe snel en in hoeverre PB006 in het
lichaam worden opgenomen en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek genoemd)
in vergelijking met EU-goedgekeurde en VS-gelicentieerde Tysabri. Ook zal
worden onderzocht hoe het lichaam reageert op PB006 (dit wordt farmacodynamiek
genoemd) in vergelijking met de twee Tysabri producten. Daarnaast worden de
veiligheid en verdraagbaarheid van PB006 en beide Tysabri producten onderzocht.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende
10 dagen (9 nachten) in het onderzoekscentrum zult verblijven. Dit wordt
gevolgd door 9 dagen waarop u korte bezoeken brengt aan het onderzoekscentrum.
Deze korte bezoeken vinden plaats op Dag 15, 22, 29, 36, 43, 57, 71, 78 en 85.

De vrijwilliger krijgt PB006, EU-goedgekeurde Tysabri, of VS-gelicentieerde
Tysabri als een intraveneus infuus van 60 minuten. De doseringen die de
vrijwilliger krijgt toegediend is 3 mg/kg lichaamsgewicht.

Of de vrijwilliger PB006, EU-goedgekeurde Tysabri, of VS-gelicentieerde Tysabri
krijgt, wordt door loting bepaald. PB006, EU goedgekeurde Tysabri, of
VS-gelicentieerde Tysabri worden elk gegeven aan 120 vrijwilligers. Zowel de
vrijwilliger als de verantwoordelijke arts weet niet welke behandeling de
vrijwilliger krijgt.

De vrijwilliger krijgt PB006, EU-goedgekeurde Tysabri, of VS-gelicentieerde Tysabri als een intraveneus infuus van 60 minuten. De doseringen die de vrijwilliger krijgt toegediend is 3 mg/kg lichaamsgewicht.

De volgende bijwerking wordt het vaakst gemeld (bij meer dan 1 op de 10
personen) bij gebruik van Tysabri:
- Infusie gerelateerde bijwerkingen

De volgende bijwerkingen worden vaak (bij maximaal 1 op de 10 personen) gemeld
bij medisch-wetenschappelijk onderzoek met Tysabri:
- Urineweginfectie
- Pijnlijke keel en loopneus of verstopte neus
- Rillen
- Uitslag met jeuk (galbulten)
- Hoofdpijn
- Duizeligheid
- Misselijkheid
- Zich ziek voelen (overgeven)
- Gewrichtspijn
- Koorts
- Vermoeidheid

De volgende bijwerkingen zijn gemeld tijdens een eerder onderzoek met PB006 bij
gezonde vrijwilligers:
- Hoofdpijn
- Vermoeidheid
- Malaise
- Misselijk
-Overgeven

Het onderzoeksmiddel kan ook bijwerkingen hebben die nog onbekend zijn.

Mogelijk risico op het ontwikkelen van progressieve multifocale
leuko-encefalopathie (PML)
JCV is een virus dat veel voorkomt en over het algemeen onschadelijk is voor
mensen. Infectie vindt meestal plaats tijdens de kindertijd en er zijn geen
symptomen bij mensen met een normaal werkend afweersysteem. Bij mensen met een
zwak afweersysteem kan JCV echter PML veroorzaken. Oorzaken van een verzwakt
afweersysteem zijn bijvoorbeeld HIV­infectie, leukemie, lymfoom of het gebruik
van geneesmiddelen zoals Tysabri. Een positieve test op JCV antilichamen
betekent dat iemand eerder blootgesteld is aan dit virus.

Als de vrijwilliger eerder is behandeld met Tysabri of met middelen die het
afweersysteem onderdrukken of als de vrijwilliger positief test op JCV, kan de
vrijwilliger niet meedoen met dit onderzoek. Hierdoor worden de risicofactoren
voor PML uitgesloten om de mogelijke risico*s zo klein mogelijk te maken.

PML is een zeldzame aandoening waarbij de omhulling (myeline) van zenuwen in de
hersenen beschadigd wordt. De duidelijkste symptomen van PML zijn onhandigheid,
verergerende zwakte, veranderingen in het zicht, spraak veranderingen en soms
veranderingen van de persoonlijkheid. PML kan leiden tot de dood of tot meer of
minder ernstige mate van neurologische invaliditeit. Er zijn geen gevallen van
PML bekend na toediening van Tysabri aan gezonde vrijwilligers zonder
JCV-antilichamen.

Bij mensen met een negatieve test op JCV wordt de kans op PML geschat op minder
dan 1 op de 10.000. Bij mensen met alle 3 de bekende risicofactoren wordt de
kans op PML hoger geschat. De risico factoren zijn:
- Aanwezigheid van JCV antilichamen
- Langdurige behandeling met Tysabri, vooral langer dan 2 jaar
- Eerdere behandelingen met middelen die het afweersysteem onderdrukken
(bijvoorbeeld: mitoxantrone, azathioprine, methotrexaat, cyclofosfamide of
mycofenolaat mofetil)

Mogelijke ongemakken ten gevolge van metingen
Bloedafnames en/of het inbrengen van een verblijfscanule kunnen pijn doen of
een bloeduitstorting geven.

Over de gehele studieperiode nemen we maximaal 600 milliliter (mL) bloed bij de
vrijwilliger af.

Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op bepaalde locaties op de
armen, borst en benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan
huidirritatie veroorzaken.

Een monster voor de coronavirus test zal met een wattenstaafje achter in de
neus en keel worden genomen. Het nemen van het monster duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
nemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat de vrijwilliger
moet kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt genomen kan de
vrijwilliger een prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.