Een fase 1-studie om de massabalans, absolute biologische beschikbaarheid en farmacokinetiek van 14C ASTX660 bij gezonde vrijwilligers te beoordelen

ASTX660 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van patiënten met gevorderde solide tumoren, lymfoom en acute myeloïde leukemie
en voor wie geen standaard levensverlengende behandelingen beschikbaar zijn.

ASTX660 is in ontwikkeling en is niet geregistreerd als een medicijn maar is
eerder aan mensen gegeven.

Het doel van dit onderzoek is te onderzoeken hoe veilig het nieuwe middel
ASTX660 is en hoe goed het wordt verdragen als het aan gezonde vrijwilligers
wordt toegediend. ASTX660 is al eerder aan mensen toegediend. Het is ook eerder
in het laboratorium getest en op dieren.

Ook zal worden onderzocht hoe snel en in hoeverre ASTX660 in het lichaam wordt
opgenomen en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek genoemd). ASTX660 is
gemerkt met koolstof-14 (14C) en is dus radioactief. Zodoende is het mogelijk
om ASTX660 te volgen in bloed, urine en ontlasting. De extra stralingsbelasting
waaraan de vrijwilliger wordt blootgesteld in dit onderzoek is verwaarloosbaar.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 2 periodes: De vrijwilliger verblijft
gedurende 6 dagen (5 nachten) (Periode 1) en tot maximaal 11 dagen (10 nachten)
(Periode 2) in het onderzoekscentrum, met ten minste 4 dagen tussen het einde
van Periode 1 en het begin van Periode 2.

De vrijwilliger krijgt ASTX660 als een capsule via de mond met 240 milliliter
(mL) (kraan-) water toegediend en als een intraveneus infuus (oplossing van het
middel direct in een bloedvat toegediend). Op Dag 1 in Periode 1, 1 uur na
toediening van ASTX660 als capsule via de mond, krijgt de vrijwilliger 100
microgram (µg) bevattend 14C-radioactief gemerkt ASTX660 als intraveneus
injectie. Op Dag 1 in Periode 2 krijgt de vrijwilliger 120 mg ASTX660 bevattend
14C-radioactief gemerkt ASTX660 toegediend als een capsule via de mond.

Gedurende de eerste 4 uur na de toediening van het onderzoeksmiddel via de mond
mag de vrijwilliger niet liggen (behalve wanneer aangegeven door de
verantwoordelijke arts of studiepersoneel), omdat dit de opname van het
onderzoeksmiddel kan beïnvloeden.

Hieronder de geplande behandeling in dit onderzoek:

Dag
Onderzoeksmiddel
Formulering Hoe vaak
Dag 1, Periode 1 ASTX660, 120
mg
Capsule via de mond Eénmaal
Dag 1, Periode 1 ASTX660, 100 µg bevattend 14C radioactief gemerkt ASTX660
Intraveneuze oplossing, injectie Eénmaal
Dag 1, Periode 2 ASTX660, 120 mg bevattend 14C-radioactief gemerkt ASTX660
Capsule via de mond Eénmaal

De vrijwilliger krijgt ASTX660 als een capsule via de mond met 240 milliliter (mL) (kraan-) water toegediend en als een intraveneus infuus (oplossing van het middel direct in een bloedvat toegediend). Op Dag 1 in Periode 1, 1 uur na toediening van ASTX660 als capsule via de mond, krijgt de vrijwilliger 100 microgram (µg) bevattend 14C-radioactief gemerkt ASTX660 als intraveneus injectie. Op Dag 1 in Periode 2 krijgt de vrijwilliger 120 mg ASTX660 bevattend 14C-radioactief gemerkt ASTX660 toegediend als een capsule via de mond.

Het onderzoeksmiddel kan bijwerkingen geven.

ASTX660 is toegediend aan 152 patiënten met gevorderde solide tumoren en
lymfeklierkanker. De volgende bijwerkingen werden het meest waargenomen (bij
>=15% van de patiënten of meer) bij deze patiënten:
• vermoeidheid
• verhoogd lipase gehalte in het bloed
• verhoogd amylase gehalte in het bloed
• misselijkheid
• diarree
• braken
• bloedarmoede (
• huiduitslag / huiduitslag met vlekken en bultjes
• constipatie (vertraagde of moeizame stoelgang)
• pruritus (jeuk)
• verhoogd alanine-aminotransferase gehalte in het bloed
• perifeer oedeem (vochtophoping)
• hoesten

Het onderzoeksmiddel kan ook bijwerkingen hebben die nog onbekend zijn.

Mogelijke ongemakken ten gevolge van metingen
Bloedafnames en/of het inbrengen van een verblijfscanule kunnen pijn doen of
een bloeduitstorting geven.

Alles bij elkaar nemen we ongeveer 400 mL bloed bij de vrijwilliger af. Deze
hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen.

Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op bepaalde locaties op de
armen, borst en benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan
huidirritatie veroorzaken.

Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat de vrijwilliger
moet kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan de
vrijwilliger een prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.

Stralingsbelasting
Bij dit onderzoek maken we gebruik van radioactief gemerkte stoffen. De extra
stralingsbelasting als gevolg van dit onderzoek door de toediening van
radioactief gemerkt ASTX660 is verwaarloosbaar.