De toepassing van Diffusion tensor imaging voor hamstringblessures.

De hamstrings is een verzamelnaam voor een spiergroep zich bevindt aan de
posterieure zijde van het bovenbeen. De Hamstring Muscle complex (HMC) bestaat
uit 3 onderdelen: de semitendinosus, semimembranosus, de lange en korte hoofden
van de biceps femoris. Hamstring blessures zijn vrij frequent onder atleten.
Deze letsels ontstaan meestal tijdens sprinten, hardlopen of plotselinge
explosieve bewegingen zoals springen en draaien. De trauma ontstaat meestal in
de biceps femoris want die ondergaat de meeste rek in vergelijking met de
andere componenten van het HMC.
Hamstringblessures zijn bekend om de hoge recidiefkans; 22-34% van de atleten
zal een recidief krijgen binnen 1 jaar na de revalidatie. Studies met
betrekking tot potentiële prognostische markers voor het voorspellen van het
beste moment voor "terugkeer naar sport" na een hamstringblessure zijn schaars.
Hoewel de beschikbare literatuur over prognostische factoren voor acute
hamstringblessures schaars zijn, zijn er enkele studies die wat factoren
gedefinieerd hebben. Verall et al. vond dat MRI en klinische beoordeling
relatief nauwkeurige prognostische factoren zijn voor de lengte van de
herstelperiode.
MRI lijkt meer bruikbaar bij het voorspellen van het herstel van matige tot
ernstige gevallen en klinische beoordeling bleek nauwkeuriger bij lichter en
MRI negatieve letsels. Verrall et al. merkte dat de kans op herhaling werd
verhoogd met een factor 2,2 als de dwarse afmeting van het letsel groter is dan
55% van de spier. Een andere vermeende voorspellende factor is het verschil in
Range of motion van de knie tussen beide benen, gemeten 48 uur na het letsel.
Dit leek nauwkeurig in het voorspellen van de herstellende periode.

Hoewel de MRI kennis verbeterd is in de loop van de tijd, zijn er drie
beperkingen vastgesteld:
- Voorspelling: Er zijn geen sterke MRI parameters voor het voorspellen van
hoelang het gaat duren voor terugkeer naar sport.
- Monitoring herstel: Er is een gebrek aan bewijs voor de waarde van MRI voor
herstelmonitoring.
- Besluitvorming: Er is een gebrek aan bewijs voor de waarde van MRI voor het
begeleiden van de terugkeer naar sport.
Dit betekent dat nieuwe en meer accurate methoden nodig zijn om efficiënt de
herstelperiode na een hamstringblessure te kunnen voorspellen voor een atleet.
Een relatief nieuwe en mogelijk meer gevoelige techniek voor de beoordeling van
spierblessures is Diffusion tensor imaging (DTI). DTI is een MRI-gebaseerde
techniek die de diffusie van water onder invloed van intra- en extracellulaire
structuren meet en daardoor meer informatie geeft over de microstructuur van
weefsels. Froeling et toonde al dat DTI heeft een gevoeligheid voor spier
veranderingen buiten de mogelijkheden van conventionele beeldvormende
technieken. Hoewel DTI veelbelovend lijkt, is er nog geen lange termijn
follow-up studie uitgevoerd die de bevindingen met klinische testen correleert.

Evalueren of DTI in staat is om de optimale tijd voor het weer beginnen met
sporten na een hamstringblessure te detecteren.

Dit is een prospective cohort studie. (single center)
Een prospectieve aanpak is gekozen om DTI bevindingen te kunnen associeren met
klinische gegevens.

Risico's voor proefpersonen die MRI-onderzoek ondergaan zijn te verwaarlozen,
mits voorzorgsmaatregelen zijn gedaan om deelname van personen met
contra-indicaties te voorkomen. Hiertoe wordt de MRI contra-indicatieformulier
van het AMC gebruikt.
Met deze innovatieve MRI techniek, verwachten we de patiënt een gevoeliger
MRI-techniek te bieden. Alle van de klinische tests zijn standaard testen met
geen evidente risico.
Bevindingen in dit onderzoek zullen niet gebruikt worden voor behandeling. Een
groepsgerelateerde voordeel is dat DTI potentieel klinische bruikbaarheid heeft
bij het begeleiden van het herstelproces na een hamstringblessures.