Lage dosis spierverslapping om long-/diafragma protectief te kunnen beademing: a randomized controlled pilot studie

Schade aan het middenrif en longen komt vaak voor bij patienten aan de
beademing en is geassocieerd met langdurige mechanische beademing, meer
complicaties en hogere sterftecijfers. We veronderstellen dat het naar beneden
brengen van de teugvolumina tot 6ml/kg mogelijk de negatieve effecten van de
verhoogde respiratoire drive kan verminderen en daardoor de outcome beter is.
Als zodanig is er een potentieel voordeel voor de deelnemers, maar dit is niet
zeker. De impact op de uitkomst moet worden onderzocht met een gerandomiseerde
gecontroleerde trial. Echter, eerst moet worden onderzocht of het überhaupt
mogelijk is om patiënten gedurende een langere periode partieel te verslappen.
En wat de eventuele gevolgen van deze strategie zijn m.b.t. diafragmafunctie en
respiratoire, hemodynamische en inflammatoire parameters.


Mechanische beademing aan de gecontroleerde vorm kan leiden tot de ontwikkeling
van atrofie van de diafragmaspier, wat gepaard gaat met zwakte en slechte
outcome. Daarom is het van belang dat patienten zo snel als mogelijk in een
ondersteunende beademingsvorm worden beademd. Echter een klein deel van die
patienten ontwikkeld hoge respiratoire drive aan de ondersteunde beademingsvorm
met hoge teugvolumina en grote schommelingen in de drukken binnen de borstkas
wat ook weer kan leiden tot schade aan het diafragma en de longen. Onlangs
hebben we middels een proof-of-concept studie aangetoond dat door het toedienen
van lage dosering spierverslappers het mogelijk is om het teugvolume en de
drukken naar beneden te brengen. Een beperking van de studie is dat de
spierverslapping slechts gedurende twee uur werd toegediend, en werd uitgevoerd
in een kleine selecte populatie. Dus er zal eerst aanvullend onderzoek moeten
plaatsvinden voordat deze strategie in de klinische praktijk kan worden
uitgevoerd.

Hoofddoel:
Het primaire doel is om te onderzoeken of het haalbaar en veilig is om
gedurende 24uur partiële spierrelaxantia toe te dienen bij beademde patiënten
met een hoge respiratoire drive

Secundaire doelstellingen:
Het secundaire doel is om te onderzoeken wat het effect van deze strategie is
op de diafragmafunctie en respiratoire, hemodynamische en inflammatoire
parameters.

De studie is een single-center, klinische pilot RCT en zal worden uitgevoerd
gedurende een periode van een jaar in een academisch medisch-chirurgische
intensive care.

Titratie van rocuronium totdat teugvolume van 6 ml / kg voorspeld lichaamsgewicht wordt bereikt, gevolgd door continue toediening van lage dosering spierrelaxantia gedurende 24 uur. Controlegroep krijgt gewoon de standaard behandeling van deze categorie patiënten.

Belasting en risico's zijn verwaarloosbaar. Rocuronium bromide is een middel
wat veelvuldig gebruikt wordt op de Intensive Care Unit.