Een open-label, gerandomiseerde, cross-over, enkelvoudige oplopende dosis farmacokinetische studie van continue subcutane infusie van lenalidomide vergeleken met Revlimid® orale capsules bij gezonde volwassen mannelijke proefpersonen

Lenalidomide is een geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van
multipel myeloom, een type bloedkanker. Het exacte werkingsmechanisme van
lenalidomide wordt nog bestudeerd. Onderzoekers weten dat lenalidomide zich
richt op myeloomcellen door zich te binden aan een specifiek eiwit genaamd
cereblon. Dit eiwit is betrokken bij het reguleren van de activiteit van
eiwitten die verband houden met celadhesie, metabolisme en celdeling. De
binding van lenalidomide aan het cereblon leidt tot de dood van kankercellen
omdat het de bovengenoemde processen beïnvloedt. Lenalidomide activeert ook een
type immuuncel die een T-cel wordt genoemd. Bovendien remt lenalidomide ook de
vorming van bloedvaten in de buurt van een tumor, waardoor de bloedtoevoer
wordt aangetast die nodig is om de groei van de tumor te voeden.

Het doel van dit onderzoek is te onderzoeken hoe snel en in hoeverre
lenalidomide in het lichaam wordt opgenomen, getransporteerd, en uitgescheiden
(dit wordt farmacokinetiek genoemd). In dit onderzoek wordt de farmacokinetiek
vergeleken wanneer lenalidomide continu subcutaan toegediend wordt (onder de
huid) gedurende een periode van 24 uur versus een dosering via de mond met
capsules.

Ook onderzoeken we hoe veilig het middel lenalidomide is en hoe goed het wordt
verdragen bij gebruik door gezonde deelnemers.

Lenalidomide is geen nieuw middel; het wordt al door patiënten gebruikt.
Lenalidomide is al beschikbaar op de markt onder de naam Revlimid in de vorm
van capsules via de mond.

Voor het onderzoek is het nodig dat men 1 periode van 6 dagen (5 nachten) in
het onderzoekscentrum verblijft. Hierna is er nog 1 kort bezoek aan het
onderzoekscentrum. Dit korte bezoek vindt plaats tussen 3 en 7 dagen nadat men
het onderzoekscentrum heeft verlaten. Ook bellen we 1 keer ongeveer 28 nadat
men het onderzoekscentrum heeft verlaten. Men krijgt dan vragen over zijn
gezondheid.

Dag 1 is de eerste dag waarop men het onderzoeksmiddel krijgt. Men verlaat het
onderzoekscentrum op Dag 5 van het onderzoek.

Hieronder staat een overzicht van de dagen waarop men in het onderzoekscentrum
verblijft of waarop men een bezoek brengt aan het onderzoekscentrum.

Keuring -> Dag -21 t/m Dag -1

Behandelingsperiode - Binnenkomst -> Dag -1
Behandelingsperiode - Verblijfsperiode -> Dag -1 t/m Dag 5
Behandelingsperiode - Vertrek -> Dag 5

Nacontrole - Bezoek -> 3 tot 7 dagen na vertrek
Nacontrole- Telefoongesprek -> Dag 33 of Dag 34

Hoe wordt het onderzoeksmiddel gegeven?
Men krijgt lenalidomide als een onderhuidse (subcutane) infusie toegediend
gedurende 24 uur en als capsule(s) via de mond met 240 mL water. Voor de
subcutane toediening wordt een canule onder de huid ingebracht op uw buik met
een pomp.

Men krijgt elke toediening één keer, dus in totaal 2 toedieningen. De volgorde
waarin deze toedieningen worden gegeven staat in onderstaande tabel. Men wordt
willekeurig toegewezen aan Toediening Volgorde TR of RT.

Volgorde | Eerste toediening (Dag 1) | Tweede toediening (Dag 3)
Volgorde TR | Een subcutane infusie gedurende 24 uur, Toediening T (Test
toediening) | Capsule(s) via de mond, Toediening R (Referentie toediening)
Volgorde RT | Capsule(s) via de mond, Toediening R | Een subcutane infusie
gedurende 24 uur, Toediening T

Tijdens de eerste 4 uur na de inname van capsule(s) via de mond mag men niet
liggen (behalve wanneer een van de onderzoekers dit vraagt), omdat dit de
opname van het onderzoeksmiddel kan beïnvloeden.

Na inname van de capsule(s) via de mond zal een van de onderzoekers handen en
mond inspecteren. Dit is om te controleren of men het onderzoeksmiddel hebt
ingenomen.

De hoeveelheid zal alleen worden verhoogd als de lagere hoeveelheid in de vorige groep goed verdragen is en de Medisch Ethische Toetsingscommissie geen bezwaar heeft. Indien de bijwerkingen naar het oordeel van de onderzoekers onaanvaardbaar zijn, zullen we het onderzoek stoppen of de hoeveelheid van het onderzoeksmiddel verlagen. Hieronder ziet u de geplande toedieningen in dit onderzoek: Groep 1 Dag 1: éénmaal Lenalidomide 2.4 mg/dag (100 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 5 mg capsule via de mond (1x5 mg) Groep 1 Dag 3: éénmaal Lenalidomide 2.4 mg/dag (100 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 5 mg capsule via de mond (1x5 mg) Groep 2 Dag 1: éénmaal Lenalidomide 4.8 mg/dag (200 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 10 mg capsules via de mond (2x5 mg) Groep 2 Dag 3: éénmaal Lenalidomide 4.8 mg/dag (200 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 10 mg capsules via de mond (2x5 mg) Groep 3 Dag 1: éénmaal Lenalidomide 9.6 mg/dag (400 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 20 mg capsules via de mond(4x5 mg) Groep 3 Dag 3: éénmaal Lenalidomide 9.6 mg/dag (400 μg/uur) subcutane infusie of lenalidomide 20 mg capsules via de mond(4x5 mg)

Bloedafname
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule (een slangetje in een ader in de arm) kan soms leiden tot
ontsteking, zwelling, verharding van de ader, of bloedstolling en bloeding
(blauwe plekken) rondom de prikplaats. Bij sommige personen kan een bloedafname
soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of bloeddrukdaling met
duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we ongeveer 290 ml bloed af. Deze hoeveelheid geeft bij
volwassenen geen problemen. Ter vergelijking: bij de bloedbank wordt 500 ml
bloed per keer afgenomen. Als de onderzoeker dit nodig vindt om de veiligheid
van de deelnemer te kunnen waarborgen, kunnen extra monsters worden genomen
voor eventueel aanvullende testen. Als dit gebeurt dan kan de totale
hoeveelheid afgenomen bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden (kleine, plastic
pleisters) op armen, borst en benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze
elektroden kan huidirritatie (huiduitslag en jeuk) veroorzaken.

Coronavirus test
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.