Een fase II, gerandomiseerd, dubbelblind, parallel groep, 46 weken durende dosisbepalingsstudie met BI 456906, toegediend eenmaal per week subcutaan in vergelijking met placebo bij patiënten met obesitas of overgewicht

Obesitas is een chronische, complexe, heterogene aandoening die wordt
veroorzaakt door door een verstoring van de homeostatische controle van het
lichaamsgewicht en het niet in staat kunnen houden van een constante vet
percentage met als gevolg een excessieve vetophoping.

Om de progressie van deze metabole stoornis en verwante comorbiditeiten te
keren is het waarschijnlijk noodzakelijk om meerdere signaalroutes (inclusief
CZS en perifere organen) aan te spreken om een significantere verbetering van
lichaamsgewicht te bereiken.

De medicijnen op dit moment beschikbaar voor patiënten met obesitas of
overgewicht zorgen slechts voor een kleine vermindering in lichaamsgewicht. BI
456906 is een duale GLP-1R GCGR agonist werkzaam op zowel het centrale- als
perifere systeem waardoor een grotere afname in lichaamsgewicht wordt verwacht.

Het doel van dit onderzoek is:
- het beoordelen van de effictiviteit op gewichtsverlies en gewichtsbehoud en
de veiligheid van vier verschillende doses BI 456906 in vergelijking met
placebo bij patiënten met obesitas of overgewicht (BMI >= 27 kg/m2) zonder type
1- of type 2-diabetes
- om de dose response binnen het therapeutische bereik te karakteriseren
- de streefdosis(es) voor klinische fase III-ontwikkeling te selecteren.

De studie is een fase II, gerandomiseerd, dubbelblind, parallel groep waarbij 4
verschillende onderhoudsdoses (variërend van 0,6 mg/week tot 4,8 mg/week)
gedurende 46 weken eenmaal per week subcutaan toegedient wordt in vergelijking
met placebo bij patiënten met obesitas of overgewicht (BMI >= 27 kg/m2) en
zonder diabetes.

Alle patiënten (ook de placebogroep) volgen een dieet- en beweegprogramma.
Patienten ontvangen maandelijks advies voor een caloriearm dieet met een
energietekort van ongeveer 500 kcal/dag en voor lichamelijke activiteit
(minimaal 150 minuten/week)

Er is een screeningperiode van ten minste één week (die tijd is nodig is om
alle onderzoeksresultaten te verkrijgen) en kan worden verlengd tot 12 weken
indien nodig. De patienten worden in totaal 46 weken behandeld. De behandeling
start met een dosis-escalatiefase van 20 weken om bijwerkingen met betrekking
tot het maagdarm systeem tot een minimum te beperken . Dit wordt gevolgd door
een onderhoudsfase van 26 weken en een follow-up periode van 3 weken (4 weken
na de laatste dosis).

Deelnemers worden willekeurig ingedeeld in een van de 4 actieve dosisgroepen BI 456906 of placebo in een verhouding van 1:1:1:1:1. De verschillende behandelarmen en het schema voor dosis-escalatie is weergegeven in Tabel 4.1.4:1 van het protocol.

Belasting voor de proefpersonen:
- De proefpersonen komen regelmatig naar het onderzoekscentrum in het kader van
het onderzoek (20x gedurende ongeveer 1 jaar)
- De proefpersonen volgen een dieet en beweegprogramma gedurende 46 weken
- Verschillende vragenlijsten worden afgenomen:
* over zelfmoordgedachten (C-SSRC), depressie/phsychische stoornissen (PHQ-9):
17x
* ter beoordeling van het eetgedrag (TFEQ-R18v2, PGI en BI eetgedrag): 4x
* ter beoordeling van dagelijkse activiteit (SF-36v2 (PF10) en PGI): 4x
- Proefpersonen vullen een 3 daags voedingsdagboek in: 3x
- Proefpersonen houden een papieren dagboek bij voor dagelijkse voedingsinname
en een electronisch dagboek voor de weekelijkse injecties, gewicht en
lichamelijke activiteit
- Ander onderzoek omvat: bloedafname (18x), zwangerschapstest (14x),
lichamelijk onderzoek (15x), inclusief hartslag, bloeddruk en gewicht meeting
en een ECG
- Voor vrouwen: Verplicht gebruik van anticonceptie

Risco inschatting:
- Er is geen aantoonbaar risico voor het gebruik van BI456906.
- De risico's van de studieprocedures zijn laag.
- Het is bekend dat de verwachte bijwerkingen tijdelijk, dosisafhankelijk,
gemakkelijk te controleren en uitvoerbaar zijn in klinisch onderzoek.

Voordeel:
De verwachting is dat BI 456906 een gunstig effect zal hebben op het
lichaamsgewicht van de patient.