Farmacokinetiek en immunologische aspecten van behandeling met biologics bij patienten met neuspoliepen: een pilot studie

Chronische rhinosinusitis met poliepen is een inlammatoire aandoening van de
bovenste luchtwegen. Klachten bestaan uit neusverstopping, rhinorrhoe,
postnasal drip, reukverlies, hoofdpijn en betrokkenheid van de lagere
luchtwegen. De vroegere behandeling bestond enkel uit lokale en orale
steroiden, en chirurgie wanneer de medicamenteuze behandeling onvoldoende
succes had. Ten gevolge van de chronische aard van de ziekte kunnen resultaten
van behandeling soms van korte duur zijn en daarmee tegenvallen. Sinds 2020
zijn biologics aan het behandelarsenaal toegevoegd, met uitstekende resultaten.
Momenteel zijn de volgende biologics voor deze ziekte beschikbaar: dupilumab,
omalizumab en mepolizumab, die respectievelijk IL4R signalling, IgE gemedieerde
allergie en IL-5 functie onderdrukken. De daaraan gekoppelde modulatie van de
type 2 T-helpercel immuun respons, de allergische respons en functie van
eosinofiele granulocauten kan bijdragen aan de effectiviteit van de
behandeling. Bij de meeste patienten krimpen de poliepen snel en zelfs de reuk
kan al enkele dagen na de eerste injectie terugkeren. Dit is een beduidend
betere uitkomst van de behandeling dan die we in het verleden konden bieden.
Nadeel zijn de hoge kosten, waardoor criteria gedefinieerd zijn wanneer een
patient in aanmerking komt voor behandeling met biologics. Dit zijn: leeftijd >=
18, minimaal een keer uitgebreide bijholte chirurgie ondergaan, en 3 van de 5
volgende items: tekenen van eosinofilie (in bloed of in biopten), anosmie,
SNOT22 score > 39, chronische behoefte aan orale steroiden, en het gebruik van
inhalatie corticosteroiden.
Aangezien dit een redelijk nieuwe behandeling is voor patienten met
neuspoliepen is er nog niet veel bekend over de onderliggende immunologische
mechanismen en hun mogelijk bijdrage aan het behandelresultaat. In deze pilot
studie gaan we de effecten van de biologics op de immunologische en allergische
respons onderzoeken, en hoe zich dit verhoudt tot het behandelresultaat. Ook
zullen we daarin de serum concentraties van de biologics meenemen, om te kijken
of daar een optimaal therapeutisch window in te vinden is.

Primair doel:
Het onderzoeken van de dosis - (klinische) respons relatie en therapeutisch
window van biologics bij de behandeling van neuspoliepen.

Secundaire doelen:
- Het onderzoeken van het effect van biologics of het sensibilisatie patroon
van specifiek IgE en dit relateren aan (klinische) behandeluitkomsten.
- Het onderzoeken van het effect van biologics op T2 helpercellen en
regulatoire T-cellen, en dit relateren aan (klinische) behandeluitkomsten.

Het zal ongeveer 3 jaar duren voordat deze pilot studie compleet zal zijn: 2
jaar inclusie, 12 maanden na de laatste inclusie is de laatste bloedafname. Het
betreft een observationale cohort studie, waarin de volgende data verzameld
zullen worden:
- SNOT22 vragenlijst
- Asthma Control Test (alleen als iemand astma heeft of inhalatie
steroiden gebruikt)
- reuktest
- fiberendoscopische beoordeling van de neus
- bloed afname op eosinofielen en totaal IgE
Alle bovenstaande procedures zijn reeds onderdeel van de standaard behandeling
van biologics bij patienten met neuspoliepen. Voor de studie zullen tijdens de
reguliere bloed afnames (voor start behandeling, en na 1, 3, 6 en 12 maanden na
start behandeling; eventueel wordt vaker bloed geprikt als er medische noodzaak
toe is, voornamelijk bij hypereosinofilie) 3 extra buizen bloed worden
afgenomen.

Patienten hebben geen directe baat bij deelname aan deze studie, maar mogelijk
kan het in de toekomst wel zo zijn. Het risico van deelname aan dit onderzoek
is verwaarloosbaar en de last minimaal. Er wordt enkel gevraagd om bij een
reguliere bloedafname 3 extra buizen bloed af te nemen.