TREAT studie: Verbeteren van de interpretatie van troponineconcentraties na inspanning en hun klinische betekenis

Cardiaal troponine (cTn) speelt een cruciale rol in de diagnose van
hartspierschade. Fascinerend genoeg veroorzaakt inspanning tijdelijke
verhogingen van troponineconcentraties in het bloed, wat lijkt op de cTn
kinetiek van een myocardinfarct. De klinische relevantie van door inspanning
geïnduceerde cTn verhogingen blijft onduidelijk. Recent hebben wij aangetoond
dat de hoogte van cTn concentraties na inspanning is geassocieerd met een
verhoogd risico op overlijden en cardiovasculaire events (zogenaamde major
adverse cardiovascular events, in de literatuur afgekort als MACE) in lange
afstandslopers. Daarnaast waren inspanningsgeïnduceerde cTn responsen anders in
recreatieve fietsers met subklinisch obstructieve kransslagaderziekte (coronair
atherosclerose) in vergelijking met gezonde controles. Dus: cTn verhogingen na
inspanningen kunnen de volgende 3 dingen representeren: 1) een acuut coronair
event , 2) (sub)klinische myocardschade, of 3) een fysiologische respons. De
interpretatie van cTn concentraties na inspanning is daardoor uitdagend en
veroorzaakt klinische verwarring. Daarom is er meer inzicht vereist in de
fysiologische versus pathologische cTn concentraties na inspanning.

Primair doel: Referentiewaarden opstellen voor inspanningsgeïnduceerde cTn
verhogingen na wandelen, fietsen en hardlopen.
Secundair doel: Onderzoeken van de prevalentie van (sub)klinische
kransslagaderziekte (coronary artery disease) in individuen met een hoge versus
lage cTn concentratie na inspanning.
Tertiair doel: Onderzoeken van de associatie tussen cTn concentraties na
inspanning en het optreden van cardiovasculaire event en overlijden tijdens de
lange termijn follow-up van deze studie.

Observationele cohort studie

Over het algemeen zijn de risico's van deze studie laag en er zal alles aan
gedaan worden om de risico's zover mogelijk te minimaliseren. Bezoek 1 t/m 3
betreffen (o.a.) een venapunctie op baseline (bezoek 1), binnen 6 uur na
inspanning (bezoek 2) en 24-48 uur na inspanning (bezoek 3). Alle bloedafnames
(3x30 ml) worden uitgevoerd door ervaren verpleegkundigen, artsen of
onderzoekers, maar toch kan een blauwe plek ontstaan in ongeveer 5% van de
deelnemers. Deze verdwijnt meestal binnen 2 weken en is niet geassocieerd met
functionele beperkingen. Deelnemers kunnen voorbijgaande bleekheid,
duizeligheid of een gevoel van zwakte of transpiratie ervaren bij de
bloedafname van 30 ml per bezoek (90 ml in totaal). Deze symptomen verdwijnen
over het algemeen snel.
Een subgroep van 150 sporters wordt uitgenodigd voor bezoek 4 om de
aanwezigheid van (sub)klinische kransslagaderziekte te onderzoeken met behulp
van coronaire CT-angiografie met contrast. Het optreden van contrast
nefropathie is extreem zeldzaam in sporters met een geschatte GFR >30 ml/min.
De gemiddelde stralingsdosis is geschat op 4.5 mSv. Een recente studie vond
geen DNA schade in patiënten die een CT-angiografie met <6.5 mSv
stralingsbelasting ondergingen. Toevalsbevindingen in het scanveld kunnen
leiden tot aanvullende diagnostische testen met extra kosten en risico's die
niet gedekt worden door dit onderzoek. Toevalsbevindingen (i.e. longnodules,
longembolieën en leverafwijkingen) zullen gerapporteerd worden aan de huisarts
van de deelnemer. Voor deelnemers met een hartslag >60 slagen/min, wordt
intraveneus metoprolol toegediend om de hartslag te verlagen en alle deelnemers
krijgen 2 verstuivingen nitroglycerine (0,8 mg) onder de tong direct voor het
scannen om de kransslagaderen te verwijden volgens standaard klinische
(routine)protocollen. Dit kan tijdelijk de bloeddruk verlagen.