Diepe hersenstimulatie voor hardnekkige tinnitus

Tinnitus is de perceptie van een geluid in de afwezigheid van een geluidsbron.
Momenteel heeft 15% van de algemene populatie chronisch last van tinnitus. De
meest ernstige tinnitus wordt ervaren door 2.4% van de populatie en wordt
geassocieerd slapeloosheid, depressie, angst en zelfs zelfmoord.
Tot heden is er geen effectieve standaard therapie voor tinnitus. Actuele
therapieën focussen vooral op het behandelen van het lijden veroorzaakt door de
tinnitus in plaats van het verminderen van het eigenlijke fantoomgeluid.
Nochtans worden veel patiënten niet geholpen door deze aanpak en gaan bijgevolg
chronisch ernstig lijden onder de tinnitus. Voor deze patiënten kan een
behandeling gebaseerd op neuromoduatie een veelbelovende
behandelingsmogelijkheid zijn.
Tinnitus perceptie wordt geassocieerd met verschillende complexe veranderingen
in verschillende hersenstructuren. De algemeen geaccepteerde hypothese is dat
er zich neuronale veranderingen voordoen in zowel auditieve als niet-auditieve
hersenstructuren, meestal ter comepnsatie van verminderde input van de
auditieve zenuw veroorzakt door schade aan de cochleaire haarcellen. De
pathologische veranderingen bij tinnitus zijn onder andere een toename van de
spontane vuursnelheid, gesynchroniseerde activiteit, bursting activiteit and
tonotopische reorganisatie.
In hoogfrequente hersenstimulatie wordt een omkeerbaar effect dat lijkt op een
laesie nagebootst. Vanuit bevindingen in patiënten met de ziekte van Parkinson
die gelijktijdig tinnitus hadden en werden behandeld met DBS weten we dat
stimulatie het fantoomgeluid kan veranderen of zelfs geheel kan wegnemen. Men
kan verwachten dat modulatie van een specifieke structuur binnen het complexe
tinnitus systeem de pathologische neuronale activiteit kan doorbreken en zo de
tinnitus perceptie of het lijden veroorzaakt door het fantoomgeluid kan
veranderen.
Er werd inderdaad in dierenstudies waar DBS werd toegepast in het auditief
systeem een vermindering van gedrag lijkend op tinnitus gevonden. In een
vragenlijstonderzoek vonden we dat ongeveer een vijfde van de patiënten
redelijk bereid was een invasieve behandeling te ondergaan zoals diepe
hersenstimulatie (DBS) en nog een vijfde van de patiënten was volledig bereid
een invasieve behandeling te ondergaan.
Op basis van deze preklinische studies en menselijke casussen, veronderstellen
wij dat DBS in het centrale auditieve systeem de perceptie van de tinnitus en
het lijden dat hiermee gepaard gaat zal verminderen. Op basis van studies
uitgevoerd binnen Maastricht University Medical Center (MUMC), selecteerden we
de medial geniculate Body van de thalamus (MGB) als de target met het meest
potentieel om tinnitus te behandelen met DBS.

Het doel is om het effect van DBS in de MGB op tinnituslast te onderzoeken.

Secundaire doelen:
- Het onderzoeken van bijwerkingen van DBS in de MGB voor het gehoor en het
neuropsychologisch functioneren.
- Het verkennen van de neurofysiologische kenmerken.

Klinische interventie studie (dubbel geblindeerde cross-over design). Twee
verschillende stimulatie paradigma's worden onderzocht: Stimulatie AAN en UIT.

Deelnemers zullen bilaterale DBS elektroden krijgen, die op basis van radiologie en elektrofysiologie in de MGB van de thalamus zullen worden geplaatst volgens de standaard chirurgische procedure.

Het implanteren van DBS elektroden is een routine chirurgische procedure in het
Maastricht Universit Medical Center (MUMC). Deze operatie heeft een hoge
belasting voor de patient. De volgende complicaties kunnen optreden:

1. De complicaties die door de operatie kunnen ontstaan omvatten kleine
bloedingen in hersenen die geen klachten geven (kans tussen 1-5%),
hersenbloedingen of herseninfarcten waardoor bijvoorbeeld eenzijdige verlamming
kan optreden (kans minder dan 1%) of overlijden (kans minder dan 0,4%)
tijdelijke hoofdpijn na de operatie, en eenmalige insulten in 0-5% (die geen
blijvende gevolgen hebben). Zoals bij elke operatie kunnen er (wond)infecties
ontstaan. Heel soms (ongeveer in 1%) moeten hierdoor de elektrodes worden
verwijderd. Ook kunnen er defecten aan het apparaat optreden (in 10-75%) zoals
een batterij die op is of een kabel die kapot is. Meestal kan dit makkelijk
worden opgelost, echter in een aantal gevallen is dan een heroperatie nodig om
het defecte onderdeel te vervangen.

2. Bijwerkingen door diepe hersenstimulatie: als er elektrische stimulatie
gegeven wordt heeft dit effect op de hersenstructuur waarin de elektrode ligt,
en in mindere mate op structuren die hierom heen liggen. De risico's van de
elektrische stimulatie van de MGB worden verwacht klein te zijn, maar zouden
auditieve deprivatie of auditieve sensatie kunnen betekenen. Er wordt verwacht
dat deze bijwerkingen reversibel zijn door de stimulatie uit te zetten. De
stimulatie-parameters zullen geoptimaliseerd worden tijdens de eerste 6 weken
na de operatie tijdens de wekelijke bezoeken. Stimulatie kan worden uitgezet.
In het ergste geval kan de gehele elektrode worden verwijderd zonder dat er
restschade optreedt.

3. Het risico bestaat de behandeling (DBS) geen of weinig effect heeft op de
aandoening (tinnitus)

Het voordeel van deze behandeling kan een vermindering van de luidheid van het
tinnitus geluid zijn en van de tinnitus met een verbetering in levenskwaliteit
als gevolg