Een multicentrisch fase II-onderzoek met één onderzoeksarm ter beoordeling van de werkzaamheid van immunotherapie, chemotherapie en stereotactische radiotherapie van metastasen gevolgd door definitieve chirurgie of radiotherapie van de primaire tumor, bij patiënten met synchrone oligometastasen van niet-kleincellig longkanker

In dit fase II onderzoek, onderzoeken we bij een klein aantal proefpersonen of
de nieuwe combinatietherapie (de onderzoeksgeneesmiddellen durvalumab en
tremelimumab, gecombineerd met chemotherapie en radiotherapie) inderdaad iets
doet tegen niet-kleincellige longkanker (evaluatie van de progressievrije
overleving). De meeste patiënten met niet-kleincellige lonkanker zijn
uitgesloten van immunotherapie (zoals durvalumab en tremelimumab) als eerste
keuze. Daarom worden momenteel verschillende strategieën uitgewerkt om het
behandelingsresultaat te verbeteren. Immunotherapie is veelbelovend om
gecombineerd te geven met standaard chemotherapie en radiotherapie.

Deze studie is overgegaan naar CTIS onder nummer 2024-511134-12-00 raadpleeg het CTIS register voor de actuele gegevens.

De doelstelling van dit onderzoek is het nagaan van de werkzaamheid van een
nieuwe combinatietherapie op de overleving (zonder verergering van de ziekte)
na 12 maanden bij patiënten met niet-kleincellig longkanker die zich heeft
verspreid naar een klein aantal andere delen van het lichaam (=
oligo-metastasen of uitzaaiingen van de longkanker).

In het eerste deel van het onderzoek krijgen alle patiënten de standaard
chemotherapie (4 tot 6 cyclussen) toegediend plus radiotherapie van de
uitzaaiingen. Naast deze standaardzorg krijgen de patiënten, op het moment dat
ze de chemotherapie krijgen, tegelijkertijd ook de onderzoeksgeneesmiddellen
durvalumab en tremelimumab (immunotherapie) toegediend (4 cyclussen).
Drie maanden nadat de onderzoeksbehandeling is aangevat, wordt er een
FDG/PET/CT-scan uitgevoerd om de status van de longkanker te beoordelen. Met
deze test zijn zeer kleine veranderingen in de cel functie zichtbaar,
veroorzaakt door de groei van kankercellen. Alle patiënten bij wie de
longkanker stabiel is gebleven of in omvang is afgenomen, zullen ofwel een
operatie ofwel bestraling van de longkanker ondergaan. Durvalumab zal verder
gegeven worden voor maximaal één jaar (vanaf de start met durvalumab) of tot de
ziekte terugkeert. Tremelimumab zal nog eenmalig worden toegediend op dag 1 van
cyclus 7 (5 doseringen in totaal).
Bij patiënten bij wie de longkanker niet stabiel is gebleven of is toegenomen
op het ogenblik van de PDG/PET/CT-scan, wordt de onderzoeksbehandeling
stopgezet. Die patiënten kunnen overgaan naar de opvolgfase van het onderzoek.
Hierbij zullen andere therapieën besproken worden en zal de overleving en
verslechtering van de ziekte nagegaan worden.
Daar de focus van deze studie de definitieve behandeling van de longkanker
inhoudt (door operatie of bestraling na 3 maanden) als ook de genezing van de
longkanker, is het onwaarschijnlijk dat er een bijkomend voordeel is om
durvalumab langer dan 12 maanden te geven aan patiënten met volledig herstel na
de operatie of de bestraling van de longkanker. Ook in patiënten zonder
volledig herstel, wordt er geen bijkomend voordeel verwacht om durvalumab
langer dan 12 maanden te geven.

Multicentrische fase II interventioneel onderzoek met één onderzoeksarm

Alle patiënten zullen behandeld worden met Durvalumab (1500 mg intraveneus toegediend) en Tremelimumab (75 mg intraveneus toegediend) elke 3 weken voor de eerste 4 cyclussen (bij chemotherapie). Patiënten die op het moment van de herstadiëring (FDG-PET-CT op 3 maanden) nog geen progressie vertonen, zullen doorgaan met de behandeling elke drie weken met durvalumab totdat de chemotherapie is voltooid en daarna overgaan tot de definitieve behandeling van de primaire tumor. Na voltooiing van de chemotherapie wordt durvalumab (1500 mg intraveneus) elke 4 weken toegediend tot aan ziekteprogressie of gedurende max 1 jaar na aanvang van de inductiebehandeling. Tremelimumab zal nog eenmalig worden toegediend op dag 1 van cyclus 7 (5 doseringen in totaal).

- De meest voorkomende bijwerkingen van durvalumab waarmee de onderzoekers
bekend zijn, zijn: diarree, huiduitslag/droge jeukende huid,
leverproblemen, vermoeidheid, misselijkheid, braken, buikpijn, vochtophoping
die zwelling veroorzaakt, infecties van de bovenste luchtwegen,
verminderde eetlust, kortademigheid, hoest en koorts.
- De volgende bijwerkingen werden gemeld tijdens klinische studies met
patiënten die durvalumab kregen in combinatie met tremelimumab:
Soms (kunnen optreden bij meer dan 1 van de 100 personen)
• perforatie van de dikke darm
- Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Hierdoor kan het
risico op infectie verhoogd zijn.
- Bij radiologische onderzoeken waarvoor inspuiting van een contrasterend
middel nodig is, bestaat er een risico op een allergische reactie.