Beoordelen van de frequentie van HLA-genotypes en tumorantigeenexpressie bij proefpersonen met gerecidiveerde/refractaire solide tumoren in een gevorderd stadium die mogelijk in aanmerking komen voor nieuwe op T-celreceptor gebaseerde behandelingen

In navolging van het concept dat het menselijk immuunsysteem in principe in
staat is om tumorcellen te elimineren, zijn er nieuwe op T-cellen gebaseerde
therapieën ontstaan die modificatie van de eigen immuuncellen van het subject
gebruiken om een antitumorrespons te bereiken. Een van die veelbelovende
benaderingen is om de eigen T-cellen van de proefpersoon een T-celreceptor tot
expressie te laten brengen die een doelantigeen herkent dat aanwezig is via een
belangrijk histocompatibiliteitscomplex (MHC) op de tumorcellen van de
proefpersoon: een op T-celreceptor (TCR) gebaseerde therapie.

Dergelijke therapieën, waarbij gebruik wordt gemaakt van autologe T-cellen,
vereisen dat het doelwit tot expressie wordt gebracht door de tumorcellen die
moeten worden verwijderd en dat het wordt gepresenteerd via MHC. Voor veel
doelantigenen is het tumorexpressiepatroon echter niet goed onderzocht bij
verschillende indicaties en de beschikbare onderzoeksgegevens zijn mogelijk
slechts gedeeltelijk betrouwbaar vanwege het gebruik van suboptimale technieken
of reagentia (bijv. Gebruik van niet-specifieke antilichamen) in veel
uitgevoerde onderzoeken tot dusver.

Een interessant doelantigeen is het melanoom-geassocieerde antigeen 1
(MAGE-A1). De aanwezigheid van dit antigeen in de tumor van een patiënt kan hen
kwalificeren voor deelname aan momenteel lopende klinische onderzoeken naar
TCR-therapieën gericht op dit antigeen. Toch bestaan er tot nu toe geen
gevestigde standaard screeningsmethoden in de klinische routine om de
aanwezigheid van dit antigeen in tumoren te beoordelen. Op de startdatum van
deze studie wordt screening op dit antigeen niet routinematig uitgevoerd op
klinische locaties waar kankerpatiënten in een gevorderd stadium worden
behandeld die mogelijk in aanmerking komen voor dergelijke behandelingen.

Het primaire doel van deze studie is het beoordelen van de frequentie van
humaan leukocytenantigeen (HLA)-A*02:01genotype en tumorexpressie van
melanoom-geassocieerd antigeen 1 (MAGE-A1) bij proefpersonen met
recidiverende/refractaire solide tumoren in een gevorderd stadium. die MAGE-A1
tot expressie kunnen brengen, zich in een gevorderde, niet-geneesbare toestand
bevinden en ten minste één regel systemische therapie voor hun ziekte hebben
gekregen.

Het secundaire doel van deze studie is om het percentage positieve tumorcellen
in de tumor en de algehele intensiteit van doelexpressie verder te onderzoeken.

Dit observationeel, niet-interventioneel onderzoek is bedoeld voor het
beoordelen van de algemene frequentie van positiviteit van HLA-A*02:01-genotype
en de tumorale expressie van MAGE-A1 bij proefpersonen met
gerecidiveerde/refractaire, solide tumoren in een gevorderd stadium die MAGE-A1
tot expressie kunnen brengen (zoals melanoom, squameuze niet-kleincellige
longkanker [NSCLC], plaveiselcelcarcinoom van het hoofd en
de nek [SSCHC], slokdarm-, maag-, borst- [ductaal, buisvormig, medullair],
eierstok-, mesothelioom-, blaas-, anale kanker, sarcomen, primitief
neuro-ectodermale [PNET], en andere solide tumoren), zich in een gevorderde,
niet-geneesbare toestand bevinden en die ten minste één lijn van systemische
therapie voor hun ziekte hebben ontvangen.

Proefpersonen zullen toestemming geven voor het afnemen van een bloedstaal
tijdens een geplande, routinematige bloedafname voor genotypering van
HLA-A*02:01 en voor het beschikbaar hebben van een opgeslagen en toegankelijk
tumorstaal dat kan worden gekleurd voor expressie van MAGE-A1 door
immunohistochemie (IHC).

Dit is een studie zonder behandeling, maar de studie heeft pure
onderzoeksdoeleinden. Het enkele bloedmonster dat in dit onderzoek wordt
genomen, wordt idealiter genomen tijdens een routinematige bloedafname. De
gebruikelijke mogelijke risico's die gepaard gaan met bloedafname zijn: pijn,
bloeding, flauwvallen, blauwe plekken, infectie en/of hematoom (bloedstolsel
onder de huid) op de injectieplaats.

De resultaten van dit onderzoek kunnen de onderzoeker in staat stellen om te
zien of de patiënt al dan niet gekwalificeerd kan worden voor klinische proeven
met nieuwe immunotherapieën. Als de patiënt niet gekwalificeerd is, heeft
deelname aan dit onderzoek geen ander voordeel. Hoe dan ook, het verzamelen van
de testresultaten en patiëntgegevens kan waardevolle informatie opleveren voor
onderzoekers over het aantal van bepaalde genetische constellaties of
tumoreiwitexpressie. Dit zal hen helpen beter te begrijpen wie in de toekomst
in aanmerking komt voor dergelijke behandelingen en kan toekomstige
kankerpatiënten helpen.