Diagnostische accuratesse van MRI voor neurodegeneratief parkinsonisme

De pathofysiologie van de Ziekte van Parkinson (ZvP) is gekenmerkt door een
substantieel en progressief verlies van dopaminerge neuronen in de subsantia
nigra (SN). In de meeste gevallen kan de diagnose worden gesteld op basis van
de klinische symptomen, maar bij een gedeelte van de patiënten zijn niet alle
symptomen duidelijk aanwezig, derhalve is het stellen van een diagnose een
uitdaging.
Een nieuwe ontwikkelde MRI sequentie (susceptibility map weighted image'
(SMWI)) kan het ijzergehalte in de SN visualiseren. De ijzerconcentratie
verschilt tussen patiënten met of zonder neurodegeneratief parkinsonisme,
derhalve heeft SMWI de potentie om bij te kunnen dragen aan het diagnostische
proces bij patiënten met parkinsonisme en een onzekere diagnose. Automatische
diagnostische software die gebruikt maakt van de nieuwe SMWI MRI sequentie is
recentelijk ontwikkeld en laat een hoge diagnostische accuratessezien in een
kleine groep patiënten met een zekere klinische diagnose, maar de diagnostische
accuratesse in de groep patiënten met aanvankelijk klinische onzekere diagnose
is nog niet onderzocht.

Aanvullend willen we in deze studie een aantal andere nieuwe diagnostische
technieken voor neurodegeneratief parkinsonisme onderzoeken. MRI sequenties
zoals neuromelanine sensitieve MRI (nmMRI), diffusion tensor imaging (DTI),
quantitative susceptibility mapping (QSM) en MR STAT kunnen de SN visualiseren
en hebben derhalve de potentie om bij te dragen aan de diagnose. Aanvullend
heeft recent onderzoek een verschil in de samenstelling van sebum aangetoond
als potentiele biomarker. Echter worden deze technieken nog niet gebruikt in de
medische praktijk en is meer onderzoek naar de diagnostische karakteristieken
en accuratesse nodig.

Het primaire doel van het onderzoek is om de diagnostische accuratesse te
bepalen van de automatische diagnostische software (mPDia, Heuron), welke
gebruik maakt van SMWI om onderscheid te maken tussen patiënten met
neurodegeneratief parkinsonisme en patiënten zonder neurodegeneratief
parkinsonisme, vergeleken met de diagnose van de neuroloog inclusief de uitslag
van DAT SPECT beeldvorming. Secundaire doelen hebben een meer verkennend
karakter. Secundaire doelen zijn het het onderzoeken van de diagnostische
karakteristieken en precisie van nmMRI, MR STAT, DTI en samenstelling van sebum
voor neurodegeneratief parkinsonisme.

Retrospectieve diagnostische studie.

Deze studie levert geen direct voordeel op aan de deelnemers. Desalniettemin is
het doel van deze studie om de diagnostische mogelijkheden van MRI voor
patiënten met een onzekere oorzaak van parkinsonisme te onderzoeken en derhalve
het diagnostische proces voor deze groep patiënten te verbeteren. MRI stelt
patiënten niet bloot aan straling en is beschikbaar voor meer mensen
wereldwijd. Er is geen bekend risico op gezondheidsschade van de verrichte
procedures binnen deze studie..