De HCBx permanent AF substudie: De rol van atriumfibrilleren gerelateerde hemodynamische veranderingen bij het ontstaan van structurele brein afwijkingen en cognitieve functie.

Atriumfibrilleren is een groeiend probleem voor de gezondheidszorg. Er is
steeds meer onderzoek dat aantoont dat AF, onafhankelijk van CVA, geassocieerd
is met cognitieve stoornissen en dementie. Onderliggende mechanismen zijn nog
grotendeels onbekend, maar hemodynamische instabiliteit en het effect daarvan
op cerebrale perfusie is een mogelijk mechanisme. Het is belangrijk om verder
uit te zoeken wat het hemodynamische en vasculaire effect is van
atriumfibrilleren op vasculaire cognitieve dysfunctie. Dat opent de weg naar
behandeling. Daarnaast dient de Hart-Brein connectie bij cardiologen meer onder
de aandacht gebracht te worden. Dit onderzoek is deel van het Hart-Brein
connection Crossroads (HBCx) project. Een van de doelen van dit project is het
verder ontrafelen van de rol van een verminderde bloeddoorstroming van de
hersenen in geheugenproblemen. Het doel is om patiënten met hart- en
vaatziekten die kwetsbaar zijn om geheugenproblemen te ontwikkelen zo vroeg
mogelijk op te sporen, en te behandelen.

Doel van de studie is het onderzoeken van de associatie tussen de variabiliteit
en irregulariteit van het hartritme (zoals veroorzaakt door permanent
boezemfibrilleren) enerzijds, en cognitief functioneren anderzijds.
Daarnaast zal variabiliteit en irregulariteit van de perifere bloeddruk
gecorreleerd worden aan enerzijds hartritme en anderzijds cognitieverlies. Ook
een brein MRI zal worden uitgevoerd om anatomische veranderingen (bijvoorbeeld
laesies, embolieën) te correleren aan cognitieverlies.

Prospectieve observationele cohort studie met een follow-up periode van twee
jaar.
Alle deelnemers ondergaan dezelfde gestandaardiseerde set neuropsychiatrische
testen, evenals beeldvormend onderzoek om cardiovasculaire risicofactoren en
-ziekte te beoordelen, structurele en functionele status van brein en hart in
beeld te brengen, en om cognitief disfunctioneren, dagelijks functioneren en
neuropsychiatrische symptomen in kaart te brengen. Na twee jaar worden de
beoordelingen van dagelijks functioneren en neurpsychiatrische symptomen
inclusief cognitief functioneren, evenals de MRI-cerebrum, herhaald.

Alle onderzoeksdata worden verzameld volgens in de kliniek gebruikelijke
procedures en er wordt geen experimentele interventie gedaan. Het toegevoegde
risico van deelname aan dit onderzoek wordt ingeschat als verwaarloosbaar. De
belasting van deelname bestaat vooral uit de tijdsinvestering op zowel baseline
als follow-up (120 minuten voor het meten van klinische parameters en ondergaan
van neuropsychologische testen, daarnaast maximaal 30 min MRI onderzoek).
Echter, deze studie zal bijdragen aan de kennis van de invloed van
hemodynamische factoren op cognitieve achteruitgang welke mogelijk
aanknopingspunten vormen voor toekomstige therapieën.