Neuro-inflammatie in frontotemporale lobaire degeneratie: een multimodale biomarkers studie

Frontotemporale lobaire degeneratie (FTLD) wordt klinisch gekenmerkt door een
combinatie van gedragsveranderinen, taalstoornissen, executieve dysfunctie
en/of parkinsonisme, met een enorme impact op het dagelijks functioneren. Er is
geen behandeling beschikbaar om de ziekte te voorkomen of genezen. Recent
onderzoek heeft aangetoond dat er neuroinflammatie optreedt bij FTLD, de rol
hiervan in het ziekteproces is echter nog onduidelijk. Met deze studie zullen
we de rol van neuroinflammatie proberen op te helderen en zo bepalen of
anti-inflammatoire medicatie potentie zou kunnen hebben in de behandeling.
Daarnaast willen we hiermee biomarkers vinden om therapie-effecten te monitoren
in toekomstige medicatietrials.

Het doel van deze studie is tweeledig
1. de rol van neuroinflammaties in FTLD ophelderen
2. biomarkers om ziekteprogressie in FTLD te voorspellen en meten ontwikkelen
3. biomarkers ontwikkelen om bij leven onderscheid te maken tussen de
verschillende pathologische subtypes van FTLD (FTLD-tau en FTLD-TDP)

Longitudinale observationale studie

De studie bestaat uit een baseline bezoek aan het Erasmus MC en het LUMC en een
follow-up bezoek aan het Erasmus MC. In het Erasmus MC ondergaan deelnemer een
neurologisch en neuropsychologisch onderzoek, een venapunctie en alleen bij
baseline een lumbaalpunctie. In het LUMC ondergaan deelnemers een 7T MRI.
De contra-indicaties voor een MRI-scan of een lumbaalpunctie zullen grondig
worden uitgesloten. Hiermee zijn er geen bekende risico's van een MRI-scan. De
meest voorkomende complicatie van een lumbaalpunctie is hoofdpijn, om het
risico hierop zo klein mogelijk te maken, maken we gebruik van dunne,
atraumatische naalden. Andere complicaties zoals een meningitis of een hematoom
zijn extreem zeldzaam.