Dagelijkse elektrostimulatie ter preventie van recidiverende decubitus bij patiënten met een dwarslaesie in vergelijking met standaardzorg.

Decubitus (PU's) is een van de meest voorkomende secundaire complicatie bij
personen met een dwarslaesie (SCI), als gevolg van langdurig zitten, niet
gebruikte atrofie, verhoogde zitdruk en verminderde circulatie. PU's kunnen
mobiliteit en onafhankelijkheid beperken, zijn een belangrijke oorzaak van
heropname in het ziekenhuis en kunnen leiden tot osteomyelitis, sepsis en zelfs
de dood. Preventie van PU's is essentieel en de gebruikelijke preventieve zorg
richt zich op educatie hoe de drukverdeling van de interface kan worden
verbeterd. Blijkbaar voldoen deze methoden niet voldoende aan de eisen die
nodig zijn voor een adequaat beheer van PU's. Het is aangetoond dat activering
van verlamde spieren met behulp van elektrische stimulatie de massa van
verlamde spieren aanzienlijk vergroot en de circulatie van huid en spieren
verbetert, en kan daarom een **nuttige methode zijn om de PU-incidentie te
verminderen.

Om te onderzoeken of dagelijkse elektrische stimulatie van bil- en
hamstringspieren in combinatie met gebruikelijke zorg effectiever is dan alleen
gebruikelijk bij personen met chronische SCI die vaak PU's hebben en / of een
hoog risico aantal terugkerende PU's hebben betreffend: 1) het verminderen van
PU-incidentie; 2) verbetering van a) factoren gerelateerd aan PU-risico:
interface-drukverdeling, lokale circulatie en spieromvang; b) mobiliteit,
participatie en kwaliteit van leven.
Het derde doel is om het verband tussen risicofactoren (verdeling van de
zitdruk, bloedcirculatie, spieromvang) en PU-ontwikkeling / incidentie te
evalueren. De laatste drie doelstellingen zijn: 4) Bepalen van de
kosteneffectiviteit van deze methode in vergelijking met alleen de
gebruikelijke zorg; 5) Onderzoek naar facilitatoren en belemmeringen voor de
implementatie en duurzaamheid van dagelijkse elektrostimulatie binnen de
reguliere zorg; 6) Om de bruikbaarheid en gebruiksvriendelijkheid van dit
elektrische stimulatiesysteem op lange termijn te evalueren.

Een prospectief RCT-ontwerp met meerdere centra zal worden gebruikt met
daarnaast een economische en procesevaluatie.

Naast gebruikelijke zorg zal de interventie group ook elektrostimulatie krijgen van de bilspieren en hamstrings aan het oppervlak (> 1 uur / dy,> 4 d / wk).

Deelnemers wordt gevraagd om vijf keer een revalidatiecentrum in de buurt te
bezoeken. Een afspraak is om te controleren of de deelnemer in aanmerking komt
voor de studie. De andere 4 afspraken bestaan **uit het meten van de
bloedstroom, spiermassa en drukverdeling. Dit duurt in totaal ongeveer 90-150
minuten per afspraak. Om de PU-incidentie te meten, krijgen de experimentele
groep en de controlegroep elke 2 weken een melding. Met de vraag of er een
nieuwe PU is of niet. Daarnaast moet er elke maand een foto worden verzonden om
de regio van de sacrale en tuberischiadicum te beoordelen.
Ook wordt elke deelnemer gevraagd om elke 3 maanden een online vragenlijst in
te vullen.

Mogelijke voordelen van deelname zijn een lagere PU-incidentie, verbeterde
spiermassa, verbeterde doorbloeding en een betere drukverdeling door
elektrische stimulatie. Daarnaast krijgen de deelnemers 2 weken gratis een
wondcontrole, wat meer bewustzijn kan creëren voor wondpreventie.