Een open label-studie in fase 1 met dosisescalatie naar de veiligheid, verdraagbaarheid en voorlopige werkzaamheid van MCLA-145 bij deelnemers met gevorderde of gemetastaseerde maligniteiten

Een open label-studie in fase 1 met dosisescalatie naar de veiligheid,
verdraagbaarheid en voorlopige werkzaamheid van MCLA-145 bij deelnemers met
gevorderde of gemetastaseerde maligniteiten

MCLA-145 is een medicijn dat als een antilichaam wordt beschouwd. Wanneer het
immuunsysteem van een lichaam iets schadelijks detecteert, kan het antilichamen
produceren. Antilichamen zijn eiwitten die infecties bestrijden. Monoklonale
antilichamen zijn een specifiek type antilichaam dat in een laboratorium wordt
gemaakt. Ze kunnen zich hechten aan andere moleculen of cellen in uw lichaam en
hun functie beïnvloeden.

MCLA-145 interageert met eiwitten in uw lichaam, CD-137 (4-1BB) en Programmed
death-ligand 1 (PD-L1) genoemd. Uw immuunsysteem omvat een soort witte
bloedcellen genaamd T-cellen die het vermogen hebben om kanker te bestrijden.
Ze worden vaak gestopt door de kankercellen en hierdoor kan de kanker groeien.
MCLA-145 is ontworpen om te hechten aan het 4-1BB-eiwit op deze T-cellen en
heeft het potentieel om het aantal te verhogen en de functie van uw T-cellen te
verbeteren waardoor ze beter in staat zijn om uw kanker te bestrijden. Een
mechanisme dat sommige kankercellen gebruiken om zich te verbergen voor het
immuunsysteem van uw lichaam is door controle te nemen over wat de PD-L1 /
PD-1-route wordt genoemd. Deze route vermindert normaal gesproken de
hoeveelheid ontsteking die het immuunsysteem produceert. MCLA-145 is ontworpen
om deze route te blokkeren, waardoor het immuunsysteem de kankercellen kan
herkennen en aanvallen. Door gelijktijdig te communiceren met 4-1BB en PD-L1,
kan deze interactie het immuunsysteem van het lichaam helpen uw kanker te
bestrijden.

Primair:
- Vaststellen van de veiligheid, verdraagbaarheid en DLT's van MCLA-145 en
bepalen van een MTD en/of de RDE bij gevorderde of gemetastaseerde solide
tumoren of B-cellymfomen.

Secundair:
- Verkennen van antitumoractiviteit MCLA-145 bij deelnemers met gevorderde of
gemetastaseerde solide tumoren of B-cellymfomen door beoordeling van ORR, DCR,
PFS en DOR.
- Evalueren van de PK van MCLA-145 wanneer gegeven als een enkel middel in
geval van gevorderde of gemetastaseerde solide tumoren of B-cellymfomen.
- Beoordelen van de immunogeniciteit van MCLA-145 wanneer gegeven als een enkel
middel in geval van gevorderde of gemetastaseerde solide tumoren of
B-cellymfomen.

Verkennende:
- Om de receptormodulatie van MCLA-145 te evalueren wanneer gegeven als een
enkel middel.
- Om het effect van MCLA-145 op tumor- en immuuncellen te infiltreren
biomarkers te karakteriseren als voorspellende markers van MCLA-145-activiteit.
- Om het 1-jarige besturingssysteem van MCLA-145 te bepalen.
- Om de klinische activiteit van MCLA-145 te evalueren door ORR, DCR, PFS en
DOR te beoordelen door iRECIST (in deelnemers met solide tumoren) of RECIL 2017
(in deelnemers met B-cellymfomen)

Tot hoogstens 118 deelnemers worden als volgt behandeld in deel 1 en deel 2:
• Deel 1 omvat ongeveer 38 deelnemers over 10 dosisniveaus (startdosis = 0,4
mg).
• Deel 2 omvat maximaal 80 deelnemers in maximaal 2 dosisniveaus. De
dosisniveaus worden bepaald op basis van veiligheid, PK, farmacodynamische
activiteit en voorlopige werkzaamheid in deel 1.
Als er tumorspecifieke uitbreidingen zijn, kunnen maximaal 40 deelnemers per
histologie-specifieke cohort worden ingeschreven.

Dit is een open label-, niet-gerandomiseerde studie in fase 1 om de veiligheid, verdraagbaarheid en voorlopige werkzaamheid van MCLA-145 te bepalen bij volwassen deelnemers met gevorderde of gemetastaseerde solide tumoren of B-cellymfomen, die als volgt in 2 delen worden uitgevoerd: Deel 1: Dosisescalatie om de MTD en/of RDE van MCLA-145 te bepalen bij deelnemers met gevorderde gemetastaseerde solide tumoren of B-cellymfomen, ongeacht de PD-L1-expressie. Tijdens dosisescalatie worden cohorten van deelnemers behandeld met MCLA -145 totdat de MTD wordt bereikt of (een) lagere aanbevolen dosis(sen) wordt/worden vastgesteld. De dosisescalatie wordt geleid door een adaptieve BLRM volgens het principe van escalatie met overdosiscontrole. Maximaal 5 deelnemers met een bepaald tumortype mogen worden ingeschreven voor alle dosisniveaus in Deel 1, tenzij de medische toezichthouder extra inschrijving voor dat tumortype goedkeurt. Deel 2: Dosisescalatie om de dosis MCLA-145 te bevestigen door verdere evaluatie van veiligheid, verdraagbaarheid, PK, voorlopige antitumoractiviteit en functionele target engagement. Deelnemers met de volgende geavanceerde of gemetastaseerde tumoren, ongeacht de PD-L1-expressie, kunnen worden ingeschreven: > Recidiverende anti-PD-1-therapie of refractair melanoom. > Recidiverende anti-PD-1-therapie of refractair HNSCC. > Recidiverende anti-PD-1-therapie of refractair urotheelcarcinoom. > TNBC nog niet eerder behandeld met immunotherapie. > Om het even welke tumorhistologie uit deel 1 waarvoor voorlopige werkzaamheid is waargenomen met MCLA-145. Maximaal 2 bevestigende dosisniveaus kunnen worden onderzocht. Bevestigende dosisniveaus worden geselecteerd op basis van PK, antitumor- en farmacodynamische activiteit, waaronder receptormodulatie, veiligheid en verdraagbaarheid.

Alle geneesmiddelen kunnen bijwerkingen hebben. De bijwerkingen bij mensen zijn
niet bekend. Zelfs als eerdere dierstudies hebben aangetoond dat
onderzoeksgeneesmiddel goed werd verdragen tijdens de test en geen nadelige
effecten vertoonde die verband hielden met een specifiek orgaansysteem, kan de
patiënt nog steeds bijwerkingen ervaren. Deze kunnen verdwijnen nadat het
studiegeneesmiddel is gestopt, maar in zeldzame gevallen kunnen ze ernstig,
langdurig en / of permanent zijn en zelfs de dood veroorzaken.

a. Bijwerkingen
Studiemedicijn werkt via het immuunsysteem; daarom kunnen mogelijke symptomen
of bijwerkingen die kunnen optreden immuungerelateerde effecten zijn, zoals
• ontsteking van de huid of slijmvliezen (bijv. Jeuk, roodheid, uitslag)
• ontsteking van de longen (bijv. Hoest)
• ontsteking van de darmen (bijv. Diarree).
• endocriene (hormoon) disfunctie
• Lever letsel
• vermoeidheid of gebrek aan energie.

b. Ongemakken met betrekking tot biopsie, beenmergbiopsie en / of aspiratie,
Computed Tomography (CT) -scan, Magnetic Resonance Imaging (MRI) -scan,
Positron Emission Tomography (PET) / CT-scan, elektrocardiogram: voor meer
informatie zie bijlage D Informed Consent Form.