Moleculaire genetische, gastheerafhankelijke en klinische determinanten van overleving op lange termijn bij glioblastoom (ETERNITY).

Glioblastoma wordt beschouwd als ongeneeslijk. Langdurige overleving is
gedefinieerd als overleving na 5 jaar minder dan 5%. In een eerdere poging om
voorspellers van overleving op lange termijn te karakteriseren, identificeerden
we 10 relatief jonge patiënten, allen met een maximale resectie van de tumor.
Therapeutische factoren die samenhinngen met de lange-termijn overleving werden
niet geïdentificeerd en op lange termijn overleven zonder neurocognitieve
stoornissen was uitzonderlijk.
Sinds de introductie van temozolomide chemotherapie, die vooral werkzaam is bij
patiënten met tumoren met MGMT promoter methylatie, is de kans op lange termijn
overleven verhoogd tot 10%. Het German Glioma Network (GGN) identificeerde MGMT
promotor methylatie als de enige moleculaire marker die sterk verrijkt was in
de populatie glioblastoma patiënten die meer dan 3 jaar overleefden. Na de
ontdekking van IDH1 / 2 mutaties als een gunstige prognostische factor en de
associatie met secundaire glioblastoma, heeft het GGN in een groep van 33
patiënten met een glioblastoom die meer dan 5 jaar overleefden, aangetoond dat
de aanwezigheid van IDH1 / 2 mutaties sterk was vehoogd ten opzichte van de
algemene populatie glioblastoma patiënten (36% versus 4%), een koppeling
suggererend tussen deze mutaties en een lagere maligniteitsgraad. Bovendien
vertoonde bijna 90% van de tumoren van langdurige overlevenden MGMT promoter
methylatie, een moleculaire verandering die geassocieerd is met een
overlevingsvoordeel bij gebruik van alkylerende chemotherapie, vergeleken met
minder dan 40% in de totale populatie glioblastoma patiënten. Afgezien van MGMT
promotor methylatie, is het nog onduidelijk wat de moleculaire determinanten
van lange-termijn overleving zijn bij glioblastoompatiënten met IDH wildtype
tumoren. In een nog voortdurende analyse van een subgroep van deze patiënten
met behulp van array-based genomic hybridisation of mRNA expressie profilering,
werden verrassend genoeg geen typisch kenmerken voor lange termijn overleving
ontdekt. Deze waarnemingen ondersteunen het idee dat immunologische factoren
van specifiek belang kunnen zijn bij de lange-termijn overleving in
glioblastoma.

Determinanten van lange termijn overleving van patiënten met een glioblastoom
zullen worden onderzocht, met als doel identificatie van 1) patiënt-
gerelateerde factoren, 2) moleculaire kenmerken van de tumor, 3)
therapie-gerelateerde factoren parameters, waaronder (neuro) toxiciteit, en 4)
immunologische factoren. Inzichten uit dit samenwerkingsproject zullen hopelijk
leiden tot betere diagnose en behandeling van deze verwoestende ziekte.

Meer dan 400 patiënten met glioblastoma en een overleving van> 5 jaar na de
diagnose zullen worden geïdentificeerd uit databases van de European
Organisation for Research and Treatment of Cancer (EORTC), German Glioma
Network (GGN) en de deelnemende klinische centra en zal achteraf worden
gecodeerd. Daarnaast zullen aanvullend lange termijn overlevers worden
geïdentificeerd tijdens de duur van de studie. Demografische gegevens en
kenmerken van de patiënt met potentiële prognostische impact zullen ingevoerd
worden via een centrale data entry portal via de EORTC op basis van een al
eerder door de GGN gebruikt case report form (CRF). Alle relevante klinische
gegevens zullen systematisch worden vastgelegd in de centrale database. Voor de
invoer van gegevens over patiënten zullen elektronische CRFs (eCRFs) worden
gebruikt.

De aard en omvang van de lasten en risico's verbonden aan deelname zijn laag en
bestaan uit:
- Lasten en risico's verbonden aan venapuncture (twee keer per jaar),
bijvoorbeeld hematoom of infectie
- Last van invullen van de kwaliteit van leven vragenlijsten (twee keer per
jaar)
- Last van neuropsychologische tests (twee keer per jaar)