Modificatie van allergenen met glycanen om orale tolerantie te induceren

Bij een voedselallergie reageert het immuunsysteem ongewenst op ongevaarlijke
voedingseiwitten. Er werd lang gedacht dat het vermijden van het
verantwoordelijke voedselallergeen noodzakelijk is om een voedselallergie te
voorkomen. Recente onderzoeken hebben echter aangetoond dat blootstelling
essentieel is voor het (her)trainen van het immuunsysteem en zo orale
tolerantie te induceren. Dit is een actief immunologisch proces waarbij
voedingseiwitten en fragmenten daarvan door antigeen-presenterende cellen
opgenomen, verwerkt en gepresenteerd worden aan naïeve T-cellen. Daarbij
ontwikkelen naïeve CD4+ T-cellen een regulerend of anergisch fenotype
(tolerogene respons) in plaats van een Th2 fenotype (allergische respons). De
vorm van de allergenen waaraan een proefpersoon word blootgesteld kan een
belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van orale tolerantie. Eerdere
studies hebben aangetoond dat glycanen immunosuppressieve mechanismen van het
immuunsysteem kunnen bevorderen. Bovendien brengen immuun cellen die zowel bij
de ontwikkeling van orale tolerantie als bij allergische reacties betrokken
zijn glycaan-bindende eiwitten op hun oppervlakte tot expressie. In deze studie
willen we onderzoeken of modificatie van allergenen met glycanen de inductie
van orale tolerantie kan ondersteunen en/of de allergische respons kan remmen.

Dit is een verkennend (exploratief) onderzoek met twee doelstellingen:
1. Uitzoeken of modificatie van koemelk en pinda allergenen, of peptiden
daarvan, met glycanen de ontwikkeling van orale tolerantie kan ondersteunen
door het veranderen van de antigeen-specifieke T-cel respons van een
Th2-dominante naar een meer tolerogene respons, direct of indirect via
antigeen-presenterende cellen.
2. Uitzoeken of modificatie van koemelk en pinda allergenen, of peptiden
daarvan, met glycanen IgE-gemedieerde reacties kunnen verminderen door het
remmen van IgE-productie door B-cellen, het verstoren van
IgE-binding/crosslinking op effectorcellen en/of ontwikkeling van
effectorcellen.

Koemelk en pinda allergische patiënten zullen worden gevraagd om twee keer 100
ml bloed te doneren. Het eerste bloedmonster zal worden gebruikt om plasma en
mononucleaire cellen uit perifeer bloed (PBMC's) te isoleren die gebruikt
worden om koemelk- of pinda-specifieke T-cellijnen/klonen en autologe
Epstein-Barr-virus (EBV)-getransformeerde B-cellen te generen. Deze cellen
zullen worden gebruikt om het effect van glycanen op het T-cel fenotype te
onderzoeken (doelstelling 1). Plasma zal worden gebruikt om te bestuderen of de
modificatie met glycanen IgE-binding kan verminderen (doelstelling 2).
Het tweede bloedmonster zal worden gebruikt voor de basofiel activatie test
(IgE-crosslinking), de isolatie van allergeen-specifieke B-cellen
(antilichaamproductie), het genereren van mestcellen uit CD34+ precursor cellen
(ontwikkeling effectorcellen) (doelstelling 2) en monocyten voor het genereren
van uit monocyten afkomstige DCs (MoDCs). MoDCs zullen worden gebruikt als
antigeen-presenterende cellen voor de T-cellijnen / klonen (indirecte effecten
op T-cellijnen / klonen) (doelstelling 1).

De proefpersonen worden verzocht om twee keer voor een bloedafname van 100 ml
naar het UMC Utrecht te komen. Bij een bloedafname bestaat er een risico op
lichte pijn en een mogelijke blauwe plek. Het risico wordt als verwaarloosbaar
beschouwd.