Een fase III, multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, dubbel dummy, actief gecontroleerd onderzoek met parallelle groepen om de werkzaamheid en veiligheid van evobrutinib in vergelijking met teriflunomide te evalueren bij deelnemers met recidiverende multiple sclerose.

MS kan momenteel niet worden genezen, maar het ziekteverloop kan gunstig worden
veranderd met DMD's (geneesmiddelen die het ziekteverloop beïnvloeden) met
diverse maten van werkzaamheid en verschillende veiligheids- en
verdraagbaarheidsprofielen. Ondanks de recente goedkeuringen van nieuwere
therapieën voor de behandeling van MS is er nog altijd niet voldaan aan de
behoefte aan zeer effectieve, goed verdragen therapieën voor patiënten met MS
in alle stadia van de ziekte. Vroege behandeling met een zeer doeltreffend,
veiliger DMD kan voordelig zijn voor de kwaliteit van leven van MS-patiënten op
de lange termijn en kan het proces van cerebrale atrofie, dat gepaard gaat met
axonale schade en verlies van grijze en witte substantie, vertragen. Aangezien
uit onderzoeken naar B-celdepletie is gebleken dat antilichaamonafhankelijke
B-celfuncties een belangrijke rol spelen bij MS-pathogenese en een aangepast
endogeen immuunsysteem bijdraagt aan invaliditeitsprogressie en herstel bij MS,
is het mogelijk dat evobrutinib voordelen biedt ten opzichte van momenteel
goedgekeurde DMD's. Evobrutinib is een zeer specifieke orale BTK-remmer die
B-celactivering en interactie tussen B- en T-cellen remt, waardoor de vorming
van plasmacellen en de productie van autoantistoffen afnemen.

Belangrijkste doelstelling:
Het aantonen van de superieure werkzaamheid van evobrutinib in vergelijking met
teriflunomide met betrekking tot het recidiefpercentage op jaarbasis (ARR)

Secundaire doelstellingen:
a. Het aantonen van de werkzaamheid van evobrutinib in vergelijking met die van
teriflunomide met betrekking tot invaliditeitsprogressie;
b. Het aantonen van de werkzaamheid van evobrutinib in vergelijking met die van
teriflunomide met betrekking tot door patiënten gemelde symptomen en
functionele status;
c. Het aantonen van de werkzaamheid van evobrutinib in vergelijking met die van
teriflunomide met betrekking tot laesieparameters bij
magnetischeresonantietomografie (MRI);
d. Het kenmerken van de veiligheid en de verdraagbaarheid van evobrutinib;
e. OLE-periode: het evalueren van de veiligheid en de werkzaamheid van
evobrutinib en de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL) in
verband met evobrutinib op de lange termijn gedurende maximaal 144 aanvullende
weken.

Een fase III, multicenter, gerandomiseerd, dubbelblind, dubbel dummy, actief
gecontroleerd onderzoek met parallelle groepen bij deelnemers met recidiverende
multiple sclerose

Evobrutinib remt de activering van B-cellen via de B-celreceptor, waardoor de
vorming van plasmacellen en de productie van autoantistoffen afnemen.
Evobrutinib remt ook de activering van myeloïde cellen door immuuncomplexen.
Daarnaast remt evobrutinib de activering van myeloïde cellen door
immuuncomplexen via Fc-receptoren en de differentiatie van pro-inflammatoire
macrofagen. Mogelijk is evobrutinib dus geschikt voor de behandeling van
multiple sclerose (MS).
Gezien de medische behoefte van MS-patiënten waaraan niet wordt voldaan, de
beperking van MS-activiteit (daling van het aantal Gd+ T1-laesies en lager ARR
in vergelijking met placebo), het gebruiksgemak van orale therapie en de
getroffen maatregelen voor het beperken van belangrijke geïdentificeerde en
belangrijke potentiële risico's is de risico-nutverhouding van tweemaal daags
45 mg evobrutinib reden voor verdere klinische ontwikkeling van evobrutinib bij
deze populatie.