Optimaliseren van antistollings therapie tijdens neurologische inteventies bij patiënten met een verhoogd risico voor thrombo-embolische complicaties.

Postoperatieve veneuze trombose is een ernstige chirurgische complicatie die
vaak resulteert in morbiditeit en mortaliteit. Diepe veneuze trombose (DVT)
komt meestal in de diepe aderen van de kuit, dijbeen en het bekken voor.
Pulmonaire embolie (PE) is de meest ernstige complicatie van DVT. Tijdens en na
de operatie, heeft de patiënt een hoger risico op een DVT, vanwege
immobilisatie met daarbij stase van bloed, wat kan leiden tot plaatselijke
hypoxie en daarmee endotheelschade. Bij neurochirurgische patiënten is het
risico op het ontwikkelen van een VTE hoog door de relatief lange duur van de
chirurgische ingrepen, lange immobilisatie (voor en) na de operatie, en
eventuele neurologische uitval die de mobiliteit negatief kunnen beïnvloeden.
Bovendien leiden tumoren en subarachnoïdale bloedingen tot een toestand van
hypercoagulabiliteit en geven daarmee een extra verhoging van het risico op
een trombo-embolische gebeurtenis. Uit een studie die werd uitgevoerd in de
Verenigde Staten bleek dat postoperatieve VTE de tweede meest voorkomende
chirurgische complicaties is, de tweede meest voorkomende oorzaak van de
verlenging van verblijf in het ziekenhuis, en de derde meest voorkomende
oorzaak van morbiditeit en mortaliteit in het algemeen.

Een prospectieve gerandomiseerde studie, waaraan voldoende patiënten meedoen,
waarin de patiënt gerealteerde risicofactoren, het type en duur van de operatie
en de postoperatieve immobilisatie worden meegenomen moet leiden tot een
optimale behandelmethode voor neurochirurgische patiënten met een hoog risico.

Een gerandomiseerd gecontrooleerde trial in een academisch neurochirurgische
afdeling.

Tijdens de opname in het ziekenhuis krijgen patiënten een een duplex ultrasound
onderzoek met als doel een mogelijke diepveneuze trombose te constateren.