Evalueren van het effect van glioombehandeling op vaatreactiviteit in het brein

Postoperatieve ischemie in het hersenweefsel rondom de resectieholte bij
glioom-patiënten is een veelvoorkomende complicatie die bij 2/3 van de
patiënten voorkomt. Dit kan leiden tot neurologische uitval, meestal tijdelijk,
maar soms blijvend. De precieze oorzaak van postoperatieve ischemie is nog niet
bekend, maar een gestoorde vasculaire reactiviteit na de resectie is
vermoedelijk (gedeeltelijk) verantwoordelijk. Beoordeling van de vasculaire
reactiviteit en weefseloxygenatie middels pre-operatieve 7T MR-beeldvorming zou
het optreden van ischemie kunnen voorspellen. Verder kan de vasculaire
reactiviteit in de postoperatieve periode worden gemeten om de effecten van
glioombehandeling te onderzoeken, met name in de context van postoperatieve
ischemie en post-radiate schade.

Het primaire doel van de studie is om veranderingen in cerebrovasculaire
reactiviteit en weefseloxygenatie voor en na hooggradige glioomresectie en voor
en na (chemo)radiotherapie te meten met behulp van 7T MRI door respiratoire
testen die een verhoogd koolstofdioxide en zuurstof gehalte bij glioompatiënten
induceren.

Deze prospectieve studie zal veranderingen in cerebrovasculaire reactiviteit
meten voorafgaand aan en na tumorresectie, en voor en na (chemo) straling met
behulp van respiratoire testen tijdens 7T MRI metingen bij glioom-patiënten.

De gecontroleerde gasademhaling vereist een gesloten ademhalingssysteem middels
een masker, wat kan leiden tot ongemak of angst. Bovendien kan hypercapnie een
verhoogde ademhalingssnelheid veroorzaken als gevolg van de chemoreflexrespons.
Glioom-patiënten zijn vatbaarder voor verhoogde intracraniale druk (ICP) als
gevolg van de intracraniale tumor, en daarom kan het pre-operatieve experiment
in het bijzonder symptomen nabootsen die voorkomen bij verhoogde ICP, zoals
hoofdpijn of misselijkheid. Desalniettemin blijven de verhogingen van de
arteriële CO2-druk binnen fysiologische grenzen die de meeste mensen in de loop
van een normale dag herhaaldelijk zullen ervaren. Bovendien vertonen
anesthesiegegevens een vergelijkbare toename van de CO2-druk in deze populatie
terwijl ze onder (lokale) anesthesie de tumorresectie ondergaan.
De Respiract is een medisch apparaat dat bestaat uit a) een gasmenger, b)
gas-concentratie sensoren en c) een computer met software dat instructies
stuurt naar de gasmenger en de resultaten van de gas-sensoren monitort. De
Respiract kan gereset worden, waarbij 100% zuurstof zal worden toegediend, en
patiënten kunnen het onderzoeksteam op de hoogte stellen in geval van enig
ongemak. Bovendien worden CO2, O2, ademhalingsfrequentie en zuurstofsaturatie
non-invasief gemonitord. Er zijn geen risico's bekend voor het ondergaan van
een MRI. De ingesloten ruimte van de MRI kan leiden tot ongemak of
claustrofobie. Proefpersonen zullen niet profiteren van de respiratoire
uitdagingen of MRI-experimenten. Voor deze beeldvormingsstudie zijn vier
bezoeken van ca 1.5 uur vereist.