Nabij-infrarode fluorescentie imaging tijdens open en laparoscopische hepatectomie: verbeterd dit de veiligheid van de extra-glissonian approach?

Voor verschillende goedaardige en kwaadaardige aandoeningen is lever-resectie
de behandeling. Dit kan dan gaan om één of meerdere segmenten van de lever.
Wanneer een anatomische receptie wordt uitgevoerd, zijn er over het algemeen
twee technieken die worden gebruikt. Traditioneel wordt de pilus van de lever
vrij geprepareerd. waardoor alle anatomische structuren in de lever hilus
separaat zichtbaar zijn en op de juiste plek kunnen worden doorgenomen. Nadeel
van deze techniek is dat deze zeer veel tijd in beslag neemt. Een veel snellere
techniek is de (extra) glissonian approach. hierbij wordt de glissonian
envelope intact gehouden en zo worden de arterie hepatica, ductus hepatitis en
de vena portalen en bloc doorgenomen. Echter, behalve dat deze techniek een
stuk sneller en eenvoudiger is, brengt deze mogelijk ook wat meer risico met
zich mee. Dit gaat dan met name over risico op schade van de galwegen, omdat
deze op een hoger punt splitsen in een linker en een rechter deel dan de vaten
in de enveloppe. Om deze schade te voorkomen is een beter beeld van de anatomie
van de galwegen nodig, het liefst zonder de enveloppe te beschadigen. Dit
gebeurd nu door gebruik te maken van een röntgen cholangiogram. Dit kan tijdens
de operatie gedaan worden, maar is niet optimaal aangezien hiervoor aanvullende
apparatuur nodig is, personeel dat de cholangiogram kan interpreteren en tevens
wordt de patient blootgesteld aan röntgen-straling.
Eerdere studies bij een andere operatie, namelijk de laparoscopische
cholecystectomie, hebben laten zien dat nabij-infrarode fluorescentie (NIRF)
beeldvorming net indocyanine groen (ICG) kan helpen met het in beeld brengen
van de galwegen. Deze techniek zou wellicht ook tijdens leverchirurgie gebruikt
kunnen worden om de grote galwegen in beeld te brengen, zonder de nadelen van
het röntgen cholangiogram. Een bijkomend voordeel is dat ICG ook metastasen
lijkt aan te kleuren, waardoor het op deze manier eventueel zou kunnen
bijdragen aan een groter effect van de therapie (metastasen zijn beter
zichtbaar, waardoor de kans dat ze allemaal weggehaald worden groter wordt).

Het belangrijkste doel van dit onderzoek is nagaan of het mogelijk is om met
NIRF imaging de exacte locatie van de confluentie van de linker en rechter
ductus hepatitis te visualiseren.
Verder willen we graag bepalen of het dan beter is om een dag van tevoren of na
het toedienen van de anesthesie de ICG toe te dienen.
Ook zouden we graag willen onderzoeken of we met behulp van ICG in deze
patiënten de tumoren kunnen identificeren.

Dit betreft een single-center interventioneel onderzoek met twee armen:

- Vroege toedieningsgroep: hierbij wordt de ICG de dag voor de operatie (12-24
uur van tevoren) toegediend, de patient ontvangt een dosis van 0,15mg/kg
intraveneus.
- Late toedieningsgroep: hierbij wordt de ICG na het in slaap brengen van de
patient door de anesthesie worden toegediend, de patient ontvangt een dosis van
0,05mg/kg intraveneus.

Geplande duur van dit project: 1 jaar.

De patiënten zullen een nabij-infrarode fluorescentie met ICG geassisteerde operatie ondergaan. Hierbij wordt danwel 24 uur vantevoren 0,15mg/kg ICG danwel na anesthesie 0,05mg/kg ICG toegediend en zal de fluorescentie-modus op de (laparoscopische) apparatuur gebruikt.

In vergelijking met de standaardbehandeling zullen de patiënten die deelnemen
aan de studie één intraveneuze injectie ICG ontvangen. Dit is de enige (minaal)
invasieve actie voor de patient. In eerste instantie zullen de patiënten die
deelnemen aan de studie niet profiteren van de toepassing van de NIRF techniek
tijdens de chirurgische ingreep. De toediening van ICG (FDA goedgekeurd en
gebruikt voor verschillende klinische indicaties en tevens eerder gebruikt door
dit onderzoeksteam in NIRF-LC studies (NL 38521.068.11 en NL 47718.068.14)) en
het fluorescentie imaging systeem zijn verder niet gerelateerd aan een extra
risico voor de patient.