EEN FASE 3, MULTICENTRISCH, GERANDOMISEERD, DUBBELBLIND, PLACEBOGECONTROLEERD ONDERZOEK TER BEOORDELING VAN DE WERKZAAMHEID EN VEILIGHEID VAN BIMEKIZUMAB BIJ PROEFPERSONEN MET ACTIEVE ANKYLOSERENDE SPONDYLITIS

axSpA epidemiologie
Axiale SpA is een chronische ontstekingsziekte die een aanzienlijk deel van de
bevolking treft. Er is beperkt bewijsmateriaal over het wereldwijde voorkomen
van axSpA met een prevalentie van 0,20 tot 0,25% in Europa en Noord-Amerika en
een groter bereik in Azië (0,06 tot 0,20%) (Stolwijk et al., 2016); recente
gegevens suggereren echter dat de prevalentie vergelijkbaar is met die van RA
in de VS (axSpA: 0,7% tot 1,4%; RA: 0,5% tot 1,0%) (Reveille et al, 2012;
Myasoedova et al., 2010; Helmick et al. , 2008). Axial SpA omvat die ziekten
met hoofdzakelijk axiale betrokkenheid (sacro-iliacale gewrichten en
wervelkolom), waaronder AS en nr-axSpA.

Huidige behandelingen voor axSpA
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen worden gebruikt als
eerstelijnsbehandeling en zijn effectief voor de symptomen (pijn en stijfheid)
van axSpA (van der Heijde et al, 2017; Ward et al., 2015; Poddubnyy, 2013;
Poddubnyy et al, 2012) , maar veel patiënten verliezen of hebben nooit een
klinisch zinvolle respons en structurele schade gaat vaak door ondanks hun
gebruik. Conventionele ziektemodificerende antirheumatische geneesmiddelen
(DMARD's, bijv. Methotrexaat [MTX] en sulfasalazine [SSZ]) hebben geen bewezen
werkzaamheid bij axiale ziekte, maar kunnen ten goede komen aan patiënten met
perifere gewrichtsaandoening (Haibel et al, 2007; Braun et al., 2006; Haibel et
al., 2005). Daarom worden DMARD's alleen aanbevolen bij patiënten met
voornamelijk perifere manifestaties (Braun et al, 2011). Patiënten die
intolerant zijn voor of onvoldoende hebben gereageerd op NSAID's of degenen bij
wie NSAID's zijn gecontra-indiceerd, hebben goedgekeurde behandelingsopties
zoals tumornecrosefactor-alfa (TNF*) -remmers (van der Heijde, 2017; Ward et
al., 2015). Onlangs is de interleukine (IL) -17 cytokinefamilie geïdentificeerd
als een therapeutisch doelwit in axSpA en secukinumab, een IL-17A monoklonaal
antilichaam, is onlangs goedgekeurd als een behandelingsoptie in actieve AS.

Bimekizumab
Bimekizumab (UCB4940) is een gemanipuleerd, gehumaniseerd monoklonaal
antilichaam van de volledige lengte van IgG 1 subklasse van ongeveer 150.000
Dalton, dat tot expressie wordt gebracht in een genetisch gemanipuleerde
Chinese Hamster Ovarium (CHO) cellijn. Bimekizumab heeft een hoge affiniteit
voor menselijk IL-17A en menselijk IL-17F en remt selectief en krachtig de
activiteit van beide isovormen in vitro. Interleukine-17A en IL-17F zijn
belangrijke pro-inflammatoire cytokinen waarvan wordt aangenomen dat ze een
belangrijke rol spelen in auto-immuun- en ontstekingsziekten. Daarom staat
bimekizumab een evaluatie toe van het potentieel voor extra werkzaamheid, die
kan worden verleend door dubbele remming van beide cytokinen, bij patiënten die
lijden aan ziekten waarbij beide cytokinen actief zijn. Bimekizumab wordt
ontwikkeld voor de behandeling van patiënten met inflammatoire ziekten zoals
PsA, psoriasis (PSO), axSpA en hidradenitis suppurativa.

Doelstelling(en):
Primaire doelstelling:
De primaire doelstelling is het beoordelen van de werkzaamheid van bimekizumab,
om de 4 weken (Q4W) subcutaan (SC) toegediend, in vergelijking met placebo,
voor de behandeling van proefpersonen met actieve ankyloserende spondylitis
(AS).

Secundaire doelstellingen:
De secundaire doelstellingen van het onderzoek zijn:
* Het beoordelen van de werkzaamheid van bimekizumab in vergelijking met
placebo
* Het beoordelen van de veiligheid en verdraagbaarheid van bimekizumab
* Het beoordelen van de invloed van bimekizumab op de door de patiënt gemelde
kwaliteit van leven
* Het beoordelen van de invloed van bimekizumab op spinale mobiliteit
* Het beoordelen van de invloed van bimekizumab op enthesitis en perifere
artritis

Andere doelstellingen:
De andere doelstellingen van het onderzoek zijn als volgt:
* Het beoordelen van de immunogeniciteit van bimekizumab
* Het beoordelen van de farmacokinetiek (PK) van bimekizumab
* Het beoordelen van het behoud van de werkzaamheid van bimekizumab
* Het beoordelen van het verband tussen verkennende biomarkers, behandeling met
geneesmiddelen en ziektebiologie van AS
* Het beoordelen van de invloed van bimekizumab op arbeidsproductiviteit
* Het beoordelen van de invloed van bimekizumab op inflammatoire veranderingen,
aan de hand van magnetische resonantiebeeldvorming
(MRI)

Opzet van het onderzoek en methodologie:

Dit is een multicentrisch, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd
fase 3-onderzoek ter beoordeling van de werkzaamheid en veiligheid van
bimekizumab bij in aanmerking komende proefpersonen met actieve AS. Het
onderzoek zal bestaan uit 3 periodes: een screeningperiode (*14 dagen tot *35
dagen), een behandelingsperiode (52 weken) bestaande uit een 16 weken durende
dubbelblinde behandelingsperiode en een 36 weken durende onderhoudsperiode, en
een follow-up voor veiligheid (SFU) (20 weken na de laatste dosis
onderzoeksgeneesmiddel [IMP]) (d.w.z. week 48 voor proefpersonen die AS0011
afronden; voor proefpersonen die niet aan het verlengingsonderzoek deelnemen of
voortijdig stoppen, inclusief zij die zich terugtrekken uit de
onderzoeksbehandeling). De maximale duur van het onderzoek per proefpersoon is
73 weken.
Tijdens de dubbelblinde behandelingsperiode zullen proefpersonen in een
verhouding van 2:1 (gestratificeerd naar regio en ervaring met voorafgaande
TNF*-remmer) worden gerandomiseerd naar 1 van 2 behandelingsgroepen voor het
ontvangen van geblindeerde IMP-regimes van bimekizumab 160 mg SC Q4W of placebo
SC Q4W.
De dubbelblinde behandelingsperiode eindigt na de beoordelingen in week 16. In
week 16 maken proefpersonen de overgang van de dubbelblinde,
placebogecontroleerde behandeling naar de 36 weken durende onderhoudsperiode
met behandeling met bimekizumab. De 36 weken durende onderhoudsperiode begint
met de toediening van IMP in week 16. Alle proefpersonen krijgen tijdens de
onderhoudsperiode bimekizumab 160 mg SC Q4W.

Vanaf week 20 kan niet-biologische noodmedicatie voor axiale spondyloartritis
(axSpA) worden aangepast of toegevoegd, naar het oordeel van de onderzoeker,
terwijl bimekizumab wordt voortgezet.
Proefpersonen die week 52 afronden en het IMP niet hebben stopgezet, kunnen in
aanmerking komen voor inschrijving in een uitbreidingsonderzoek met
bimekizumab. Proefpersonen die niet in aanmerking komen voor of er in week 52
voor kiezen om niet deel te nemen aan het verlengingsonderzoek, zullen een
SFU-bezoek ondergaan. Proefpersonen die het IMP stopzetten, zullen een bezoek
voor voortijdige beëindiging en een SFU-bezoek 20 weken na de laatste dosis IMP
afleggen, zoals van toepassing.
Tussentijdse analyses van alle beschikbare gegevens (waaronder werkzaamheid,
veiligheid en farmacokinetiek [PK]) zullen worden uitgevoerd nadat het geplande
aantal gerandomiseerde proefpersonen 24 weken en 52 weken behandeling hebben
afgelegd of het IMP of het onderzoek hebben stopgezet. De definitieve analyse
van alle beschikbare gegevens zal worden uitgevoerd nadat alle gerandomiseerde
proefpersonen het SFU-bezoek hebben afgelegd of het IMP en/of onderzoek hebben
stopgezet.

Behandeling(en), dosis/doses, wijze van toediening en duur: Tijdens de dubbelblinde behandelingsperiode zal bimekizumab of placebo door het gedeblindeerde onderzoekspersoneel in het onderzoekscentrum bij proefpersonen worden toegediend volgens onderstaand dosisschema: > Bimekizumab 160 mg SC in week 0 (baseline) gevolgd door bimekizumab 160 mg SC Q4W in week 4, 8 en 12 > Placebo SC in week 0 (baseline) gevolgd door placebo SC Q4W in week 4, 8 en 12. Tijdens de onderhoudsperiode zal bimekizumab door het geblindeerde of gedeblindeerde onderzoekspersoneel in het onderzoekscentrum bij proefpersonen worden toegediend volgens het centrumspecifieke blinderingsplan, volgens het onderstaande dosisschema: > Proefpersonen die bimekizumab 160 mg SC Q4W ontvingen tijdens de 16 weken durende dubbelblinde behandelingsperiode, zullen bimekizumab 160 mg SC Q4W voortzetten. > Proefpersonen die placebo ontvingen tijdens de 16 weken durende dubbelblinde behandelingsperiode, zal nieuw worden toegewezen aan behandeling met bimekizumab. Nadat de beoordelingen in week 16 zijn uitgevoerd, zullen alle proefpersonen bimekizumab 160 mg SC ontvangen bij het bezoek in week 16. Gedeblindeerd onderzoekspersoneel zal verantwoordelijk zijn voor het registreren van de toedieningsinformatie in brondocumenten en het toedienen van het IMP als SC-injecties. Het gedeblindeerde personeel zal niet betrokken zijn bij enig andere aspect van het onderzoek.

WAT HOUDT DEELNAME IN?
In totaal zal uw deelname aan dit onderzoek maximaal 73 weken (ongeveer 1,5
jaar) duren. U moet voor maximaal 18 bezoeken (de meeste bezoeken vinden om de
4 weken plaats) naar het ziekenhuis komen.

Het onderzoek bestaat uit 3 periodes:
* een geschiktheidsonderzoek
* een behandeling (52 weken) en onderhoud (36 weken: van week 20 tot week 52)
* een laatste opvolgingsbezoek voor veiligheid (dit wordt gedaan 20 weken na de
laatste dosis van het onderzoeksgeneesmiddel). Een laatste opvolgingsbezoek
voor veiligheid is vereist:
* als u het onderzoek tot week 52 afrond en niet meedoet aan het
uitbreidingsonderzoek. Meer informatie over dit uitbreidingsonderzoek is
beschreven in de rubriek *behandeling*.
* als u wordt teruggetrokken uit het onderzoek en terugkomt voor alle geplande
bezoeken tot week 52.
* als u uw toestemming intrekt en niet terugkomt voor alle geplande bezoeken,
wordt u nog steeds aangemoedigd om terug te komen voor een laatste
veiligheidsbeoordeling.

Geschiktheidsonderzoek
Uw eerste bezoek is het geschiktheidsonderzoek. Bij dit bezoek zal uw
onderzoeksarts het onderzoek uitleggen en al uw vragen beantwoorden. Na het
lezen van dit informatieformulier voor patiënten, en als u instemt met deelname
aan dit onderzoek, wordt u aan het einde van dit document gevraagd het
toestemmingsformulier te ondertekenen. Voorafgaand aan het ondergaan van enige
onderzoeksgerelateerde handeling, inclusief procedures voor
geschiktheidsonderzoek, is het geven van schriftelijke toestemming verplicht.
Tijdens dit bezoek worden er enkele tests gedaan.
De periode voor geschiktheidsonderzoek duurt ten minste 2 weken en maximaal 5
weken, zodat alle vereiste beoordelingen uitgevoerd kunnen worden om te bepalen
of u aan het onderzoek kunt deelnemen. Deze periode kan worden herhaald als
sommige van uw testresultaten moeten worden herhaald, of u kunt gevraagd worden
om te stoppen met de inname van bepaalde geneesmiddelen die niet ingenomen
mogen worden tijdens uw deelname aan het onderzoek.
De volgende procedures worden uitgevoerd tijdens het geschiktheidsonderzoek:
* De onderzoeksarts zal controleren of u in aanmerking komt voor deelname aan
het onderzoek.
* Uw onderzoeksarts vraagt u om persoonlijke informatie zoals uw leeftijd,
geslacht, complete geschiedenis van levensstijl (alcohol, roken, en
drugsgebruik).
* Uw onderzoeksarts zal ook vragen naar uw AS-geschiedenis, eventuele andere
medische voorgeschiedenis, welke medicijnen u nu gebruikt en voorheen heeft
genomen, en uw huidige medische aandoeningen.
* U wordt gevraagd naar eventuele gezondheidsproblemen of andere medische
aandoeningen die u mogelijk heeft gehad.
* U wordt gevraagd om tijdens de bezoeken een aantal vragenlijsten in te
vullen. U krijgt een elektronisch apparaat (tablet) om uw antwoorden op de
vragenlijsten te registreren tijdens de bezoeken. Deze vragenlijsten zullen
gedurende het onderzoek worden herhaald om te controleren of het
onderzoeksgeneesmiddel invloed heeft op uw geestelijke gezondheid.
* Er worden u vragen gesteld over symptomen van tuberculose en mogelijke
blootstelling aan tuberculose. Tuberculose wordt ook tbc genoemd en het is een
besmettelijke ziekte (veroorzaakt door een bacterie) van voornamelijk de
longen, maar het kan invloed hebben op andere delen van het lichaam.
Tbc-bacteriën kunnen aanwezig zijn in uw lichaam, maar nog geen besmettelijke
ziekte veroorzaken, dit wordt *latente* tbc genoemd. Als latente tbc wordt
gediagnosticeerd, kunt u deelnemen aan dit onderzoek na passende behandeling
voor tbc-infectie. Er wordt een röntgenfoto van de borstkas gemaakt (tenzij er
in de afgelopen 3 maanden een röntgenfoto is gemaakt en het rapport beschikbaar
is). De röntgenfoto van de borstkas mag geen tekenen vertonen van tbc-infectie
(eerder of momenteel) vóór de eerste toediening van het onderzoeksgeneesmiddel.
* Uw vitale functies worden gemeten (bloeddruk, hartslag en
lichaamstemperatuur).
* Uw gewicht en lengte worden gemeten. Tijdens deze meting wordt u gevraagd uw
schoenen uit te doen.
* Er zal een elektrocardiogram (een ecg is een pijnloze, niet-invasieve test
die toont hoe uw hart werkt, het maakt een afbeelding van de elektrische
activiteit van uw hart) gemaakt worden.
* Er zal een bloedmonster worden afgenomen voor routinematige
laboratoriumonderzoeken, om meer te weten te komen over uw algemene gezondheid
en lichaamsfuncties, en voor een zwangerschapstest bij vrouwen die kinderen
kunnen krijgen.
* Er wordt een bloedmonster afgenomen om te testen op hepatitis B en C, het
humaan immunodeficiëntievirus (hiv), tbc, en HLA-B27 (humaan leukocytenantigen
B27, een eiwit in het bloed). Hepatitis B en C zijn virussen die de lever
kunnen beschadigen. Hiv is het virus dat het verkregen
immuundeficiëntiesyndroom (aids) kan veroorzaken. Positieve uitslagen voor
hepatitis of hiv worden overeenkomstig plaatselijke wetgeving gemeld aan
gezondheidsinstanties. Als u een positieve uitslag heeft, adviseren we u om met
uw onderzoeksarts te bespreken welke verdere medische zorg op u van toepassing
is. Als u vragen heeft over deze testen, kunt u die aan de onderzoeksarts of
het onderzoekspersoneel stellen.
* Er wordt een urinemonster afgenomen voor routinematige laboratorium- en
geschiktheidsonderzoeken op geneesmiddelen.
* Er wordt een röntgenfoto van het gewricht gemaakt om te controleren of u in
aanmerking komt voor het onderzoek (tenzij er op om het even welk moment
voorafgaand aan het geschiktheidsonderzoek een röntgenfoto van het gewricht is
gemaakt).
* Er wordt een röntgenfoto van uw ruggengraat gemaakt om de progressie van uw
ziekte te beoordelen (tenzij er een röntgenfoto van uw ruggengraat werd gemaakt
binnen 6 maanden voorafgaand aan het geschiktheidsonderzoek).
* Bij dit bezoek wordt een MRI van het gewricht en de ruggengraat uitgevoerd
als u akkoord bent gegaan met deelname aan het MRI-deelonderzoek door het
ondertekenen van het toestemmingsformulier voor het MRI-deelonderzoek.
* Er wordt een bijkomend bloed- en/of ontlastingsmonster afgenomen als u
akkoord bent gegaan met deelname aan het genetische/biomarkerdeelonderzoek door
het ondertekenen van het toestemmingsformulier voor het
genetische/biomarkerdeelonderzoek.
* Tevens wordt u gevraagd of u wilt deelnemen aan een optioneel
genetisch/biomarker deelonderzoek en/of een MRI-deelonderzoek die worden
uitgevoerd binnen het hoofdonderzoek. Er moeten voor het genetische/biomarker
deelonderzoek extra bloedmonsters en/of ontlastingsmonsters afgenomen worden.
Voor het MRI-deelonderzoek moet u extra MRI-scans ondergaan. Als u aan een van
deze deelonderzoeken wilt deelnemen, ontvangt u een aparte
patiënteninformatiebrief en een informatie- en toestemmingsformulier, met het
verzoek deze te lezen en te ondertekenen. De onderzoeksarts zal dit document
met u bespreken en al uw vragen beantwoorden. Uw weigering om deel te nemen aan
een deelonderzoek zal geen invloed hebben op uw deelname aan het
hoofdonderzoek. Echter, de kennis uit dit onderzoek kan wel helpen bij de
ontwikkeling van nieuwe behandelingen voor alle patiënten met AS.
Behandeling

Nadat alle procedures voor geschiktheidsonderzoek zijn uitgevoerd, en er wordt
geconstateerd dat u aan het onderzoek kunt deelnemen, begint u de
behandelingsperiode en ontvangt u uw eerste dosis van het
onderzoeksgeneesmiddel aan het einde van het basisbezoek.
De behandelingsperiode duurt 52 weken en bestaat uit 2 periodes:
* Dubbelblinde behandelingsperiode van 16 weken, en
* Onderhoudsperiode van 36 weken

Tijdens de dubbelblinde behandelingsperiode wordt u willekeurig toegewezen,
zoals bij het opgooien van een munt, om ofwel bimekizumab te krijgen, of een
placebo gedurende 16 weken. U ontvangt een van deze twee op een dubbelblinde
manier. *Dubbelblind* betekent dat noch u, noch de medewerkers in het
ziekenhuis zal weten welke behandeling u krijgt. U heeft 66% kans om
bimekizumab te krijgen en 33% kans om placebo te krijgen.

Het toegewezen onderzoeksgeneesmiddel wordt toegediend als injectie onder de
huid. Elke injectie duurt ongeveer 10 tot 15 seconden en zal in uw buikgebied,
de bovenarm of het bovenste deel van uw dijen toegediend worden. De
injectieplaats wordt bij elk bezoek afgewisseld. Injecties worden niet op
plekken toegediend waar de huid gevoelig, rood of hard is of waar u blauwe
plekken heeft.
Er zijn 4 injectiedagen tijdens de behandelingsperiode: Uitgangswaarde (dag 1),
week 4, week 8 en week 12. In het geval u niet in staat bent om naar het
ziekenhuis te komen op uw geplande dag en u heeft dit besproken met uw
onderzoeksarts, kunt u 3 dagen voor of 3 dagen na de geplande datum naar het
ziekenhuis komen.

Tijdens deze bezoeken worden eerst de vragenlijsten ingevuld en zal de injectie
worden toegediend, na afronding van alle onderzoeksbeoordelingen op de
gespecificeerde dagen.
Tijdens de onderhoudsperiode krijgen alle patiënten in het onderzoek bimekizumab
Het toegewezen onderzoeksgeneesmiddel wordt gedurende een periode van 36 weken
om de 4 weken toegediend als injectie onder de huid.
Er zijn 9 injectiedagen tijdens de onderhoudsperiode. In het geval u niet in
staat bent om naar het ziekenhuis te komen op uw geplande dag en u heeft dit
besproken met uw onderzoeksarts, kunt u 4 dagen voor of 4 dagen na de geplande
datum naar het ziekenhuis komen.
Als u in aanmerking komt en als u ermee akkoord gaat, kunt u worden uitgenodigd
om deel te nemen aan een uitbreidingsonderzoek als u behandeld werd met
onderzoeksgeneesmiddel tot week 52. De onderzoeksarts zal u laten weten of u in
aanmerking komt voor het uitbreidingsonderzoek.

Aan het einde van de behandelingsperiode zal de onderzoeksarts met u bespreken
wat de behandelingsopties voor u zijn. Er zal een uitbreidingsonderzoek
plaatsvinden voor patiënten die dit onderzoek afronden, waarin patiënten het
onderzoeksgeneesmiddel kunnen krijgen. Als u dit onderzoek afrondt en door de
onderzoeksarts geschikt wordt geacht, kunt u deelnemen aan het
uitbreidingsonderzoek met schriftelijke geïnformeerde toestemming. Het
onderzoeksgeneesmiddel zal tijdens het bezoek in week 52 worden toegediend aan
de patiënten die instemmen met deelname aan het uitbreidingsonderzoek.
Bezoek bij voortijdige beëindiging:

Een bezoek bij voortijdige beëindiging zal worden uitgevoerd als u veel eerder
stopt met het onderzoek, omdat u zelf besluit te stoppen, of vanwege
veiligheidsproblemen met betrekking tot uw persoonlijke gezondheid zoals
bepaald door uw onderzoeksarts.
Opvolgingsbezoek voor veiligheid (indien van toepassing):
Dit laatste bezoek vindt plaats, 20 weken na uw laatste injectie van het
onderzoeksgeneesmiddel. In het geval u niet in staat bent om naar het
ziekenhuis te komen op uw geplande dag en u heeft dit besproken met uw
onderzoeksarts, kunt u 3 dagen voor of 7 dagen na de geplande datum naar het
ziekenhuis komen.
* U krijgt dit bezoek als u zich uit het onderzoek heeft teruggetrokken, of als
u het onderzoek heeft afgerond en niet aan het uitbreidingsonderzoek deelneemt.
Als u aan het uitbreidingsonderzoek deelneemt, heeft u dit bezoek niet. Dit
bezoek markeert het einde van uw deelname aan het onderzoek en dient om de
status van uw gezondheid te controleren.

Ongepland bezoek:
Als de onderzoeksarts van mening is dat er een ongepland bezoek nodig is voor
uw veiligheid en welzijn, wordt u verzocht dit op enig moment tijdens het
onderzoek af te leggen, maar voorafgaand aan het opvolgingsbezoek voor
veiligheid. Er kunnen tijdens ongeplande bezoek(en) aanvullende beoordelingen
worden uitgevoerd naar oordeel van de onderzoeksarts om uw veiligheid en
welzijn te beschermen.

Noodbehandeling:
Het is mogelijk dat u aanvullende behandelingen nodig heeft die
noodbehandelingen worden genoemd, dit wordt bepaald door uw onderzoeksarts. Het
is mogelijk dat u terwijl u verder gaat met uw dosis onderzoeksgeneesmiddel,
een noodbehandeling krijgt, op enig moment vanaf week 20 en verder. De
noodmedicatie kan uitsluitend bestaan uit de volgende opties, geen andere
medicatiewijzigingen of toevoegingen zijn toegestaan als noodbehandeling. De
opties zijn,
* Beginnen met, stoppen met of veranderen van de
anti-ontstekingsgeneesmiddelen, anti-reumageneesmiddelen en/of
gewrichtsinjecties die genomen worden bij de uitgangswaarde of enig bezoek.
* Een vermindering in de dosering van de middelen genomen voor de behandeling
van AS.
Meer informatie over alle tijdens de bezoeken uitgevoerde tests en onderzoeken
vindt u in bijlage C van de patienteninformatie van het hoofdonderzoek.

Net als bij alle geneesmiddelen, kan het geteste onderzoeksgeneesmiddel
bijwerkingen veroorzaken. Verder kan het onderzoeksgeneesmiddel risico*s
meebrengen die op dit moment onbekend zijn. In de gegevens van de afgeronde
onderzoeken waren de meeste bijwerkingen licht tot matig van aard, gemakkelijk
te beheersen en op te lossen en was het stoppen van de behandeling niet nodig.
Deze bijwerkingen omvatten:
* Zeer vaak voorkomend (optredend bij meer dan 1 op 10 onderzoeksdeelnemers):
* Infecties van de bovenste luchtwegen (zoals gewone verkoudheid en loopneus)
die allemaal licht of matig waren.
* Vaak voorkomend (optredend bij tussen de 1 en 10 op 100 onderzoeksdeelnemers):
* Minder bloedcellen, die helpen om infecties te bestrijden, neutrofielen
genoemd
* Hoofdpijn
* Vermoeidheid
* Schimmelinfecties van de huid en slijmvliezen, veelal in de mond. Als u
symptomen krijgt van een schimmelinfectie, met name in de mond of keel
(roomkleurige witte bultjes of plekken op uw tong, binnenkant van de wangen,
tandvlees of keel; vieze smaak in uw mond; pijn bij of moeite met het slikken),
moet u uw onderzoeksarts hier onmiddellijk over informeren zodat een passende
actie besproken kan worden
* Schimmelinfecties van de huid en nagels (bijv. ringworm, voetschimmel,
schimmelinfectie rond de liezen enz.)
* Oorinfecties
* Infecties met herpes simplex, een virus dat zweren op de huid, mond, lippen,
ogen en genitaliën kan veroorzaken
* Darminfecties
* Ontstoken haarfollikels
* Rode, jeukerige, droge of gebarsten huid
In onderzoeken waarin patiënten een jaar of langer het onderzoeksgeneesmiddel
kregen, waren infecties van de bovenste luchtwegen, loopneus en
schimmelinfecties van de mond de vaakst voorkomende bijwerkingen.
U kunt een allergische reactie op het onderzoeksgeneesmiddel krijgen. Hoewel
ernstige allergische reacties nog niet zijn waargenomen bij
onderzoeksdeelnemers die dit onderzoeksgeneesmiddel krijgen, kunnen
huiduitslag, zwelling van gezicht, tong, lippen of keel, of
ademhalingsproblemen symptomen zijn. Als u een of meer van deze symptomen hebt,
moet u direct naar een afdeling spoedeisende hulp gaan en ervoor zorgen dat uw
onderzoeksarts op de hoogte is.

In zeldzame gevallen hebben onderzoeksdeelnemers die het onderzoeksgeneesmiddel
kregen inflammatoire darmziekte ontwikkeld of een verergering (opflakkering)
van bestaande onderliggende ziekte ervaren. Symptomen zoals aanhoudende
bloederige diarree met urgentie of buikkrampen kunnen wijzen op de ontwikkeling
of verergering van inflammatoire darmziekte. Als u deze symptomen ontwikkelt,
moet u onmiddellijk uw onderzoeksarts op de hoogte brengen, zodat een passende
actie besproken kan worden.

Soms voorkomende bijwerkingen (voorkomend bij meer dan 1 op de 1000 tot minder
dan 1 op de 100 onderzoeksdeelnemers):
* Reacties op de injectieplaats (zoals roodheid, pijn en zwelling)
* Schimmelinfecties van de mond en keel
* Leverproblemen. Als dit tijdens het onderzoek met u gebeurt, zullen extra
testen van bloed en urine worden uitgevoerd om de oorzaak te achterhalen en op
zoek te gaan naar de beste behandeling hiervoor
* Acne.

De risico*s en ongemakken van de testen en procedures:
* Registratie van vitale functies: Er wordt een opblaasbare manchet om uw arm
geplaatst, en nadat u 5 minuten heeft gezeten, worden uw bloeddruk en hartslag
door een machine gemeten. Het opblazen van de manchet rond uw arm kan enig
ongemak veroorzaken.
* Bloedmonsters: Gedurende het onderzoek wordt ongeveer 24 ml bloed afgenomen
per bezoek. In totaal wordt ongeveer 238 ml (ongeveer de helft van wat u
afstaat bij een bloeddonatie) afgenomen tijdens reguliere bezoeken in het
onderzoek. Als u deelneemt aan het genetische/biomarkerdeelonderzoek neemt het
totale volume toe tot 297 ml (ongeveer de helft van wat u afstaat bij een
bloeddonatie). Indien nodig kunnen er ter bescherming van uw veiligheid en
welzijn extra bloedmonsters worden afgenomen tijdens het onderzoek, naar het
oordeel van uw onderzoeksarts.
* Tijdens de afname van bloedmonsters kunt u enig ongemak en lichte bloeding,
verkleuring of blauwe plekken ervaren op de plek waar de naald werd ingebracht.
Op de injectieplaats kan vorming van stolsels en infecties optreden, maar dit
komt extreem zelden voor. Tijdens of kort na bloedafname kan flauwvallen
optreden. Als u een zwak gevoel ervaart, dient u onmiddellijk te gaan liggen om
mogelijk letsel door vallen te voorkomen en het onderzoekspersoneel in het
centrum op de hoogte te brengen. In zeer zeldzame gevallen kan zenuwschade
optreden.
* Onderhuidse injectie en reacties op de injectieplaats: Bij de meeste mensen
veroorzaken naaldprikken bij injecties geen ernstige problemen. Soms kan er
bloeding of kneuzing optreden op de plaats waar de injectie werd toegediend.
Soms klagen mensen over ongemak en/of pijn op de injectieplaats. In zeldzame
gevallen kunnen injecties infecties van de huid en/of zacht weefsel
veroorzaken. Daarnaast kan bij het inbrengen van de naald in een ader het
risico op infectie optreden, waaronder bacteriën die de bloedsomloop
binnendringen. Dit kan zeer ernstig zijn. Het risico hierop is klein.
* Elektrocardiogram (ecg): U wordt gevraagd uw bovenlichaam uit te kleden om
een juiste vastlegging van de ecg te garanderen. U kunt lichte huidirritatie
ondervinden van de klevers op de ECG-elektroden, maar die is meestal licht en
verdwijnt binnen een paar dagen.
* Geestelijke gezondheidsproblemen en/of depressie: Sommige patiënten met
psoriasis, artritis psoriatica, AS en hidradenitis suppurativa hebben last van
psychologische problemen, zoals depressie. U wordt gevraagd om bij alle
bezoeken vragenlijsten in te vullen over hoe u zich mentaal voelt en of u ooit
gedachten heeft gedacht om uzelf iets aan te doen, om toezicht te houden op de
status van uw geestelijke gezondheid. Vertel het de onderzoeksarts als u denkt
dat er belangrijke veranderingen zijn in uw stemming of als u psychologische
problemen ervaart.
* Vaccins: Vertel het tegen uw onderzoeksarts als u van plan bent om
gevaccineerd te worden, want sommige vaccinatietypes zijn niet toegestaan vóór
toediening van een dosis, tijdens het onderzoek en nog tot 20 weken na de
laatste dosis onderzoeksgeneesmiddel.
* Particuliere ziektekostenverzekering: Als u een particuliere zorgverzekering
heeft, raden wij u aan contact op te nemen met het bedrijf die deze verzekering
aanbiedt, voordat u ermee instemt om deel te nemen. Dit is om ervoor te zorgen
dat uw zorgverzekering niet zal worden beïnvloed door deelname aan een klinisch
onderzoek.

Stralingsbelasting
Röntgenapparaat * Borst, SI-gewricht en wervelkolom: U zult blootgesteld worden
aan een laag niveau van straling. De totale stralingsbelasting in dit onderzoek
is ongeveer 1,5 mSv. Ter vergelijking: de achtergrondstraling in Nederland is ~
2,5 mSv per jaar. Als u vaker meedoet aan wetenschappelijk onderzoek met
stralingsbelasting, bespreekt u dan met de onderzoeker of deelname op dit
moment verstandig is. De straling die tijdens het onderzoek wordt gebruikt kan
leiden tot schade aan uw gezondheid. Dit risico is echter klein. Wel adviseren
we u de komende tijd niet nogmaals aan een wetenschappelijk onderzoek met
stralingsbelasting mee te doen. Onderzoek of behandeling met straling om een
medische reden is geen bezwaar. U mag geen röntgenfoto laten maken als u denkt
dat u zwanger zou kunnen zijn. U dient uw onderzoeksarts hierover te informeren.
Het risico door blootstelling aan een MRI van de wervelkolom en gewrichten is
bijzonder klein. Als u echter claustrofobisch bent (een angst voor besloten
ruimten) of als u iets van metaal in uw lichaam heeft (bijvoorbeeld van een
operatie), dan moet u dit aan uw arts vertellen.