Onderzoek naar EMDR voor militairen en veteranen met psychologisch trauma

Posttraumatische stressstoornis (PTSS) en 'andere gespecificeerde trauma- of
stressorgerelateerde stoornis' zijn DSM diagnosen die kunnen optreden na het
meemaken van een traumatische gebeurtenis. Deze aandoeningen kunnen anders zijn
voor militairen dan voor burgers, bijvoorbeeld door het soort trauma of de
intensieve militaire training. Eye movement desensitisation and reprocessing
(EMDR) en prolonged exposure (PE) zijn traumagerichte psychotherapieën waarvan
onderzoek heeft aangetoond dat ze effectief zijn in het verminderen van
traumasymptomen bij burgers. Van PE is ook aangetoond dat het effectief is in
het behandelen van militairen met traumaklachten. Over de effectiviteit van
EMDR voor het behandelen van militairen met traumaklachten is daarentegen een
discussie gaande, omdat een recente meta-analyse heeft gesuggereerd dat EMDR
mogelijk minder of niet effectief is in deze populatie. Desondanks wordt EMDR
vaak gebruikt bij de militaire geestelijke gezondheidszorg voor het behandelen
van traumaklachten. Er is dus behoefte aan onderzoek naar de effectiviteit van
EMDR voor het behandelen van militairen en veteranen met traumaklachten. Verder
is het mechanisme achter EMDR onbekend. Door inzicht te krijgen in de
neuropsychologie die onderligt aan EMDR, kunnen mogelijke voorspellers voor het
behandelsucces worden geïdentificeerd.

Het primaire doel is om de effectiviteit van EMDR in verhouding tot PE voor
militairen en veteranen met PTSS te onderzoeken.

Secundaire doelen zijn:
1. onderzoeken of werkgeheugencapaciteit een voorspeller is voor EMDR
behandelsucces

De voorgesteld studie is een enkelblind gerandomiseerde gecontroleerde studie,
waarin we twee groepen (between-subjects) vergelijken en toetsen of EMDR
minstens zo effectief is als PE (non-inferiority).

Patiënten worden willekeurig ingedeeld om EMDR of PE therapie te krijgen. Beide therapieën zijn gevalideerde traumagerichte psychotherapieën die worden aangeraden door de Nederlandse richtlijnen voor het behandelen van traumaklachten. Patiënten krijgen 10 behandelsessies van 90 minuten gedurende 12 weken.

Patiënten krijgen de standaard behandelingen. Een tijdelijke verhoging van
stress of emotionaliteit kan volgen na blootstelling aan het psychologische
trauma tijdens de therapie. Dit is echter het geval voor alle traumagerichte
psychotherapieën dus we zien dit als een acceptabel risico. Na elke sessie vult
de patiënt een vragenlijst in. Naast de behandelsessies, zijn er vier
meetmomenten voor de patiënt. De eerste is ongeveer 3 uur, de tweede is 90
minuten, en de derde en vierde zijn 20 minuten. We zien dit als een acceptabele
belasting omdat deze meetmomenten verspreid zijn over meerdere maanden: voor de
behandeling, direct na de behandeling en na 26 en 52 weken.