Schildwachtklierprocedure met gallium-68-tilmanocept PET/CT in hoog/hoog-intermediair risico endometriumcarcinoom: een haalbaarheidsonderzoek

Endometriumcarcinoom is de meest voorkomende gynaecologische kanker in
Nederland en treft meer dan 2000 vrouwen per jaar (IKNL). Voor de behandeling
en prognose van vrouwen met endometriumcarcinoom is het belangrijk om te weten
of er lymfekliermetastasen zijn. De schildwachtklier is per definitie de
lymfeklier waarin via de lymfebanen tumorcellen als eerste uitzaaien; pas
daarna verspreiden de tumorcellen zich mogelijk naar andere lymfeklieren.
Op dit moment wordt de fluorescente marker indocyanine groen (ICG) het meest
gebruikt om schildwachtklieren te detecteren. De gerapporteerde detectiegraad
met ICG is zeer wisselend en daar kent het gebruik van ICG ook nadelen. Er zijn
aanwijzingen dat ICG beperkt zichtbaar is door weefsels heen en daardoor met
name minder goed zichtbaar in vrouwen met overgewicht. Omdat het hebben van
overgewicht een risicofactor is voor het ontstaan van endometriumcarcinoom,
heeft deze beperking in deze patiëntengroep extra impact. Een ander nadeel van
ICG is de snelle verspreiding naar andere lymfeklieren (hogere stations)
waardoor de procedure minder betrouwbaar wordt. Er worden dan namelijk
niet-schildwachtklieren gemarkeerd waardoor er onnodig veel klieren worden
verwijderd en opgestuurd voor pathologische beoordelen.

De hypothese is dat het toevoegen van beeldvorming van de schildwachtklieren,
voorafgaand aan de operatie, de detectie verbetert en de betrouwbaarheid
vergroot. We gaan hiervoor de radioactieve marker 68Ga-tilmanocept gebruiken
die zichtbaar is op een PET/CT. Tilmanocept bindt aan cellen die aanwezig zijn
in de schildwachtklieren. Door tilmanocept te koppelen aan de radionuclide 68Ga
is het mogelijk om de schildwachtklieren te visualiseren met een PET. Het
toevoegen preoperatieve beeldvorming aan de behandeling kan mogelijk de
tekortkomingen van ICG overwinnen.

Deze studie is overgegaan naar CTIS onder nummer 2024-516708-40-00 raadpleeg het CTIS register voor de actuele gegevens.

Het primaire doel van dit haalbaarheidsonderzoek is om de toepasbaarheid van
68Ga-tilmanocept PET/CT aan te tonen voor de detectie van schildwachtklieren in
vrouwen met met stadium I-II hoog/hoog-intermediair risico
endometriumcarcinoom.

Secundaire doelen van deze studie zijn:
- Detectie en locatie van de schildwachtklieren op PET/CT en intraoperatief met
ICG beoordelen en aan elkaar correleren;
- Histopathologische uitslag van de schildwachtklieren beoordelen (aan- of
afwezigheid van geïsoleerde tumorcellen en (micro-)metastasen);
- Bestuderen van complicaties gerelateerd aan de schildwachtklierprocedure met
68Ga-tilmanocept PET/CT binnen één uur na de PET/CT (volgens de CTCAE v5.0).

Het betreft een niet-gerandomiseerd haalbaarheidsonderzoek met één studie arm.
Alle proefpersonen krijgen een preoperatieve 68Ga-tilmanocept PET/CT (PET +
contrast CT-abdomen) ten behoeve van schildwachtklier detectie in toevoeging op
de standaard procedure met ICG.

Proefpersonen moeten voor dit onderzoek één keer extra naar het ziekenhuis
komen voor inspuiting van radioactieve marker in de baarmoederhals gevolgd door
een PET/CT. Het extra bezoek heeft een geschatte totale duur van twee uur
(inclusief een uur wachttijd). Het inspuiten van de radiotracer kan gepaard
gaan met irritatie of pijn rondom de plaats van het inspuiten. Deze
bijwerkingen komen zelden voor. Het extra bezoek leidt niet tot uitstel van de
geplande behandeling.

Door het gebruik van de radioactieve stof en PET/CT worden proefpersonen
blootgesteld aan in totaal ongeveer 6,3 mSv aan straling. Ter vergelijking: de
*gewone* straling die iedereen in Nederland sowieso krijgt, is ongeveer ~2,5
mSv per jaar. De straling die we tijdens het onderzoek gebruiken kan leiden tot
schade aan gezondheid, maar dit is een zeer klein risico gezien de lage
blootstelling aan straling. Het kan geen kwaad als een proefpersoon voor een
medische reden een onderzoek of behandeling met straling moet ondergaan. Wel
adviseren we proefpersonen de komende tijd niet nog een keer mee te doen aan
een wetenschappelijk onderzoek met straling.

Het gebruik van deze marker is nieuw voor vrouwen met baarmoederkanker. We
hebben in het UMC Utrecht veel ervaring met deze marker in andere
kankersoorten. Hierbij werden geen relevante bijwerkingen of complicaties
gemeld.